Σεισμοί και τσουνάμι: Στον πυθμένα της θάλασσας το «μυστικό» πριν από τα 90 δεύτερα

Όταν ένας mega σεισμός μεγέθους 8,5 Ρίχτερ έπληξε τη χερσόνησο Kii της Ιαπωνίας, ήταν 24 Δεκεμβρίου του 1854.

Οι κάτοικοι της Χιρογκάουα δεν είχαν smartphone ή μεγάφωνα για να τους προειδοποιήσουν για το τείχος του νερού που έτρεχε προς την ακτή, ούτε καν φακούς για να τους καθοδηγήσουν.

Αντίθετα, είχαν στάχυα ρυζιού.

Ο τοπικός άρχοντας Χαμαγκούτσι Γκόριο, αναγνώρισε ότι οι χωρικοί έπρεπε να εκκενώσουν επειγόντως σε υψηλότερο έδαφος και διέταξε να καούν τα στάχυα ρυζιού, ώστε να φωτίσει ένα μονοπάτι στην πλαγιά του λόφου.

Σε μεγάλο βαθμό χάρη στη γρήγορη σκέψη του, το 97% των κατοίκων του χωριού σώθηκαν. Αργότερα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανοικοδόμηση του χωριού και στην προστασία του από μελλοντικές καταστροφές.

Στην Ιαπωνία, οι προειδοποιήσεις για τσουνάμι και τα σχέδια εκκένωσης έχουν προχωρήσει αλματωδώς.

Τα νερά γύρω από την επιρρεπή σε καταστροφές χώρα είναι πλέον διάσπαρτα με σεισόμετρα και μετρητές πίεσης στον πυθμένα του ωκεανού που μπορούν να ανιχνεύσουν και να μεταδώσουν πληροφορίες για σεισμούς και τσουνάμι πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ακρίβεια από ποτέ.

Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν κενά και οι επιστήμονες αναζητούν συνεχώς νέους τρόπους για να βελτιώσουν τα συστήματα προειδοποίησης για τσουνάμι και τελικά να σώσουν ζωές.

Για ορισμένους, συμπεριλαμβανομένων των ερευνητών της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Επιστήμης και Τεχνολογίας της Θαλάσσιας Γης (JAMSTEC), ένα βασικό στοιχείο αυτής της βελτίωσης μπορεί να υπάρχει ήδη στον πυθμένα του ωκεανού με τη μορφή υποθαλάσσιων καλωδίων επικοινωνίας.

Κι αν πολλά έχουν αλλάξει τα τελευταία 120 χρόνια, η βασική αρχή παραμένει ακόμα και σήμερα η ίδια. Ο χρόνος είναι το παν.

Ατέλειες

Για τη συλλογή δεδομένων για τους χιλιάδες σεισμούς που χτυπούν την Ιαπωνία κάθε χρόνο, η Μετεωρολογική Υπηρεσία διαθέτει 200 ​​σεισμογράφους και 600 σεισμικούς μετρητές σε όλη τη χώρα, επιπλέον της συλλογής δεδομένων από 3.600 σεισμικούς μετρητές έντασης που διαχειρίζονται οι τοπικές κυβερνήσεις και το Εθνικό Ινστιτούτο Ερευνών για τη Γη Επιστήμη και Πρόληψη Καταστροφών.

Ακόμη και πριν γίνει αισθητός ένας σεισμός, το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης της υπηρεσίας μπορεί να παρέχει κρίσιμες πληροφορίες στις αρχές καταστροφών, ωστόσο δεν λείπουν και οι αστοχίες.

Αυτό συνέβη με τον μεγάλο σεισμό της Ανατολικής Ιαπωνίας τον Μάρτιο του 2011, μια καταστροφή στην οποία οι αρχικές εκτιμήσεις του μεγέθους του σεισμού οδήγησαν σε υποτίμηση του τσουνάμι — η Μετεωρολογική Υπηρεσία χρησιμοποιεί τώρα ποιοτικές πληροφορίες, ταξινομώντας τα κύματα με όρους όπως “τεράστιο” ή «υψηλά», για να αποφύγει μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας.

Εντός 90 δευτερολέπτων, παρέχονται δεδομένα για τη σεισμική ένταση σε περιοχές που έχουν τουλάχιστον 3 στην κλίμακα shindo 7 βαθμών της χώρας . Μετά από τρία λεπτά, το πρακτορείο εκδίδει πληροφορίες για το επίκεντρο και το μέγεθος ενός σεισμού, καθώς και για τον εκτιμώμενο χρόνο άφιξης και ύψος του τσουνάμι.

Εν ολίγοις, η Ιαπωνία διαθέτει ένα από τα πιο εξελιγμένα συστήματα ανίχνευσης σεισμών και τσουνάμι στον κόσμο. Αλλά δεν είναι χωρίς περιορισμούς.

Οι σεισμογράφοι υψηλής ευαισθησίας αγωνίζονται να δώσουν ακριβή δεδομένα για τους μεγαλύτερους σεισμούς μεγέθους 8 ή περισσότερο.

Ακόμη και τώρα, η υποδομή παρατήρησης είναι πολύ πιο προηγμένη στην ξηρά σε σύγκριση με ό,τι υπάρχει στη θάλασσα.

Ενώ η Ιαπωνία διαθέτει ένα μεγάλο δίκτυο σεισμογράφων βυθού του ωκεανού, η κάλυψη τεράστιων περιοχών του ωκεανού δεν είναι απλή υπόθεση και υπάρχουν χωρικά κενά μεταξύ των εργαλείων μέτρησης έως και δεκάδων χιλιομέτρων, τα οποία μπορούν να επηρεάσουν τις μετρήσεις και, με τη σειρά τους. , συστήματα προειδοποίησης. Οι υποδομές είναι επίσης πιο αραιές στη Θάλασσα της Ιαπωνίας.

Νέες μέθοδοι

Ένα σύστημα υποβρυχίων καλωδίων και κατά συνέπεια διαρκώς διευρυνόμενο δίκτυο μετάδοσης δεδομένων μπορεί επίσης να κρατά το κλειδί για μια πιθανή νέα μέθοδο ανίχνευσης των πιο καταστροφικών φυσικών καταστροφών, εξηγούν Ιάπωνες επιστήμονες.

Όταν σχηματίζεται ένα τσουνάμι, μεταβάλλει την πίεση του νερού και προκαλεί παραμόρφωση του πυθμένα της θάλασσας, παραμορφώνοντας και το σχήμα των υποθαλάσσιων καλωδίων. Ένα σύστημα γνωστό ως Κατανεμημένη Ακουστική Ανίχνευση μπορεί να μετρήσει αυτή την καταπόνηση και τα δεδομένα μπορούν στη συνέχεια, θεωρητικά, να χρησιμοποιηθούν για την εκτίμηση του ύψους ενός τσουνάμι.

Εν ολίγοις, ένα δίκτυο που χρησιμοποιεί υποθαλάσσια καλώδια θα ήταν πολύ πιο εκτεταμένο από ένα δίκτυο που βασίζεται αποκλειστικά σε σεισμογράφους και μετρητές πίεσης και, τουλάχιστον, θα μπορούσε να συμπληρώσει αυτά τα υπάρχοντα εργαλεία.

Πρόκληση ωστόσο αποτελεί το τσουνάμι. Ο προσδιορισμός της ώρας άφιξης ενός τσουνάμι στην ακτή θα μπορούσε να αποδειχθεί ουσιαστικό μέρος των συστημάτων προειδοποίησης, δεδομένης της πυκνότητας του καλωδιακού δικτύου στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Σε περίπτωση ισχυρού σεισμού, υπολογίζεται ότι κύματα ύψους 19 μέτρων μπορούν να χτυπήσουν περιοχές μέσα σε μόλις 3 λεπτά.

Αυτά τα στενά παράθυρα χρόνου που κάνουν τη διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου υπογραμμίζουν τη σημασία των βελτιωμένων συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης που οι επιστήμονες αγωνίζονται να αναπτύξουν.

Αλλά αυτές οι προηγούμενες προειδοποιήσεις πρέπει να συνδυαστούν με άλλα μέτρα για την ελαχιστοποίηση της απώλειας ζωής.

Τα μαθήματα που δόθηκαν πριν από 120 χρόνια είναι ορατά παντού στη Χιρογκάουα.

Οι φανοστάτες σε όλη την πόλη εμφανίζουν διαδρομές εκκένωσης και μετρήσεις ύψους πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Κοντά στην ακτή, οι δρόμοι περνούν μέσα από μεγάλες πύλες που μπορούν να κλείσουν για να κρατήσουν το νερό έξω σε περίπτωση υπερχείλισης. Και μαζί με αυτά, θαλάσσια τείχη εκτείνονται κατά μήκος της ακτής,

Συνολικά, η Χιρογκάουα έχει πληγεί από οκτώ τσουνάμι στην καταγεγραμμένη ιστορία της που χρονολογείται από το 1361.

Κι όμως, η ζωή σε αυτή την παραθαλάσσια κοινότητα των περίπου 6.400 κατοίκων προχωρά.