Φύση
Οι αντηχήσεις από τους σεισμούς στο κέντρο της Γης έχουν αποκαλύψει νέες λεπτομέρειες σχετικά με τη δομή του εσωτερικού πυρήνα του πλανήτη, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications.
Για αρκετές δεκαετίες, πληθαίνουν τα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι ο συμπαγής εσωτερικός πυρήνας του πλανήτη αποτελείται από διακριτά στρώματα, των οποίων οι ιδιότητές παρέμειναν μυστηριώδεις.
Για να κατανοήσουν καλύτερα τη δομή του εσωτερικού πυρήνα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν πολλαπλά σεισμόμετρα για να εξετάσουν πώς παραμορφώνονται τα σεισμικά κύματα καθώς περνούν μέσα από τη συμπαγή σφαίρα σιδήρου νικελίου, στην καρδιά της Γης.
«Η Γη ταλαντεύεται σαν καμπάνα μετά από έναν μεγάλο σεισμό, και όχι μόνο για ώρες, αλλά για μέρες», λέει ο Hrvoje Tkalčić, γεωφυσικός στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας.
Για να ανιχνεύσουν αυτές τις ταλαντώσεις, οι ερευνητές κατέγραψαν τις κυματομορφές κοντά στην αρχική θέση του σεισμού και στον αντίποδα—την ακριβώς αντίθετη θέση στην επιφάνεια της Γης. «Είναι σαν μια μπάλα του πινγκ-πονγκ που αναπηδά μπρος-πίσω», λέει ο Thanh-Son Pham, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας. Κάθε αντήχηση διαρκεί περίπου είκοσι λεπτά, για να περάσει από τη μια πλευρά του πλανήτη στην άλλη και τα σεισμόμετρα κατέγραψαν έως και πέντε αναπηδήσεις από ένα μεμονωμένο γεγονός.
Στοιβαγμένες μετρήσεις
Οι αρχικοί σεισμοί έφτασαν ο καθένας σε μέγεθος μεγαλύτερο από 6 Ρίχτερ, αλλά τα κύματα εξασθενούσαν προοδευτικά καθώς περνούσαν από τον πυρήνα της Γης. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζεται «στοίβαξη», στην οποία συνδύασαν τις κυματομορφές από ένα μεμονωμένο γεγονός για να δημιουργήσουν μια πιο λεπτομερή εικόνα της παραμόρφωσης από τον πιο εσωτερικό πυρήνα.
Διαπίστωσαν ότι τα κύματα ταξίδευαν με διαφορετικό τρόπο μέσω του πυρήνα – ο οποίος υπολογίζουν ότι έχει πάχος περίπου 650 χιλιόμετρα – παρά μέσω του εξωτερικού τμήματος. Τα κύματα που περνούσαν από το εσωτερικό μέρος του πυρήνα επιβραδύνθηκαν προς μία κατεύθυνση, ενώ τα κύματα που περνούσαν από το εξωτερικό στρώμα επιβραδύνθηκαν προς άλλη κατεύθυνση.
Η τεχνική χρησιμοποιείται συνήθως για την εξερεύνηση ορυκτών και όχι τόσο στη γεωφυσική.
Το πιο πρόσφατο εύρημα θα βοηθήσει στην κατανόηση του πώς σχηματίστηκε ο συμπαγής εσωτερικός πυρήνας της Γης – μια διαδικασία που πιστεύεται ότι ξεκίνησε κάπου μεταξύ 600 εκατομμυρίων και 1,5 δισεκατομμυρίων ετών πριν – και τι ρόλο θα μπορούσε να είχε στη διαμόρφωση του μαγνητικού πεδίου.
