Καθηγητής Δ.Εμμανουλούδης: «Αν βροχή 750 χιλιοστών έπεφτε στην Αθήνα θα είχε προκαλέσει εκατόμβη νεκρών»

Ο καθηγητής στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος Δημήτρης Εμμανουλούδης, διευθυντής του Εργαστηρίου Ανάλυσης και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, μίλησε για την κακοκαιρία Daniel που έχει προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές στη χώρα τονίζοντας πως «αν η βροχή των 750 χιλιοστών έπεφτε σε μια πόλη, σαν την Αθήνα, θα είχε προκαλέσει εκατόμβη νεκρών».

«Μια βροχόπτωση 750 χιλιοστών, σαν αυτήν που έπεσε στη Ζαγορά, είναι πολύ μεγάλη βροχόπτωση για οποιοδήποτε σημείο της γης. Όση ποσότητα βροχής πέφτει στην Αθήνα, σε δύο χρόνια, έπεσε, στη Ζαγορά, σε μιάμιση ημέρα. Πρόκειται για πανελλήνιο ρεκόρ. Δεν έχει καταγραφεί, ποτέ, τέτοιο ύψος βροχής, στη χώρα μας», ανέφερε αρχικά και συνέχισε:

«Δεν είναι μόνο το πόση βροχή θα πέσει. Είναι και το πού θα πέσει η βροχή. Πριν από δύο χρόνια, είχαν πέσει 400 χιλιοστά βροχής, σε ορεινή περιοχή της Άρτας και δεν άνοιξε ρουθούνι, γιατί έπεσε, σε ένα βουνό.

Στην Αθήνα, τον Οκτώβριο του 2021, έπεσαν 120 χιλιοστά βροχής και θυμόμαστε να εγκλωβίζεται λεωφορείο, κάτω από γέφυρα, να ανεβαίνουν μαθητές πάνω σε θρανία, να κλείνει ο Κηφισός…».

«Αν η βροχή των 750 χιλιοστών έπεφτε σε μια πόλη, σαν την Αθήνα, θα είχε προκαλέσει εκατόμβη νεκρών»

Όπως εξήγησε, στις πόλεις, είναι άλλο το φαινόμενο, διότι έχουμε συντελεστή απορροής «ένα».

«Ό,τι πέφτει από τον ουρανό, η ίδια ποσότητα κυλάει και επιφανειακά. Δεν έχει διήθηση. Είναι τσιμέντο, άσφαλτος, πεζοδρόμια. Στα βουνά, πέφτει, μεν, βροχή, αλλά υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό το οποίο απορροφάται από το έδαφος.

Άρα, κυλάει το ένα τρίτο της ποσότητας του νερού. Συνεπώς, αν η βροχή των 750 χιλιοστών έπεφτε σε μια πόλη, σαν την Αθήνα, θα είχε προκαλέσει εκατόμβη νεκρών. Στη Ζαγορά, το 1/3 της ποσότητας του νερού το απορρόφησε το δάσος. Πώς έδωσε, ο Θεός, δηλαδή και δεν ήταν σε κατοικημένη περιοχή!», διευκρίνισε και πρόσθεσε:

«Οι πλημμύρες είναι η νούμερο ένα φυσική καταστροφή στον πλανήτη, σύμφωνα με τους δείκτες του ΟΗΕ. Είναι πιο ψηλά σε συχνότητα και σε καταστροφές και από τις πυρκαγιές και από τους σεισμούς και από τους τυφώνες».

Ερωτηθείς για το τι πρέπει να κάνουμε, σε περίπτωση πλημμύρας, ο καθηγητής απάντησε να μείνουμε στο σπίτι.

