Πόσο ωραίο είναι να κάνεις δώρο σε κάποιον έναν σκύλο;

Ο σκύλος είναι ένα βαθιά συναισθηματικό πλάσμα, αποκτά ψυχικούς δεσμούς και εξαρτήσεις με τον άνθρωπό του, και έχει ανάγκες που κάθε ιδιοκτήτης/κηδεμόνας σκύλου καλείται να καλύψει.

Ο σκύλος είναι ένα δώρο που προσφέρω μόνον στον εαυτό μου. Κι αυτό γιατί θέλω να μοιραστώ τη ζωή μου και να απολαύσω στιγμές μαζί του.

Η απόκτηση σκύλου είναι προσωπική υπόθεση. «Ένα δώρο που δεν χαρίζεται», όπως μας λέειεκπαιδεύτρια και σύμβουλος ψυχολογίας, συμπεριφοράς και ευζωίας σκύλου.

H εκπαιδεύτρια και σύμβουλος ψυχολογίας, συμπεριφοράς και ευζωίας σκύλου, Εριέττα Καραμπέτσου

«Οι γιορτές πλησιάζουν και πολλοί από εμάς αναζητάμε το καλύτερο δώρο για τους αγαπημένους μας.

Κάποιοι επιλέγουν ένα βιβλίο, ένα κόσμημα, κάποιο ρούχο, ακόμη και ένα ταξίδι – έκπληξη! Υπάρχουν, όμως, κι αυτοί που αποφασίζουν να «δωρίσουν» έναν σκύλο! Ως πρόταση γραμμένη σε χαρτί, φαντάζει υπέροχη…

Ως πράξη, θα έλεγε κανείς πως είναι άκρως ανεύθυνη. Γιατί; Γιατί ένας σκύλος είναι ένα έμβιο ον, και κανείς δεν μπορεί να κάνει δώρο ένα έμβιο ον. Ένας σκύλος είναι ένας ζωντανός οργανισμός και δεν δίνεται, σε καμία περίπτωση, με κάρτα αλλαγής, όπως, για παράδειγμα, μια μπλούζα, ή ένα μπουκάλι κρασί. Αν η μπλούζα δεν μας αρέσει, ή δεν είναι στο νούμερό μας, μπορούμε κάλλιστα να την αλλάξουμε, ή να την αφήσουμε στο συρτάρι. Όταν πρόκειται για έναν σκύλο, όμως, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.

Η ζωή με έναν σκύλο είναι δώρο. Ένα δώρο που μας χαρίζει η ίδια η καθημερινότητα μαζί του. Ένα δώρο, όμως, που δεν χαρίζεται.

Τα τελευταία χρόνια οι στατιστικές έρευνες αποδεικνύουν περίτρανα πως οι εγκαταλείψεις κατοικίδιων σκύλων αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς μερικούς μήνες μετά τις γιορτές. Κι αυτό συμβαίνει, κυρίως, γιατί όταν οι «σκύλοι – δώρα» μπαίνουν σε κάποιο σπίτι, όλοι στην αρχή χαίρονται και ασχολούνται με το ζωάκι. Το κουτάβι είναι, όντως, πολύ χαριτωμένο, όμως αυτό στην πορεία αλλάζει. Το κουτάβι δεν μένει για πάντα κουτάβι. Μεγαλώνει σε μέγεθος, αρχίζει να συμπεριφέρεται σαν σκύλος, που σημαίνει πως θα γαβγίσει, θα κάνει κάποια ζημιά, θα φάει και καμιά παντόφλα… και τότε γίνεται, αυτομάτως, ανεπιθύμητος εισβολέας στην ήρεμη ζωή της οικογένειας. Και εγκαταλείπεται.

Στις καλύτερες των περιπτώσεων δίνεται σε κάποια άλλη οικογένεια, ή παραδίδεται σε κάποια ομάδα ενεργών εθελοντών που ασχολούνται με υιοθεσίες ζώων, ενώ στις χειρότερες αφήνεται μόνο του και απροστάτευτο να επιβιώσει στην αδέσποτη ζωή.

