Οι γάτες και οι σκύλοι στο σπίτι μπορεί να μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης τροφικών αλλεργιών στα παιδιά, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Οι ειδικοί αλλεργιολόγοι υπογραμμίζουν ωστόσο, ότι υπάρχουν αρκετές μεταβλητές που πρέπει να εξεταστούν περαιτέρω.
Επιστήμονες από την ιατρική σχολή της Φουκουσίμα ανέλυσαν στοιχεία για χιλιάδες παιδιά που γεννήθηκαν στην Ιαπωνία μεταξύ 2011 και 2014, εξετάζοντας τον στατιστικό συσχετισμό της ύπαρξης κατοικίδιων ζώων με την εκδήλωση διατροφικών αλλεργιών στα παιδιά.
Ο Οκάμπε Χισάο και συνάδελφοί του εστίασαν στις οικογένειες που είχαν κατοικίδια πριν και αμέσως μετά τη γέννηση ενός παιδιού, και στις τροφικές αλλεργίες που εκδήλωναν τα παιδιά στα πρώτα τρία χρόνια της ζωής τους.
Από τις 66.000 περιπτώσεις που εξέτασαν, το 22% είχε γεννηθεί σε σπίτι με κατοικίδιο και, ως εκ τούτου, είχε εκτεθεί σε μικρόβια και δυνητικά αλλεργιογόνα που σχετίζονται με τα κατοικίδια.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, τα παιδιά που μεγάλωσαν σε σπίτι με σκύλο, εμφάνισαν αλλεργίες που σχετίζονται με αυγά, γάλα και ξηρούς καρπούς σε ποσοστό μικρότερο από τον μέσο όρο του γενικού πληθυσμού. Όσοι ανήλικοι είχαν μεγαλώσει με γάτες, φαίνεται πως είχαν οργανισμό πιο ανεκτικό στα αυγά, το σιτάρι και τη σόγια.
Παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν χελώνες δεν φάνηκαν να επηρεάζονται καθόλου από τη συμβίωση, ενώ στα παιδιά που είχαν μεγαλώσει σε σπίτι με χάμστερ, η αλλεργία στους ξηρούς καρπούς ήταν σε υψηλότερο ποσοστό από το μέσο όρο.
Υπάρχουν ωστόσο μεταβλητές που προκαλούν ασάφεια. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα νοικοκυριά που έχουν κατοικίδια ζώα είναι πιθανότερο να ζουν στην ύπαιθρο, κοντά δηλαδή σε άλλες πηγές παραγόντων που διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Όπως αναφέρει ο Δρ. Τόμας Μαρς, παιδιατρικός αλλεργιολόγος στο πανεπιστήμιο Kings College του Λονδίνου, οι οικογένειες που είναι επιρρεπείς σε αλλεργίες είναι λιγότερο πιθανό να έχουν κατοικίδια ζώα. Αυτά τα γεγονότα, και όχι η παρουσία των ζώων συντροφιάς, μπορεί να εξηγήσουν –τουλάχιστον εν μέρει– τα ευρήματα.