Oι επιστήμονες έμειναν έκπληκτοι: Ποντίκια προσφέρουν τις «πρώτες βοήθειες» σε συντρόφους τους! (βίντεο)

Εντυπωσιακό βίντεο δείχνει ποντίκια να δίνουν τις… «πρώτες βοήθειες» σε αναίσθητους συντρόφους τους, τραβώντας τη γλώσσα τους για να αποφράξουν την αναπνευστική οδό.

Οι τελευταίες μελέτες αποκαλύπτουν πως τα ποντίκια, όταν βρουν έναν φίλο τους αναίσθητο, κάνουν τα πάντα για να τον επαναφέρουν, χρησιμοποιώντας αγγίγματα, γλύψιμο, ακόμα και τραβώντας τη γλώσσα του για να του βοηθήσουν να πάρει ανάσα.

«Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η αλτρουιστική συμπεριφορά μπορεί να είναι πιο κοινή στα ζώα απ’ ό,τι πιστεύαμε» ανέφεραν ερευνητές από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.

Σε μία από τις μελέτες τους, οι ερευνητές αυτοί παρακολούθησαν ποντίκια που είχαν τοποθετηθεί μαζί με ένα άλλο, το οποίο είχε υποβληθεί σε αναισθησία.

Δείτε το σχετικό βίντεο:

Κατά τη διάρκεια μιας παρατήρησης 13 λεπτών, τα ποντίκια ξόδευαν περίπου το 47% του χρόνου τους προσπαθώντας να βοηθήσουν τον αναίσθητο σύντροφό τους. Η φροντίδα ήταν εντονότερη όταν το ποντίκι γνώριζε το αναίσθητο ζώο, συγκριτικά με όταν ήταν άγνωστο.

Τα ποντίκια άρχισαν τη διαδικασία φροντίδας μυρίζοντας τον αναίσθητο σύντροφό τους και προχωρώντας σε αγγίγματα, γλύψιμο στο στόμα και ελαφριά δαγκώματα ή σπρωξίματα.

Αξιοσημείωτο είναι ότι σε πολλές περιπτώσεις, τραβούσαν τη γλώσσα του αναίσθητου ζώου, προσπαθώντας να του ανοίξουν τις αναπνευστικές οδούς.

Σε ένα άλλο πείραμα, τοποθετήθηκε ένα μη τοξικό αντικείμενο στο στόμα του αναίσθητου ποντικιού. Στο 80% των περιπτώσεων, το δεύτερο ποντίκι απομάκρυνε το αντικείμενο.

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι αν παρατείνονταν η παρατήρηση, η επιτυχία πιθανότατα θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη.

Τα ποντίκια που συμμετείχαν στην έρευνα ήταν μόλις 2-3 μηνών, και δεν είχαν προηγούμενη εμπειρία με αναίσθητα ζώα, γεγονός που υποδεικνύει ότι η συμπεριφορά αυτή είναι ενστικτώδης.

Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, η φροντίδα που προσφέρουν τα ποντίκια ενεργοποιείται από νευρώνες του εγκεφάλου που εκκρίνουν ωκυτοκίνη, μια ορμόνη που συνδέεται με τη δημιουργία συναισθηματικών δεσμών και τη φροντίδα μεταξύ θηλαστικών.

Σχολιάζοντας τα ευρήματα, η Κριστίνα Μάρκες από το Κέντρο Νευροεπιστήμης και Κυτταρικής Βιολογίας στην Πορτογαλία, σημείωσε ότι:

«ενώ η αλτρουιστική φροντίδα πιθανό να είναι διαδεδομένη στα κοινωνικά ζώα, πρέπει να προσέχουμε να μην αποδίδουμε υπερβολικά χαρακτηριστικά ανθρωπομορφισμού στις συμπεριφορές των ζώων».