Δεν ήταν ακριβώς μια ταινία την οποία θα την έβλεπε ο Γούντι Άλεν, για παράδειγμα, και θα ντρεπόταν που επέτρεψε να κυκλοφορήσει ο «Νευρικός Εραστής» του. Ούτε- αν μ’ έναν μαγικό τρόπο μπορούσε να τη δει- θα αποκήρυσσε για χάρη της τον «Μεγάλο Δικτάτορα» ο Τσάρλι Τσάπλιν. Ομοίως, ο Μελ Μπρουκς δε θα έπαιρνε κάμψεις με το που θα πατούσε μπροστά του το play κάποιος και ούτω καθεξής.

ΟΚ, το πιάσατε το νόημα: δε μιλάμε για το κωμικό απαύγασμα της 7ης τέχνης, που οι ατάκες του θα μας συνοδεύουν στον κινηματογραφικό αιώνα τον άπαντα. Πρόκειται για μάλλον μία ελεγχόμενα… χαζή ταινία, η οποία, όμως, είχε τις στιγμές της.

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε το pronews.gr στο Instagram για να «δεις» τον πραγματικό κόσμο!

Διάβασε περισσότερα στο menshouse.gr