Ο κορυφαίος ηθοποιός Νίκος Σταυρίδης είχε διακριθεί και για τις θεατρικές αλλά και για τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις.
Έπαιξε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη το 1950 στην ταινία του Νίκου Τσιφόρου “Έλα στο θείο” και συνέχισε να εμφανίζεται σε ταινίες του ίδιου (Η ωραία των Αθηνών, 1953), του Ορέστη Λάσκου (“Η φτώχεια θέλει καλοπέραση”, 1957, “Φτωχαδάκια και λεφτάδες”), του Πάνου Γλυκοφρύδη (“Δουλειές με φούντες”, 1958), του Αλέκου Σακελλάριου (“Τα κίτρινα γάντια”, 1960), του Γρηγόρη Γρηγορίου (“Διαβόλου κάλτσα’, 1960), του Κώστα Ανδρίτσου (“Ευτυχώς τρελάθηκα”, 1961) και σε πολλές άλλες.
O Νίκος Σταυρίδης, μπορεί να χάριζε το γέλιο στο κοινό όμως η πορεία του δεν ξεκίνησε με τις καλύτερες συνθήκες. Για πολύ καιρό αντιμετωπιζόταν ως κομπάρσος – και ο πρώτος του ρόλος στο θέατρο «Έντεν» δίπλα στην Κούλα Γκιουζέπε, δεν είχε εισπρακτικά καμία επιτυχία.
Σε εκείνη την περίοδο η ψυχολογία του ήταν τόσο κακή που πήρε την απόφαση να αυτοκτονήσει! Έτσι άρπαξε ένα μπουκάλι ούζο και ανέβηκε μέχρι την Ακρόπολη με σκοπό να αυτοκτονήσει! Όμως στο δρόμο έπινε και όταν έφτασε στην Ακρόπολη, από το μεθύσι του δεν έβλεπε μπροστά του και.. δεν θυμόταν γιατί ανέβηκε ως εκεί!