Πολιτιστικά Νέα
Ολοκληρώθηκε η πολύχρονη αναστήλωση του ανακτόρου του Φιλίππου Β’ της Μακεδονίας, στις Αιγές, το οποίο ο Wolfram Hoepfner αποκάλεσε «Παρθενώνα της Μακεδονίας».
Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, ο πρωθυπουργός αναμένεται να εγκαινιάσει και να παραδώσει στο κοινό τον εντυπωσιακό χώρο, που βρίσκεται στα ριζά του λόφου της ακρόπολης, την Παρασκευή 5 Ιανουαρίου.
Το συγκεκριμένο ανάκτορο είχε χτιστεί με αφορμή τον γάμο της κόρης του Φιλίππου Β’, με τον Αλέξανδρο της Ηπείρου και θεωρείται πως ολοκληρώθηκε πριν το 336 π.Χ.
Επρόκειτο για έναν βασικό πόλο του μεγάλου οικοδομικού προγράμματος του βασιλιά της Μακεδονίας και πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος είχε έκταση που ξεπερνούσε τις 9.000 τετραγωνικά μέτρα. Το ανάκτορο είναι χτισμένο με ένα συνδυασμό του ιωνικού και του δωρικού ρυθμού, όπως και ο Παρθενώνας στην Αθήνα.
Το ανάκτορο των Αιγών ήταν εξοπλισμένο με όλες τις ανέσεις της εποχής, διαθέτοντας μάλιστα ένα άψογο σύστημα αποχέτευσης αλλά και ύδρευσης, το οποίο μετέφερε το δροσερό νερό από τις πηγές του βουνού. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή και πολυτελής ήταν και η κορινθιακού τύπου κεράμωση των στεγών.
Το κτήριο όπου στεγαζόταν το ανάκτορο ήταν στο μεγαλύτερο μέρος του διώροφο, ενώ σώζεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από άλλα αντίστοιχα ανάκτορα της εποχής. Στην ίδια οικοδομική ενότητα βρισκόταν και ένα μεγάλο, ορθογώνιο θέατρο, όπου με τρόπο πρωτοποριακό για την εποχή διαμορφωνόταν η πρόσοψη με το μνημειακό πρόπυλο στο κέντρο μιας εντυπωσιακής δωρικής κιονοστοιχίας.
Η βασική είσοδος ήταν τριπλή και διέθετε μαρμάρινα κατώφλια, τα οποία ακόμα και σήμερα σώζονται στη θέση τους. Διασχίζοντας το πρόπυλο φτάνει κανείς στην αυλή που παραδοσιακά αποτελούσε το κέντρο, γύρω από το οποίο αρθρώνονταν οι χώροι και οι λειτουργίες κάθε σπιτιού. Η αυλή αυτή είχε χωρητικότητα που ξεπερνούσε τους 2.000 ανθρώπους και θεωρείται πως αποτελούσε το επίκεντρο της πολιτικής και της κοινωνικής ζωής του κράτους.
Δείτε το βίντεο:
Στην ανατολική πλευρά του ανακτόρου υπήρχε μια κυκλική αίθουσα με αναθηματικές επιγραφές που αναφέρουν τον «πατρώο Ηρακλή», τον θεό που οι Μακεδόνες βασιλιάδες τιμούσαν σαν πρόγονό τους, μαζί με μια βάση κατασκευής που αποτελεί πιθανώς βωμό. Στην ανατολική και βόρεια πλευρά του ανακτόρου βρίσκονται χώροι συμποσίων, με δάπεδα στρωμένα με ψηφιδωτά, όπου δύο διάδρομοι οδηγούσαν από το περιστύλιο στον εξώστη, μια ευρύχωρη βεράντα με πανοραμική θέα στην πόλη.
Όσον αφορά τη νότια πλευρά, αποτελείτο από 5 χώρους, οι οποίοι είχαν ιδιαίτερα επίσημο χαρακτήρα, ενώ είχαν ψηφιδωτά δάπεδα, ένα εκ των οποίων διασώζεται σε καλή κατάσταση και θυμίζει χαλί, όπως ήταν φτιαγμένο από μικροσκοπικά λευκά, μαύρα, γκρίζα, αλλά και κίτρινα και κόκκινα βότσαλα και πλαισιωμένο από πολύπλοκα ελικωτά βλαστάρια και λουλούδια που εγγράφονται σε έναν κύκλο. Ξανθές νεράιδες, μισές γυναίκες-μισά λουλούδια, φυτρώνουν στις γωνίες, ποικίλλοντας με μια ευχάριστη νότα ζωντάνιας και χάρης το σύνολο που παρά τη φαινομενική πολυπλοκότητά του υποτάσσεται στην καθαρή γεωμετρία της αυστηρής συμμετρίας.
Γύρω από το ψηφιδωτό υπάρχει ένα πλατύ σκαλοπάτι, επάνω στο οποίο τοποθετούνταν οι κλίνες των συνδαιτυμόνων για τα συμπόσια. Στον όροφο που υπήρχε στην ανατολική αλλά και στη δυτική πλευρά θα πρέπει να βρισκόταν, όπως συνήθως, τα διαμερίσματα των γυναικών και οι κοιτώνες.
