Φύση
Οι χώρες θα πρέπει να ενωθούν και να δημιουργήσουν έναν παγκόσμιο οργανισμό για την κλιματική κρίση, παρόμοιο με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, για να κατευθύνουν την ανθρωπότητα μέσα από τις εξελισσόμενες καταστροφές που σχετίζονται με τη θέρμανση του πλανήτη, λέει ένας από τους κορυφαίους επιστήμονες του Ηνωμένου Βασιλείου που ασχολούνται με το κλίμα.
Ο Sir David King, πρώην επικεφαλής επιστημονικός σύμβουλος του Ηνωμένου Βασιλείου και πρόεδρος της Συμβουλευτικής Ομάδας για την Κλιματική Κρίση, λέει ότι είναι πλέον «σχεδόν βέβαιο» ότι η παγκόσμια μέση θερμοκρασία θα αυξηθεί σε τουλάχιστον 2°C πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, γεγονός που οι επιστήμονες έχουν προειδοποιήσει ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω μη αναστρέψιμη θέρμανση.
«Όσον αφορά μια κρίση υγείας, όπως η κρίση του κορωνοϊού, έχουμε έναν Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο οποίος εδρεύει στη Γενεύη και αποτελεί μέρος των Ηνωμένων Εθνών. Δεν έχουμε έναν παγκόσμιο οργανισμό για την κλιματική κρίση», λέει ο King.
«Αυτό είναι που χρειαζόμαστε, ώστε όλες οι χώρες του κόσμου να μπορέσουν να συναντηθούν μέσω ενός τέτοιου οργανισμού, όπως κάνουμε όταν υπάρχει μια κρίση υγείας, όλοι συνεισφέρουμε στο κόστος του ΠΟΥ. Χρειαζόμαστε ένα παγκόσμιο σύστημα που θα μας τραβήξει όλους μαζί για να πολεμήσουμε αυτή την εξωτερική απειλή για το διαχειρίσιμο μέλλον μας».
Μια άνοδος της παγκόσμιας θερμοκρασίας πάνω από 1,5°C θα προκαλέσει πιθανότατα μη αναστρέψιμα σημεία καμπής, όπως το λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας ή την απελευθέρωση τεράστιων ποσοτήτων μεθανίου.
Πάνω από τους 2°C θα αυξηθεί ο αριθμός των «επικίνδυνων ημερών», με θερμοκρασίες 40°C σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους στους τροπικούς και για ολόκληρες εποχές στον παγκόσμιο βορρά, όπως ακούστηκε σε πρόσφατη διάσκεψη του Chatham House για το κλίμα.
Άλλοι μελλοντικοί κίνδυνοι θα είναι η προοπτική ότι τα πυρηνικά εργοστάσια δεν θα έχουν αρκετά κρύο νερό για την ψύξη των αντιδραστήρων. Παρομοίως, οι καύσωνες θα μπορούσαν να προκαλέσουν ξηρασία που θα οδηγούσε σε πτώση των επιπέδων νερού για τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, αφαιρώντας μια ανανεώσιμη πηγή ενέργειας.
Τα αεροσκάφη θα δυσκολεύονται επίσης να απογειωθούν με υψηλή θερμοκρασία, καθώς απαιτούν μια ορισμένη πυκνότητα αέρα, ενώ οι πίστες προσγείωσης, οι δρόμοι και οι σιδηρόδρομοι θα μπορούσαν να λυγίσουν κάτω από τις υψηλές θερμοκρασίες.
Ο Maslin προειδοποιεί επίσης ότι η αυξανόμενη ζέστη σήμαινε ότι ο αριθμός των ημερών που οι εργάτες της γεωργίας θα μπορούν να εργάζονται σε εξωτερικούς χώρους θα μειωθεί, οδηγώντας σε μείωση των προμηθειών τροφίμων.
Υπάρχει επίσης και το ανθρώπινο στοιχείο. «Πρέπει να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε ότι αυτός ο επικίνδυνος καιρός αλλάζει τα πάντα και τα ανθρώπινα σώματά μας δεν είναι έτοιμα γι’ αυτό», λέει η Ελένη Μυριβήλη, η παγκόσμια υπεύθυνη για τη θερμότητα του ΟΗΕ.
