Κινηματογράφος
Η ταινία The Goonies είναι μια από τις πιο αγαπημένες ταινίες των ’80s παγκοσμίως.
Η αμερικανική κωμική περιπέτεια παραγωγής 1985, Γκούνις, ακολουθεί μια παρέα φίλων από τη γειτονιά της Αστόρια Γκουν Ντοκς, οι οποίοι, με την ελπίδα ότι θα σώσουν τα σπίτια τους από την κατεδάφιση, μπλέκουν σε μια περιπέτεια με σκοπό να ανακαλύψουν τον χαμένο θησαυρό του Μονόφθαλμου Γουίλι, ενός θρυλικού πειρατή του 17ου αιώνα.
Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους των Ηνωμένων Πολιτειών στις 7 Ιουνίου 1985. Με προϋπολογισμό 19 εκατομμύρια δολάρια, οι συνολικές εισπράξεις παγκοσμίως έφτασαν τα 63,9 εκατομμύρια δολάρια. Με το πέρασμα του χρόνου η ταινία αγαπήθηκε όλο και περισσότερο, και σήμερα θεωρείται πλέον καλτ. Το 2017 η ταινία επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικανικού Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου ως πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική.
Ένας από τους ήρωες που ξεχώρισαν ήταν ο Sloth – ο άσχημα παραμορφωμένος γιος της κακιάς Mama Fratelli, η οποία προκάλεσε τα τραύματά του ρίχνοντάς τον με το κεφάλι όταν ήταν παιδί.
Τον Sloth υποδύθηκε ο ηθοποιός John Matuszak και χρειάζονταν πέντε ώρες στην καρέκλα του μακιγιάζ κάθε μέρα για να ολοκληρωθεί η μεταμόρφωση στον ευάλωτο χαρακτήρα, με μια ολόκληρη γενιά να αγνοεί σε μεγάλο βαθμό πώς έμοιαζε εκτός οθόνης.
Ποιος ήταν ο «Σλοθ» της ταινίας Goonies
Με ύψος 2,05 μ. και βάρος 127 κιλά, ο John ήταν μια επιβλητική παρουσία και είχε επιτυχία στις γυναίκες. Έκανε ακόμη και μια καυτή φωτογράφιση για το Playgirl.
Πριν βρει την επιτυχία στο Χόλιγουντ, ο John, που πάρταρε σκληρά, δημιούργησε μια βάση οπαδών ως ποδοσφαιριστής (σ.σ.: αμερικάνικο ποδόσφαιρο) των Houston Oilers και Washington Redskins. Από το 1976 έως το 1981 ήταν στους Oakland Raiders, κερδίζοντας δύο Super Bowls με την ομάδα.
Ο αθλητής/ηθοποιός John Matuszak και η συνοδός του στο 30ό ετήσιο πάρτι για τα Βραβεία Grammy, στις 2 Μαρτίου 1988 / Φωτογραφία: Getty Images
Χρειάζονταν πέντε ώρες κάθε μέρα για να μεταμορφωθεί ο John Matuszak σε Sloth από το The Goonies / Φωτογραφία: Warner Bros
Όμως, το άθλημα τον ταλαιπώρησε, κάνοντάς τον να υποφέρει από χρόνιους πόνους. Ο πρώτος του τραυματισμός συνέβη στο κολέγιο, όταν υπέστη διαχωρισμό ώμου παίζοντας για το Πανεπιστήμιο του Μιζούρι.
Και ήταν μια σειρά από τραυματισμούς στην πλάτη και επακόλουθες χειρουργικές επεμβάσεις στις αρχές της δεκαετίας του ’80 που τον είδαν να αποσύρεται στη λίστα αναπληρωματικών, πριν σταματήσει οριστικά το 1983.
Ο John Matuszak κατά τη διάρκεια της νίκης των Chiefs με 24-14 επί των San Diego Chargers στις 27 Οκτωβρίου 1974 στο San Diego Stadium / Φωτογραφία: James Flores/Getty Images
Οι γονείς του, Marv και Audrey Matuszak, πίστευαν ότι ο χρόνιος πόνος του συνετέλεσε στον πρόωρο θάνατό του από τυχαία υπερβολική δόση φαρμάκων το 1989. Ήταν μόλις 38 ετών.
Σε δήλωσή τους είπαν: «Δεν αγνοούμε τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο γιος μας στη μάχη του με τον χρόνιο πόνο και την επακόλουθη χρήση φαρμάκων, συνταγογραφούμενων και μη».
Πάλευε με τον σωματικό και ψυχικό πόνο
Σύμφωνα με την πρώην φίλη του, Stephanie Cozart, ο John στράφηκε στα ναρκωτικά για να αντιμετωπίσει το τραύμα της απώλειας όχι ενός αλλά δύο αδελφών σε νεαρή ηλικία από κυστική ίνωση.
«Ο άνθρωπος βρισκόταν σε μεγάλο συναισθηματικό πόνο. Είχε πολλά παιδικά πράγματα να αντιμετωπίσει», δήλωσε στους LA Times το 1989.
Παρά τα προβλήματα ψυχικής υγείας που αντιμετώπιζε, ο Τζον πάλεψε σκληρά για να κρατήσει τους εθισμούς του υπό έλεγχο, με τη Στέφανι να διηγείται πώς πάλευε να παραμείνει σε καλό δρόμο αφού αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο.
«Προσπαθούσε πολύ σκληρά να κρατήσει τα πράγματα υπό έλεγχο. Ήταν στους Ανώνυμους Αλκοολικούς και προσπαθούσε με κάθε τρόπο να πετύχει», δήλωσε η Κόζαρτ στην εφημερίδα Orlando Sentinel.
Πράγματι, στην αυτοβιογραφία του 1987, Cruisin’ With the Tooz, αποκάλυψε πώς κάποτε ζούσε με το «πρωινό των πρωταθλητών» -βότκα και βάλιουμ- αλλά γύρισε την πλάτη του στα ναρκωτικά αφού έπιασε πάτο.
«Τώρα απέχω εντελώς από την κοκαΐνη και από κάθε άλλη ξένη ουσία. Δεν παίρνω τίποτα, ούτε καν υπνωτικά χάπια. Είχα πιάσει πάρα πολύ κοντά στον πάτο. Δεν θέλω ποτέ να επιστρέψω», έγραψε.
Αλλά η Stephanie πίστευε ότι, παρά την απομάκρυνση από τις άγριες μέρες του, η ζημιά είχε ήδη γίνει. «Δεν είναι μυστικό ότι κάποτε είχε έναν υπερβολικό τρόπο ζωής, κι αυτό μπορεί να είχε επιφέρει σωματικό αντίκτυπο», δήλωσε στο Orlando Sentinel.
Ο Τζον βρέθηκε άρρωστος στο σπίτι του στις 17 Ιουνίου 1989 και μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο ιατρικό κέντρο St. Joseph στο Μπέρμπανκ της Καλιφόρνια. Δυστυχώς, οι γιατροί δεν μπόρεσαν να τον σώσουν και πέθανε.
