Νέα μελέτη για τις γάτες: Όταν τσακώνονται το… εννοούν ή απλά παίζουν;

Διεθνής ομάδα επιστημόνων παρακολούθησε πάνω από εκατό βίντεο με γάτες, με στόχο να αποκωδικοποιήσουν τις συμπεριφορές τους.

Τα συμπεράσματα που έβγαλαν μπορεί να βοηθήσουν τους ιδιοκτήτες να αναγνωρίζουν πότε οι γάτες τους τσακώνονται παιχνιδιάρικα ή πρόκειται να μπουν σε σοβαρό καυγά.

Στο πλαίσιο της διατριβής της, η Noema Gajdoš-Kmecová, επικεφαλής της μελέτης και κτηνίατρος στο Πανεπιστήμιο Κτηνιατρικής και Φαρμακευτικής στο Košice της Σλοβακίας, αναρωτιόταν συχνά αν οι γάτες της παίζουν ή τσακώνονται. Ενώ ορισμένοι ερευνητές έχουν αρχίσει πρόσφατα να μελετούν αυτού του είδους τη συμπεριφορά μεταξύ των γατών, παραμένει ένα θέμα που δεν έχει διερευνηθεί επαρκώς.

Η ομάδα της, η οποία περιλαμβάνει ειδικούς στη συμπεριφορά των γατών, αποφάσισε να συνδυάσει τις συνήθεις μεθόδους μελέτης της συμπεριφοράς των ζώων με τη σύγχρονη επιστήμη των πολιτών – με άλλα λόγια, την παρακολούθηση βίντεο με τις γάτες άλλων ανθρώπων. Συνολικά, η ομάδα συγκέντρωσε 165 βίντεο, με 63 κλιπ που υπέβαλαν οι ιδιοκτήτες και 102 βίντεο που «κατέβασαν» από το YouTube. Αφού αφαίρεσαν τα κλιπ που κρίθηκαν ως διφορούμενα ή από τα οποία έλειπαν σημαντικές πληροφορίες όπως ο ήχος, έμειναν 105 βίντεο με 210 γάτες.

«Αυτό μας παρείχε δείγματα πραγματικών συμπεριφορών σε πραγματικές καταστάσεις από οικιακά περιβάλλοντα, αντί για ερμηνείες συμπεριφορών που παρείχαν οι ιδιοκτήτες σε ερωτηματολόγια. Ταυτόχρονα, ήταν ένας γρήγορος και προσβάσιμος τρόπος συλλογής των δεδομένων μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή πληκτρολογώντας τις συμπεριφορές που μας ενδιέφεραν στο YouTube», δήλωσε η Gajdoš-Kmecová στο Gizmodo.

Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα ομαδοποίησε τη συμπεριφορά των γατών σε τρεις κατηγορίες: παιχνίδι, καβγάς ή κάτι ενδιάμεσο.

«Πολλοί ιδιοκτήτες πιθανώς θα συμφωνούσαν μαζί μου ότι μερικές φορές είναι πολύ δύσκολο να διαχωρίσει κανείς μεταξύ των δύο αναφερόμενων επιλογών, και η ‘ενδιάμεση’ κατηγορία μας δικαιολογεί αυτό το συναίσθημα – πιστεύουμε ότι οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των γατών δεν είναι άσπρο-μαύρο», εξήγησε η Gajdoš-Kmecová. «Ένα από τα παραδείγματα μπορεί να είναι η αλληλεπίδραση που ξεκινά ως αμοιβαίο κοινωνικό παιχνίδι, όταν και οι δύο γάτες θέλουν να παίξουν και απολαμβάνουν την αλληλεπίδραση, αλλά στη συνέχεια μία από αυτές σταματά να αισθάνεται έτσι και ο χαρακτήρας της αλληλεπίδρασης αλλάζει σε μια ενδιάμεση κατηγορία ή ακόμη και σε μια ανταγωνιστική».

Τα ευρήματα της ομάδας, που δημοσιεύτηκαν στο «Scientific Reports», φαίνεται να δίνουν κάποιες απαντήσεις για τη φύση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των γατών. Όταν οι γάτες είναι ιδιαίτερα θορυβώδεις μεταξύ τους, για παράδειγμα, είναι πιθανότατα ανοιχτά ανταγωνιστικές. Αντίθετα, όταν παλεύουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς ήχο ή εμφανή τραυματισμό, είναι σχεδόν σίγουρα παιγνιώδεις (αυτού του είδους η συμπεριφορά φαίνεται επίσης να είναι πιο συχνή σε νεαρές γάτες).

Και οι αλληλεπιδράσεις που βρίσκονται κάπου στο ενδιάμεσο μπορεί να περιλαμβάνουν πάλη ή και φωνές. Οι ενδιάμεσες αλληλεπιδράσεις μεταξύ γατών φαίνεται επίσης να περιλαμβάνουν παρατεταμένες περιόδους όπου οι γάτες εναλλάσσουν συμπεριφορές, όπως να ξαπλώνουν με την κοιλιά προς τα πάνω, να καταδιώκουν και να ορμάνε η μία στην άλλη ή να πλησιάζουν και να περιποιούνται την άλλη. Όσο πιο αμοιβαίες είναι αυτές οι συμπεριφορές, όπως το να κυνηγάει η μία την άλλη χωρίς εκτεταμένα διαλείμματα, τόσο πιο πιθανό είναι να πρόκειται για πραγματικό αμοιβαίο παιχνίδι.

Η Gajdoš-Kmecová σημειώνει ότι οι συμπεριφορές των γατών δεν είναι πάγιες. Ακόμη και αν οι γάτες καμιά φορά τσακώνονται, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η σχέση τους έχει χαλάσει, καθώς φαίνονται ικανές να έχουν βραχυπρόθεσμες διαφωνίες. Αυτό που έχει σημασία είναι το γενικότερο ύφος των αλληλεπιδράσεών τους. Αν οι γάτες τρίβονται τακτικά η μία πάνω στην άλλη, κοιμούνται μαζί, ή χαιρετούν η μία την άλλη με τα αυτιά όρθια, λέει η επιστήμονας, τότε η περιστασιακή διαμάχη δεν είναι μάλλον κάτι ανησυχητικό.

Οι ερευνητές σχεδιάζουν ήδη μια νέα μελέτη σε συνεργασία με συναδέλφους τους στο Βέλγιο.