Τις δραματικές στιγμές των επιχειρήσεων διάσωσης και απεγκλωβισμού στην Κέρκυρα λόγω της σφοδρής κακοκαιρίας περιγράφει πυροσβέστης που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή τονίζοντας πως οι άνθρωποι που έσωσε από θαύμα δεν πνίγηκαν…
«Είναι θαύμα που δεν πνίγηκαν αυτοί οι άνθρωποι. Το λέω και το πιστεύω. Το πώς γλίτωσαν άνθρωποι με το νερό να τους έχει σχεδόν καταπιεί είναι θαύμα», με αυτά τα λόγια πυροσβέστης της Κέρκυρας που βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των επιχειρήσεων διάσωσης και απεγκλωβισμού στην περιοχή των Μοραϊτίκων και της Μεσογγής -το σημείο όπου το νησί του Ιονίου κόπηκε στη μέση από την κακοκαιρία Μπάλλος – περιγράφει όλα όσα πρωτόγνωρα βίωσε το απόγευμα της Πέμπτης, 14 Οκτωβρίου.
«Μόλις έφτασα είδα τους συναδέλφους μου από τις Αργυράδες με 4 οχήματα να επιχειρούν στα λασπόνερα. Η στάθμη στα πρώτα οχήματα που βρεθήκαμε εκεί ήταν περίπου στα 40 με 50 εκατοστά, όπως φαίνεται και από το βίντεο. Σε πολύ γρήγορο διάστημα, όμως, ανέβηκε απότομα και σε σημεία έφτασε τα ενάμιση και δύο μέτρα. Σχεδόν από την αρχή οι επιχειρήσεις μας κλιμακώθηκαν και όταν έφτασα μαζί με το ειδικό ερπυστριοφόρο όχημα για τις διασώσεις και απομακρύνσεις ατόμων στο πρώτο σημείο είδα μία γυναίκα πάνω σε ένα μπαλκόνι με το παιδί της. Το νερό στο σπίτι της ήταν ενάμιση μέτρο. Ήταν τρομοκρατημένη και καλούσε απεγνωσμένη σε βοήθεια. Πήγαινα προς τα εκεί με τα πόδια καθώς η στάθμη έμοιαζε ακόμα χαμηλή, αλλά πολύ γρήγορα οι συνθήκες άλλαξαν».
Καθώς ο πυροσβέστης επιχειρούσε να προσεγγίσει τη γυναίκα με το παιδί της, όχημα της Πυροσβεστικής παραλίγο να τουμπάρει και ο ίδιος έπεσε σε σημείο όπου το νερό ξεπέρασε τα δύο μέτρα. Τότε άρχισε να κολυμπάει.
«Δεν υπήρχε κανένας άλλος τρόπος. Κολύμπησα για να πάω εκεί και όταν έφτασα ζήτησα από τη γυναίκα το τηλέφωνό της για να καλέσω στο 112 και να ζητήσω ενισχύσεις. Από το σημείο που ήμουν έβλεπα πολλούς ανθρώπους στις ταράτσες που φοβόντουσαν μήπως η στάθμη ανέβει περισσότερο. Αυτό που σκέφτηκα ήταν ότι χρειαζόμασταν οπωσδήποτε ενισχύσεις από τον αέρα. Ενημέρωσα το κέντρο. Και μετά σκεφτόμουν τι μπορεί να συμβαίνει στα υπόγεια και τους πρώτους ορόφους των κτιρίων. Κοίταζα γύρω και έβλεπα δεκάδες αυτοκίνητα να έχουν παρασυρθεί. Η σκέψη μου αμέσως πήγε μήπως έχουν εγκλωβιστεί σε αυτά οδηγοί», σημειώνει.
