Λουτράκι: Απελπιστική η κατάσταση με τα αγριογούρουνα – Προκαλούν ζημιές σε αυλές και περιβόλια

Απελπισμένοι και αγανακτισμένοι είναι οι κάτοικοι των οικισμών του Λουτρακίου από τις καθημερινές πλέον «επισκέψεις» των αγριογούρουνων στις αυλές τους!

Όπως αναφέρουν στο loutrakiblog.gr εκτός του ότι κάνουν ζημιές στις αυλές και στα περιβόλια τους, σπάνε φράκτες είτε ξύλινους είτε συρμάτινους, αποτελούν και κίνδυνο για τη ζωή τους αφού είναι επιθετικά.

Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται απίστευτη αύξηση, ραγδαία θα λέγαμε, η οποία έχει φέρει σε απόγνωση τους κατοίκους αλλά και αγρότες. Αγέλες ζούν σε παραθάλασσιες περιοχές, στους πρόποδες των Γερανείων και κοντά στα σπίτια.

Ακόμα και ο κίνδυνος τροχαίων ατυχημάτων είναι ιδιαίτερα αυξημένος αφού βγαίνουν το βράδυ στο δρόμο όπου δεν υπάρχει φωτισμός.

Μελέτη για μείωση και συγκράτηση του πληθυσμού των αγριογούρουνων

Πιο επιτακτική από ποτέ είναι η εκπόνηση μελέτης ολοκληρωμένης διαχείρισης της άγριας πανίδας στη χώρα μας, σύμφωνα με τον καθηγητή της Σχολής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) Χρήστο Βλάχο, ειδικότερα και μετά την «εκρηκτική» -όπως την χαρακτηρίζει- αύξηση του πληθυσμού των αγριογούρουνων στην Ελλάδα, την τελευταία διετία.

Με τη μελέτη αυτή, όπως αναφέρει ο κ. Βλάχος, «θα ανοίξει ο δρόμος για την εφαρμογή προγραμμάτων μείωσης και συγκράτησης του πληθυσμού των αγριογούρουνων συνολικά». Σημείωσε δε, ότι η υλοποίησή της απαιτεί τη συνεργασία των δασικών υπηρεσιών, της θηροφυλακής, των κυνηγών και των επιστημόνων, διευκρινίζοντας ότι θα πρέπει να επικαιροποιείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Βέβαια, για να είναι πιο αποτελεσματική η διαχείριση του πληθυσμού των αγριογούρουνων στη χώρα μας, ο κ. Βλάχος επισήμανε ότι είναι αναγκαία η χάραξη και η υλοποίηση μιας νέας πολιτικής κυνηγιού, αφού για να μειωθεί ο πληθυσμός των αγριογούρουνων, πρέπει να ελαττωθούν τα αναπαραγόμενα άτομα.

«Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εφαρμόζεται ένα σύστημα έντονου κυνηγιού, προτού τα ζώα εισέλθουν σε αναπαραγωγική διαδικασία», εξήγησε.

Δεν είναι λύση μόνο το κυνήγι

Έτσι, μπορεί το κυνήγι να μην αποτελεί από μόνο του τη λύση στο πρόβλημα της αύξησης του πληθυσμού των αγριογούρουνων, αλλά σύμφωνα με τον καθηγητή του ΑΠΘ, «το κυνήγι αποτελεί έναν ουσιαστικό παράγοντα θνησιμότητας, που μπορεί αθροιστικά να συμβάλλει καθοριστικά στη συγκράτηση του πληθυσμού του αγριογούρουνου σε πολλές περιπτώσεις».

Πέραν όμως των προαναφερόμενων, για να αναστραφούν οι αρνητικές επιπτώσεις που επιφέρει στο περιβάλλον η αύξηση του πληθυσμού του αγριογούρουνου, θα πρέπει να εντοπιστούν και να θανατωθούν τα υβρίδια αγριογούρουνα, που αποτελούν και την πλειονότητα, σύμφωνα με τον ίδιο.

«Ο εντοπισμός των υβριδίων και η θανάτωσή τους, μέχρι και το τελευταίο, είναι μονόδρομος εάν θέλουμε να αποφύγουμε τα τροχαία ατυχήματα με ζώα που διασχίζουν δρόμους, και τις δραματικές ζημιές που προκαλούν στις αγροτικές καλλιέργειες», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Όπως υποστήριξε, η αδράνεια που παρατηρείται στο θέμα αντιμετώπισης του προβλήματος με τα αγριογούρουνα, εντείνει τα ήδη οξυμένα προβλήματα που έχουν ανακύψει και που πλέον παρουσιάζονται σε πανελλαδικό επίπεδο.

Αναφερόμενος στα αίτια αύξησης του πληθυσμού των αγριογούρουνων, ο κ. Βλάχος επισήμανε ότι έχει μικρύνει ο κύκλος αναπαραγωγής τους, καθώς λόγω της κλιματικής αλλαγής οι χειμώνες έγιναν ηπιότεροι, με αποτέλεσμα να γεννούν τρεις φορές ανά δύο χρόνια, έξι με δέκα μικρά, τα οποία μάλιστα επιβιώνουν σε μεγαλύτερο ποσοστό. «Σε αυτό συμβάλλει η ευκολότερη πρόσβαση στην τροφή και η απουσία αρπαγών», πρόσθεσε.

Ένας άλλος παράγοντας που συνέβαλε καθοριστικά στην αύξηση του πληθυσμού των αγριογούρουνων, είναι σύμφωνα με τον καθηγητή του ΑΠΘ, οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν το προηγούμενο διάστημα στο κυνήγι, στο πλαίσιο της διαχείρισης της πανδημίας του κορωνοϊού. Υπενθύμισε δε, ότι ήταν αυτοί οι περιορισμοί που επέτρεψαν τα ζώα αυτά, να κάνουν την είσοδό τους στον αστικό ιστό.