H εκπαιδεύτρια και σύμβουλος ψυχολογίας, συμπεριφοράς και ευζωίας σκύλου, Εριέττα Καραμπέτσου / Photo by Thomas Tasiakos

Γιατί να μην κάνω δώρο έναν σκύλο

Αν κάποιος θέλει να μεγαλώσει, να ζήσει και να μοιραστεί στιγμές της ζωής του με έναν σκύλο, θα πρέπει να αναζητήσει τον δικό του σύντροφο. Είναι μία απόφαση ζωής, που χρειάζεται ώριμη σκέψη και πλήρη συνειδητοποίηση του τι εστί η ζωή με έναν σκύλο.

Ο σκύλος είναι ένας ζωντανός οργανισμός με τα δικά του «σκυλίσια γούστα» και τις δικές του ανάγκες, που δεν μοιάζουν και πολύ με αυτές των ανθρώπων. Ένας σκύλος χρήζει της φροντίδας μας, από την πρώτη μέρα της συγκατοίκησής μας μέχρι την τελευταία.
Η συντροφικότητα είναι μια από τις κύριες ανάγκες του, που σημαίνει πως η καθημερινή μας ενασχόληση μαζί του είναι απαραίτητη.
Ο καθημερινός περίπατος, επίσης, είναι μια βασική του ανάγκη, που δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παραμελείται. Αυτό σημαίνει πως ο κηδεμόνας κάθε σκύλου δεσμεύεται να βγαίνει βόλτα με τον σκύλο του σε καθημερινή βάση για αρκετά χρόνια!

Οι σκύλοι έχουν έξοδα! Έξοδα σίτισης, περίθαλψης, εκπαίδευσης, παιχνιδιών, κ.ά. Κανείς λοιπόν, δεν γνωρίζει καλά τα οικονομικά ενός ανθρώπου, εκτός από τον ίδιον.

Συχνό φαινόμενο είναι, επίσης, η αγορά ή η υιοθεσία ενός σκύλου ως «δώρο» για τα παιδιά.
Δυστυχώς, ένα παιδί δεν είναι σε θέση να φροντίσει έναν σκύλο όπως του αρμόζει, ούτε έχει τα αισθήματα ευθύνης ενός ενήλικα. Οι σκύλοι δεν είναι παιχνίδια, αλλά όταν ζήσουν σε μια οικογένεια γίνονται άρρηκτα μέλη αυτής.

Αν, λοιπόν, έχω έναν καλό φίλο που σκέφτεται να ζήσει με έναν σκύλο, δεν είναι ανάγκη να του «πακετάρω» έναν σκύλο ως δώρο. Μπορώ να προετοιμάσω για εκείνον ένα διήμερο με έναν αδέσποτο σκύλο που μπορεί να φιλοξενήσει, ή να του κανονίσω μερικές επισκέψεις σε κάποιο καταφύγιο.

Φυσικά, και τα δύο αυτά προτεινόμενα «δώρα» δεν έχουν τιμή, ούτε αγοράζονται. Η ενασχόληση του ανθρώπου που θα έχει την τιμή να δώσει λίγο από τον χρόνο του, θα είναι το δικό του δώρο σε ένα αδέσποτο πλάσμα. Υπάρχουν δεκάδες αδέσποτοι σκύλοι, που φιλοξενούνται στη χώρα μας σε καταφύγια και περιμένουν καρτερικά μία ή δύο φορές την εβδομάδα να βγουν έναν περίπατο.
Με αυτόν τον τρόπο, και ένας αδέσποτος σκύλος θα έχει τη χαρά να περάσει λίγες στιγμές συντροφικότητας, και ο εθελοντής φίλος μας, ή ακόμα και το παιδί μας, θα μπορέσει να πάρει μία ιδέα του τι σημαίνει κηδεμόνας σκύλου. Και, παράλληλα, να κάνει το δικό του δώρο…».