Επίπεδο της θάλασσας: Νέα έρευνα δείχνει πόσο θα ανέβει έως το 2150 (φώτο)

Η ραγδαία άνοδος της στάθμης των ωκεανών είναι μία από τις επιπτώσεις, ίσως και η σοβαρότερη στην παρούσα φάση, από την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Το προηγούμενο διάστημα δεκάδες μελέτες είχαν προσφέρει μία τάξη μεγέθους του προβλήματος.

Πλέον, με διασταυρωμένες πληροφορίες από διάφορες πηγές, οι περιβαλλοντολόγοι είναι σε θέση να αποδώσουν πιο συγκεκριμένα συμπεράσματα.

Οι επιστήμονες υπολόγισαν τον όγκο του νερού που θα διαχυθεί στη θάλασσα, από το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική και στη Γροιλανδία. Οι δύο αυτές περιοχές, διαθέτουν σε παγωμένη μορφή, το 99% του συνόλου του γλυκού νερού που υπάρχει σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Η μέση παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί ήδη κατά περίπου 20 εκατοστά τον περασμένο αιώνα και αυτή η τάση είναι πιθανό να επιταχυνθεί με την υπερθέρμανση του πλανήτη, λένε οι ερευνητές.

Επικεφαλής της νέας μελέτης ήταν ο Jun-Young Park στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Pusan στη Νότια Κορέα και ο Fabian Schloesser στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης.

«Με ένα σημαντικό ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού να ζει κοντά στις ακτές, είναι ζωτικής σημασίας να παρέχουμε ακριβείς προβλέψεις για τις παγκόσμιες και περιφερειακές μελλοντικές τάσεις της στάθμης της θάλασσας», αναφέρουν στο έγγραφό τους, που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications.

«Τα αποτελέσματά μας αποδεικνύουν ότι οι εκτιμήσεις για τη μελλοντική άνοδο της στάθμης της θάλασσας εξαρτώνται θεμελιωδώς από τις πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ των παγοστρωμάτων, των παγόβουνων, του ωκεανού και της ατμόσφαιρας», τονίζουν.

Αν και ο πάγος που λιώνει από τα δύο στρώματα πάγου δεν είναι η μόνη αιτία της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, πιστεύεται ότι είναι οι μεγαλύτερες πηγές.

Αυτά τα σενάρια μοντελοποίησης από τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) δείχνουν διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους ο κόσμος θα μπορούσε να αλλάξει και χρησιμοποιούνται συχνά από ερευνητές.

Τα πέντε σενάρια κυμαίνονται από SSP1-1.9 όπου οι εκπομπές CO2 είναι «πολύ χαμηλές» και έχουν μειωθεί στο καθαρό μηδέν γύρω στο 2050, έως το τρομερά χειρότερο σενάριο SSP5-8.5, όπου οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου τριπλασιάζονται μέχρι το 2075.

Εάν συμβεί το SSP5-8.5, η συμβολή μόνο των δύο στρωμάτων πάγου στην παγκόσμια άνοδο της στάθμης της θάλασσας θα είναι 1,4 μέτρα μέχρι το 2150.

Δυστυχώς, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι ο περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 3,6°F (2°C) πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα –ένας βασικός στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού– θα ήταν ανεπαρκής για να επιβραδύνει τον ρυθμό αύξησης της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας.

Η επίτευξη αυτού του στόχου δεν θα απέτρεπε μια μη αναστρέψιμη απώλεια μεγάλων περιοχών του δυτικού τμήματος του στρώματος πάγου της Ανταρκτικής, το οποίο είναι μικρότερο σε μάζα από το ανατολικό αντίστοιχο.

Μια άλλη ομάδα ειδικών έχει ήδη προειδοποιήσει ότι το λιώσιμο του Πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής θα μπορούσε να προκαλέσει αύξηση της στάθμης της θάλασσας έως και 10 πόδια.

Μόνο με τον περιορισμό της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από τους 3,2°F (1,8°C) σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα μέχρι το τέλος αυτού του αιώνα μπορεί να αποφευχθεί η επιτάχυνση της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, προειδοποιεί η νέα μελέτη.