Γνωρίζουμε πολλές ιστορίες όπου ταλαντούχοι πλαστογράφοι εξαπάτησαν αγοραστές και ειδικούς.

Ένας από τους πιο διάσημους αντιγραφείς στην ιστορία ήταν ο Ολλανδός καλλιτέχνης Han Van Meergeren. Αν και ήταν ένας εξαιρετικά ταλαντούχος ζωγράφος, δεν κατάφερε να ξεσηκώσει τους κριτικούς και έτσι το έριξε στην αντιγραφή για να βγάλει χρήματα.

Μεταξύ των καλλιτεχνών που αντέγραψε ο Van Meegeren ήταν οι Pieter de Hooch, Gerard ter Borch και Frans Hals.

Το πιο διάσημο στον κατάλογό του, ωστόσο, ήταν μια επιλογή από ψεύτικους Βερμέερ, το πιο αξιοσημείωτο από τα οποία, το Δείπνο στο Εμμάους, ξεγέλασε μερικούς από τους πιο αξιόλογους ειδικούς. «Είναι μια υπέροχη στιγμή στη ζωή ενός λάτρη της τέχνης όταν βρίσκεται ξαφνικά αντιμέτωπος με έναν άγνωστο μέχρι τώρα πίνακα ενός μεγάλου μάστορα, ανέγγιχτο, στον αρχικό καμβά και χωρίς καμία αποκατάσταση – ακριβώς όπως έφυγε από το εργαστήριο του ζωγράφου». Ο ειδικός Abraham Bredius έγραψε για τον πίνακα στο σεβαστό περιοδικό Burlington το 1937.

">

Ο εξαπατημένος ειδικός του Βερμέερ συνέχισε να εξυμνεί τον πίνακα τοποθετώντας τον πρόσφατα ανακαλυφθέν Βερμέερ σε ένα βάθρο ως ένα από τα βασικά του αριστουργήματα.

Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1945, ο Van Meegeren κατηγορήθηκε για συνεργασία με τον εχθρό. Οι ολλανδικές αρχές είχαν εντοπίσει το όνομά του από την πώληση ενός ψεύτικου Vermeer στον Ναζί στρατάρχη Hermann Goering.

Στην υπεράσπισή του κατά της κατηγορίας, υποστήριξε ότι ο πίνακας, «Η γυναίκα που συλλαμβάνεται για μοιχεία», ήταν, στην πραγματικότητα, πλαστός από το ίδιο του το χέρι.

Πολλοί άνθρωποι στην Ολλανδία θυμούνται τώρα τον Meegeren ως ήρωα εν καιρώ πολέμου, αφού αντάλλαξε τον ψεύτικο Vermeer του που έδωσε στον Goering για 200 πρωτότυπους ολλανδικούς πίνακες που είχε αποκτήσει ο στρατάρχης κατά τη διάρκεια του ναζιστικού καθεστώτος.