Γροιλανδία: Οι πάγοι λιώνουν 7 φορές πιο γρήγορα σε σχέση με τη δεκαετία του 1990

Μια νέα μεγάλη διεθνής επιστημονική έρευνα, αποκαλύπτει ιδιαίτερα ανησυχητικά όσον αφορά το λιώσιμο των πάγων που οφείλεται στην υπερθέρμανση του πλανήτη.

Από το 1992 έως σήμερα οι απώλειες πάγου της Γροιλανδίας έχουν συμβάλει κατά τουλάχιστον ένα εκατοστό στην άνοδο των θαλασσών, ενώ οι συνολικές απώλειες από άλλους παγετώνες και την Ανταρκτική έχουν προκαλέσει μια άνοδο κατά περίπου 7,5 εκατοστά την ίδια περίοδο. Σε όλο τον κόσμο 630 εκατομμύρια άνθρωποι εκτιμάται ότι ήδη ζουν σε παράκτια εδάφη που μπορεί να πλημμυρίζουν κάθε χρόνο έως το 2100.

Οι 96 πολικοί επιστήμονες της ερευνητικής κοινοπραξίας IMBIE (Ice Sheet Mass Balance Inter-comparison Exercise) από 50 επιστημονικούς φορείς, με επικεφαλής τον καθηγητή ‘Αντριου Σέφερντ του βρετανικού Πανεπιστημίου του Λιντς, που παρήγαγαν την πιο πλήρη εικόνα για τη διαχρονική τήξη των πάγων της Γροιλανδίας κατά την περίοδο 1992-2018, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature”, χρησιμοποιώντας δορυφορικά και άλλα στοιχεία.

Χάθηκαν 3,8 τρισεκατομμύρια τόνοι!
Τα ευρήματα δείχνουν ότι η Γροιλανδία έχει χάσει 3,8 τρισεκατομμύρια τόνους πάγου από το 1992, αρκετούς για να ανέβουν τα επίπεδα της θάλασσας παγκοσμίως κατά σχεδόν 11 χιλιοστά (συγκεκριμένα 1,06 εκατοστά). Ο ρυθμός απώλειας των πάγων αυξήθηκε από 33 δισεκατομμύρια τόνους ετησίως κατά μέσο όρο στη δεκαετία του 1990, σε 254 δισεκατομμύρια τόνους ετησίως στην τελευταία δεκαετία.

«Ο κανόνας είναι ότι για κάθε εκατοστό ανόδου της παγκόσμιας στάθμης των θαλασσών άλλοι έξι εκατομμύρια άνθρωποι εκτίθενται σε παράκτιες πλημμύρες σε όλο τον πλανήτη. Με βάση τις σημερινές τάσεις, μόνο η τήξη των πάγων της Γροιλανδίας θα υποχρεώσει 100 εκατομμύρια ανθρώπους να βιώνουν πλημμύρα κάθε χρόνο έως το τέλος του αιώνα, ενώ ο αριθμός θα φθάσει τα 400 εκατομμύρια αν ληφθεί συνολικά υπόψη η τήξη όλων των πάγων», ανέφερε ο δρ. Σέφερντ.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κατά το ήμισυ οι απώλειες των Γροιλανδικών πάγων οφείλονται σε επιφανειακή τήξη λόγω ανόδου της θερμοκρασίας, ενώ το υπόλοιπο μισό εξαιτίας της αυξημένης καταβύθισης των παγετώνων στο νερό λόγω ανόδου της θερμοκρασίας και των ωκεανών.

Η χρονιά με ρεκόρ απωλειών ήταν το 2011, όταν χάθηκαν 335 δισ. τόνοι πάγου, δεκαπλάσιοι από τις ετήσιες απώλειες στη δεκαετία του 1990. Έκτοτε έχει κάπως μειωθεί ο ρυθμός των απωλειών στους 238 δισ. τόνους ετησίως κατά μέσο όρο, αλλά παραμένει επτά φορές μεγαλύτερος από αυτόν πριν 20 έως 30 χρόνια.