Φύση
Δύο snowmobilers τράβηξαν σε βίντεο τη στιγμή που «σιωπηλή» χιονοστιβάδα τους αιφνιδιάζει και τους θάβει κάτω από το χιόνι.
Σύμφωνα με τη New York Post, το περιστατικό συνέβη στο Γουαιόμινγκ στις 22 Ιανουαρίου, όταν οι δύο φίλοι, ονόματι Μέισον Ζακ και Τζέικ Νταλ, είχαν πάει να κάνουν snowmobile με την παρέα τους στην περιοχή Σταρ Βάλεϊ.
Στο βίντεο που κατέγραψε η κάμερα του Ζακ, η οποία ήταν τοποθετημένη στο κράνος του, ο νεαρός παρατηρεί πρώτα ότι ο Νταλ είχε πέσει από το snowmobile του – και στη συνέχεια βλέπει τη χιονοστιβάδα να κατεβαίνει από το βουνό. Φωνάζει απεγνωσμένα «Avy» (από το Avalanche) αρκετές φορές για να ειδοποιήσει την παρέα του για τον κίνδυνο, ενώ και ο ίδιος προσπαθεί να διαφύγει.
«Είδα ότι ο Τζέικ είχε πέσει και σκόπευα να πάω να δω αν χρειαζόταν βοήθεια. Τότε είδα το χιόνι να καταρρέει από πάνω του και άρχισα να φωνάζω “χιονοστιβάδα” όσες περισσότερες φορές μπορούσα. Όλα συνέβησαν πολύ γρήγορα» αφηγείται στην αμερικανική εφημερίδα ο Ζακ, ένας 23χρονος επιχειρηματίας από τη Μινεσότα.
«Νόμιζα ότι βρισκόμουν σε ασφαλή περιοχή. Είδα τον Τζέικ να θάβεται και κράτησα το βλέμμα μου πάνω του, για να θυμάμαι την τοποθεσία εάν χρειαζόταν να πάω να τον σώσω. Καθώς τον κοίταζα, δεν συνειδητοποίησα πόσο γρήγορα έρχόταν η χιονοστιβάδα και με χτύπησε στην πλάτη, ρίχοντάς με μπροστά από το snowmobile μου κοντά σε μια συστάδα δέντρων».
Λίγο πριν πέσει από το snowmobile του και θαφτεί στο χιόνι, ο Ζακ ακούγεται στο βίντεο να μουρμουρίζει «όχι, όχι» καθώς η χιονοστιβάδα τον πλησιάζει απειλητικά.
Ο Ζακ κατέληξε θαμμένος κάτω από ένα στρώμα χιονιού ενός μέτρου. «Ήμουν καλυμμένος ολόκληρος, δεν φαινόταν κανένα μέρος του κορμιού μου», λέει χαρακτηριστικά, ενώ θυμάται ότι από το μυαλό του περνούσαν σκοτεινές σκέψεις, ότι κανείς δεν θα έβρισκε έγκαιρα τον ίδιο και τον φίλο του.
Ευτυχώς, μια ομάδα διάσωσης έφτασε αμέσως στον παγιδευμένο snowmobiler, που πιστεύει ότι απείχε μόλις «πέντε λεπτά» από το να χάσει τη ζωή του από δηλητηρίαση από διοξείδιο του άνθρακα κάτω από το χιόνι. Συνολικά παρέμεινε θαμμένος περίπου επτά λεπτά προτού τον βγάλουν έξω.
Ο snowmobiler εξηγεί ότι, μέσα σε εκείνο το διάστημα, είχε αποδεχθεί το γεγονός ότι μπορεί και να πέθαινε στο βουνό εκείνη την ημέρα. «Δεν νομίζω ότι λιποθύμησα, ήταν κάτι σαν όνειρο. Αναμνήσεις περνούσαν σαν ταινία από το κεφάλι μου. Είδα τη μαμά μου, τον μπαμπά μου και τον αδελφό μου».
Εν τω μεταξύ ο φίλος του Ζακ, ο 25χρονος Νταλ από το Γουαιόμινγκ, παρέμεινε θαμμένος κάτω από το χιόνι για πολύ λιγότερη ώρα, αφού κατάφερε μόνος του να ελευθερώσει το χέρι του και να ξεθάψει το πρόσωπό του, καλώντας στη συνέχεια για βοήθεια.