Η επόμενη διάσωση που έκανε ήταν σε καφετέρια της περιοχής. «Εκεί βρήκαμε 7 ανθρώπους πάνω σε τραπέζια σε κατάσταση σοκ, το νερό ήταν ενάμιση μέτρο. Σε μία γυναίκα που βγάλαμε το νερό ήταν λίγο πιο πάνω από τη μέση της. Η πρώτη κουβέντα που μας είπαν ήταν βοήθεια, απλώσαμε τα χέρια, κρεμάστηκαν από πάνω μας και έκλαιγαν από τον φόβο τους. Ανάμεσά τους και ένα κοριτσάκι 15 ετών που έκλαιγε ασταμάτητα και όταν μεταφέρθηκε σε ασφαλές σημείο δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει και μας έλεγε ευχαριστώ με κινήσεις των χεριών», τονίζει και συνεχίζει: «Σε άλλο συμβάν υπήρχε μία γυναίκα ινσουλινοεξαρτώμενη, είχε πάθει υποθερμία. Έτρεμε ολόκληρη. Ήταν σε ένα μπαλκόνι, το νερό είχε φτάσει το 1,70. Μεταφέρθηκε σε ιατρείο της Μεσογγής σε κατάσταση σοκ».
Ο κόμβος της Μεσογγής στα Μοραΐτικα κλειστός μέχρι το Πέραμα, μία ακτίνα δηλαδή 12 χιλιομέτρων. Νότια και Μέση Κέρκυρα έχουν αποκλειστεί, δεν υπάρχει καμία πρόσβαση για χιλιάδες πολίτες προς το νοσοκομείο του νησιού. Εκατοντάδες οδηγοί έχουν εγκλωβιστεί στα αυτοκίνητά τους, εκατοντάδες μαθητές δεν μπορούν να γυρίσουν σπίτι τους. «Και, όμως, υπήρξαν άνθρωποι που ήθελαν να περάσουν», μας λέει. Και προσθέτει: «Ξαφνικά, ενώ το ύψος του νερού ήταν ενάμιση μέτρο ένα αυτοκίνητο με έναν ηλικιωμένο 75 ετών με καταγωγή από τη Βρετανία θέλησε να περάσει τον κόμβο για να πάει στο σπίτι του. Παρασύρθηκε από το ρέμα. Έτρεξα μαζί με άλλον έναν, είχε ταχύτητα, χτυπούσαμε τα τζάμια. Είχε πάθει τέτοιο σοκ που δεν μπορούσε να κουνηθεί να μας βοηθήσει, δεν άνοιγε καν την πόρτα του οδηγού. Μαζί με πολίτες που έβλεπαν τι συμβαίνει και ήρθαν να βοηθήσουν ανοίξαμε την πόρτα του συνοδηγού, φορούσε ζώνη και τη βγάλαμε, τον τραβήξαμε και τον πήραμε σηκωτό. Ήταν έτοιμος να πνιγεί, το νερό είχε φτάσει μέχρι την οροφή».
Τα τραγικά περιστατικά δεν έχουν τελειωμό. «Άλλοι συνάδελφοί μου πήγαν σε μία γιαγιά και έναν παππού, όπου στο σπίτι τους τα νερά είχαν φτάσει το ενάμιση μέτρο. Είχαν ανέβει πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Τα παιδιά βρήκαν μία βάρκα από το ποτάμι που είχε παρασυρθεί και μαζί με άλλους από τον Δήμο τους έσωσαν με τη βάρκα. Η γυναίκα ήταν υπέρβαρη και ήταν πολύ δύσκολο να μετακινηθεί».
Όσο για το τι του έχει μείνει στο μυαλό μετά από όλα όσα βίωσε, απαντά: «Η εικόνα που κρατώ περισσότερο είναι μία γυναίκα που είχε μείνει για 40 λεπτά κρεμασμένη σε ένα δέντρο, αλλά και μία έγκυος που ήταν εγκλωβισμένη στο αυτοκίνητό της. Βγήκε με προσπάθεια των πολιτών, γιατί εμείς επιχειρούσαμε δίπλα σε άλλο συμβάν. Είναι θαύμα που δεν καταλήξαμε σε ανείπωτη τραγωδία. Οι διασώσεις και οι απεγκλωβισμοί εάν συμπεριληφθούν σε αυτά τα στοιχεία και οι περιπτώσεις που επιχείρησαν μόνοι τους οι πολίτες είναι εκατοντάδες σε όλο το νησί».