Περιβάλλον
Oμάδα ειδικών ανακάλυψε εκ νέου ένα αυτοφυές είδος μανόλιας σε δάσος της Αϊτής, για πρώτη φορά από τότε που είχε θεωρηθεί πως είχε εξαφανιστεί, το μακρινό 1925.
Με ολοκάθαρα λευκά λουλούδια και μοναδικά διαμορφωμένα φύλλα, η μανόλια της βόρειας Αϊτής (Magnolia emarginata) βρέθηκε αρχικά στο δάσος του Morne Colombo, το οποίο έκτοτε έχει καταστραφεί από την αποψίλωση.
Θεωρήθηκε απειλούμενο είδος και συμπεριλήφθηκε στην αντίστοιχη κόκκινη λίστα της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης. Η ανακάλυψή του πυροδότησε ωστόσο, νέες ελπίδες για πιθανή αναζωογόνηση των δασών της Αϊτής.
Ως αποτέλεσμα της ταχείας μείωσης του δασικού χώρου, καθώς έχει απομείνει μόλις το 1% του αρχικού δασικού ιστού της χώρας, πολλά αυτοφυή φυτά αναπτύσσονται πλέον μόνο σε απρόσιτα βουνά ή χαράδρες.
Με την υποψία, ότι ενδεχομένως, η μανόλια θα μπορούσε να επιβιώσει σε οικοτόπους σε πιο υψηλά επίπεδα, η ομάδα ταξίδεψε στο Massif du Nord, τη μεγαλύτερη οροσειρά της Αϊτής, αναζητώντας το ξεχασμένο φυτό.
Την τρίτη μέρα της αποστολής, η ομάδα εντόπισε ένα δέντρο και τράβηξε τις πρώτες φωτογραφίες, που απεικονίζουν το φυτό. Σύντομα ανακάλυψαν 16 ανθισμένα δέντρα σε διάφορα στάδια ανάπτυξης, μαζί με νεαρά φυτά στις πρώτες φάσεις της ανάπτυξης.
Αυτές οι ανακαλύψεις, όπως λέει η ομάδα, υποδηλώνουν ότι ακόμη περισσότερα είδη θα μπορούσαν να βρεθούν στην περιοχή. Οι ειδικοί μόλις εντόπισαν τα δέντρα, συνέλεξαν δείγματα για ανάλυση DNA και σχεδιάζουν να επιστρέψουν στα τέλη του φθινοπώρου για να συλλέξουν σπόρους.
Το Haiti National Trust, όπου ανήκει η ομάδα, έχει καλλιεργήσει με επιτυχία τέσσερις άλλους εγγενείς τύπους μανόλιας σε όλο το νησί Hispaniola, το οποίο μοιράζεται η Αϊτή με τη Δομινικανή Δημοκρατία.
Η ομάδα ελπίζει να χρησιμοποιήσει την εμπειρία της για να βοηθήσει τις τοπικές κοινωνίες να συμβάλουν στις προσπάθειες αποκατάστασης και να ξεκινήσουν τελικά ένα φυτώριο.
Ο Eladio Fernández, διευθυντής επικοινωνίας του Haiti National Trust και επικεφαλής της αποστολής, μοιράστηκε την αισιοδοξία που έχει πυροδοτήσει η ανακάλυψη αυτού του κάποτε χαμένου είδους.
«Παρά τη ζοφερή κατάσταση των υποβαθμισμένων δασών της χώρας, εξακολουθεί να φιλοξενεί είδη όπως αυτό που δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο, δίνοντάς μας την ευκαιρία να τα σώσουμε».