«Είτε υπάρχουν εντολές να μείνουμε στο σπίτι, είτε δεν έχουν προλάβει οι αρμόδιοι φορείς να τις δώσουν, δεν βγαίνουμε, έξω. Το 80-90% των πνιγμών και των θανάτων, σε πλημμυρικά γεγονότα, είναι από ανθρώπους, που είτε πήραν το αυτοκίνητό τους και θεώρησαν ότι επειδή είναι μεγάλου κυβισμού ή βαρύ και “ασήκωτο” θα περάσουν από οπουδήποτε, είτε, ακόμη, χειρότερα, προσπάθησαν να διασχίσουν, πεζή, κινούμενα ύδατα.

Είκοσι έως εικοσιπέντε εκατοστά κινούμενου νερού είναι ικανά να ρίξουν ένα, υψηλόσωμο βαρύ άνθρωπο, στο δρόμο, κάτω και να πνιγεί, επειδή θα κτυπήσει και θα τον σκεπάσουν τα νερά», υπογράμμισε και συνέχισε αναφερόμενος στα αυτοκίνητα:

«Λέει κάποιος “έχω ένα βαρύ αυτοκίνητο, ζυγίζει δύο τόνους, είναι τζιποειδές, θα περάσει”. Ναι, αλλά αυτό πατάει στη γη με τέσσερα λάστιχα. Όταν περάσει το νερό κάτω από το αυτοκίνητο και είναι και κινούμενο, λειτουργεί ο νόμος της άνωσης και αυτό γίνεται βάρκα. Η βάρκα δεν έχει βάρος; To πλοίο δεν έχει βάρος; Πώς επιπλέει; Όμως, το πλοίο έχει τη μηχανή του και το πάει, εκεί που θέλει. Το αυτοκίνητο δεν έχει μηχανή με προπέλα, μέσα στο νερό και το πάει το νερό “όπου θέλει”, το παρασέρνει».

«Μένουμε σπίτια μας και αποφεύγουμε τα υπόγεια»

Ο Δημήτρης Εμμανουλούδης, σημείωσε πως πρέπει να μένουν όλοι στο σπίτι και να αποφεύγουν τα υπόγεια.

«Ανεβαίνουμε, ψηλά. Αν δεν έχουμε αυτήν τη δυνατότητα, γιατί το σπίτι είναι πολύ χαμηλό, τότε καλούμε το 112. Όμως, αν είναι εφικτό να ανεβούμε στη στέγη, ακόμη κι αν είναι χαμηλό το σπίτι, που βρίσκεται στη δύνη της πλημμύρας, αυτό θα λειτουργήσει προστατευτικά. Δεν είμαστε στην Ινδία, που η στάθμη του νερού μπορεί να φτάσει τα επτά και τα οκτώ μέτρα.

Στην Ελλάδα, το νερό πάρει δύο – δυόμισι- δύο ογδόντα, δεν πάει πάνω από τρία μέτρα σε πλημμύρα, που είναι το ύψος ενός ισόγειου σπιτιού», επεσήμανε ενώ σε ερώτηση για το τι πρέπει να κάνουμε μετά το πέρας των φαινομένων, ο ίδιος απάντησε:

«Κλείνουμε, πάντα, τους γενικούς διακόπτες του ρεύματος, πριν να μπούμε σε τέτοιους χώρους. Είναι απαγορευτικό να κινούμαστε σε νερά που είναι στάσιμα και δεν βλέπουμε πού πατάμε. Μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις, που αυτά τα νερά έρχονται σε επαφή με γυμνές καλωδιώσεις, με πρίζες, με “αναμονές”.

Και γίνεται, αυτόματα, ένα τεράστιο ηλεκτρικό πεδίο, με αποτέλεσμα την πρόκληση ηλεκτροπληξίας. Δυστυχώς, έχουν σημειωθεί τέτοιοι θάνατοι, σε ημιτελείς κατασκευές, σε μεζονέτες, σε υπόγεια, στα οποία κάποιος κατεβαίνει να ελέγξει το χώρο και βρίσκει το θάνατο, ακαριαία. Δεν μπαίνεις στο σπίτι, μέσα σε νερά, με ανοιχτό γενικό διακόπτη!».