Με δημοσίευμά του ο Guardian φέρνει στο φως αποκαλύψεις για τα παζάρια του Κώστα Σημίτη με τον Τόνι Μπλερ γύρω από το κρίσιμο θέμα των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Όπως αποκαλύπτει η βρετανική εφημερίδα ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας Κώστας Σημίτης Ελλάδα πίεζε τον Βρετανό ομόλογό του Τόνι Μπλερ για μακροπρόθεσμο δάνειο, παρακάμπτοντας το ζήτημα της ιδιοκτησίας.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ που επικαλείται κρατικά έγγραφα, ο Μπλερ εξέτασε ένα «μακροπρόθεσμο δάνειο» των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα ζητώντας ως αντάλλαγμα τη στήριξη της χώρας στην βρετανική υποψηφιότητα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου 2012. Μάλιστα, ο Μπλερ «ενθάρρυνε» το βρετανικό μουσείο να συμφωνήσει σε ένα μακροπρόθεσμο δάνειο.
Το δημοσίευμα επικαλείται την πρόταση του Μπλερ στον Σημίτη, κατά την συνάντησή τους τον Οκτώβριο του 2002.
Η θέση της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν ότι ήταν θέμα αφορούσε αποκλειστικά το Βρετανικού Μουσείο και αι η τότε υπουργός Πολιτισμού, Τέσα Τζόουελ, είχε συμβουλεύσει τον Μπλερ ότι οποιοδήποτε δάνειο θα ήταν σε «μακροπρόθεσμη, μόνιμη» βάση.
Ωστόσο, όπως τονίζει το δημοσίευμα, «με το Λονδίνο να σκέφτεται, όμως, να διεκδικήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 και την Ελλάδα να έχει αναλάβει την προεδρία της ΕΕ το 2003 και να πρόκειται να διοργανώσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η σύμβουλος Πολιτισμού του Μπλερ, Σάρα Χάντερ, του έγραψε τον Απρίλιο του 2003 ότι υπήρχαν “καλοί λόγοι να αλλάξει στάση” και να “ενθαρρύνει” ιδιωτικά και δημόσια το Βρετανικό Μουσείο να βρει μια “διευκόλυνση”».
«Η ελληνική υπόθεση έχει γίνει πιο περίπλοκη – με το επιχείρημα για ένα δάνειο αντί για την αποκατάσταση της ιδιοκτησίας – και έρχεται σε αντίθεση με την αδιαλλαξία του Βρετανικού Μουσείου να εξετάσει τυχόν συμβιβασμούς», αναφέρεται στα αρχεία που κυκλοφόρησαν από τα Εθνικά Αρχεία την Παρασκευή.
Όπως έγραφε η Χάντερ σε επιστολή της: «Τα Γλυπτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί στην ψηφοφορία της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής για την υποψηφιότητα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.
Η δημοσιότητα που συνδέεται με αυτή την κίνηση θα μπορούσε να εξασφαλίσει την ελληνική υποψηφιότητα και να βοηθήσει στη συγκέντρωση και αρκετών άλλων ψήφων της ΔΟΕ, αν και θα πρέπει να έχουμε κάποια άμυνα από άλλα κράτη που θα ζητούσαν παρόμοιες ενέργειες. Φαίνεται λογικό: η ορθολογική χάραξη πολιτικής ευνοεί τους Έλληνες.
Αλλά αυτή δεν είναι μια επιλογή που εμπίπτει στις δικές μας αρμοδιότητες: μόνο οι διαχειριστές του Βρετανικού Μουσείου έχουν την καταστατική εξουσία να προχωρήσουν σε δανεισμό και η απαρχή μιας προσπάθειας άσκησης κυβερνητικής πίεσης ενώ το Βρετανικό Μουσείο γιορτάζει τα 250 χρόνια του θα προκαλέσει αντιδράσεις».
Στην απάντηση που έδωσε ο Μπλερ μέσω επιστολής, ανέφερε ότι συμφωνούσε: «ναι, για να μην αναθέσουμε στον Ντέιβιντ Όουεν (σ.σ. ο τότε ΥΠΕΞ) την ευθύνη της διαπραγμάτευσης; Θα την ενισχύσει, έχει επιρροή, και θα μπορούσε πιθανώς να βοηθήσει με το Βρετανικό Μουσείο δίνοντας μια απόσταση από την κυβέρνηση».
Όπως σημειώνει ο Guardian, ο τότε Βρετανός υπουργός Εξωτερικών είπε στο υπουργικό συμβούλιο ότι «η διοργανώτρια χώρα συμβουλεύεται εκτενώς τη ΔΟΕ σχετικά με την καταλληλότητα των μελλοντικών υποψηφίων και δεν θα ήταν δύσκολο να πείσουμε τους Έλληνες να υποστηρίξουν την υποψηφιότητα του Λονδίνου για το 2012 ως αντάλλαγμα…».
Από πλευράς του ο επικεφαλής του πολιτικού σχεδιασμού της κυβέρνησης Μπλερ, Άντριου Άντονις ζήτησε να συζητηθεί το θέμα με προσοχή, προτού γίνει οποιαδήποτε κίνηση.
Τελικά, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «το μουσείο δεν ολοκληρώθηκε μέχρι το 2007 και ο Λόρδος Όουεν θεωρείται ότι δεν προσεγγίστηκε για να διαπραγματευτεί τυχόν δανεισμό των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα».