Το θλιβερό φινάλε της θρυλικής «Εμμανουέλας»: Εθισμένη στις ουσίες πέθανε μόνη!

Tο κινηματογραφικό της όνομα ηχεί μέχρι σήμερα στα αυτιά κάθε ενήλικα σαν σήμα αρχής μιας δεκαετίας που οι αισθησιακές ταινίες ανήκαν στα «απαγορευμένα».

Το πραγματικό της, αποτελεί «βουτιά» στην αλήθεια μιας ζωής που μακριά από τα φώτα μόνο αξιοζήλευτη δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί.

Η Σύλβια Κριστέλ πέρασε από τα δύσκολα παιδικά και εφηβικά χρόνια, στην απόλυτη δόξα. Ήταν, όμως, γραφτό της να επιστρέψει σύντομα στα δύσκολα και να «χαθεί» στον κόσμο των καταχρήσεων μη έχοντας καταφέρει να γνωρίσει τον πραγματικό έρωτα. Και να σκεφτεί κανείς ότι το sex ήταν η ζωή της. Το κινηματογραφικό τουλάχιστον.

Και εγένετο… Εμμανουέλα

Η Ολλανδή Σύλβια ήταν μόλις 18 ετών όταν γύρισε την πρώτη ταινία της Εμμανουέλα. Έχοντας κερδίσει την πρώτη θέση στον διαγωνισμό «Miss TV Europe» το 1973, το πρόσωπό της «έπαιξε» τόσο πολύ τηλεοπτικά που πολλοί γνωστοί σκηνοθέτες και παραγωγοί έσπευσαν να την προσεγγίσουν.

Ένας τα κατάφερε. Ο Ζιστ Ζεκέν που χάρισε στην πρώτη κινηματογραφική ιέρεια του ερωτικού παιχνιδιού «Εμμανουέλα», πρόσωπο.

Και όλα αυτά… κατά λάθος.

Όπως η ίδια παραδέχτηκε, εμφανίστηκε στο casting κατά λάθος, θέλοντας να δώσει το «παρών» σε κάποιο άλλο casting για κάποια διαφήμιση απορρυπαντικού που γινόταν στη διπλανή αίθουσα από αυτή της «Εμμανουέλας». Είχε μπερδέψει τις πόρτες.

«Ο Ζιστ Ζεκέν μου ζήτησε να βγάλω το φόρεμά μου. Ευτυχώς έβγαινε εύκολα. Είχε λεπτές τιράντες που μόλις τις κατέβασα από τους ώμους, απλά γλίστρησε. Συνέχιζα να μιλάω και να καπνίζω γυμνή, δεν με ενοχλούσε καθόλου αφού δούλευα ως μοντέλο και χρειαζόταν συχνά να βγάζω τα ρούχα μου. Ο σκηνοθέτης μου είπε ότι με έβρισκε πολύ χαριτωμένη», δήλωσε το 1994 μιλώντας στο «The Evening Standard».

Η πρώτη ταινία σημείωσε τεράστια επιτυχία. Τόσο μεγάλη που ακολούθησαν άλλες δύο σε μικρό χρονικό διάστημα. Η καριέρα της Σύλβια είχε φτάσει στο ζενίθ της. Συνολικά, πρωταγωνίστησε σε πέντε από τις επτά ταινίες της σειράς ταινιών «Εμμανουέλα», ωστόσο μόνο οι τρεις πήγαν καλά εμπορικά. Έπειτα, θα ακολουθούσε η πτώση. Μια πτώση που η ίδια δεν κατάφερε να διαχειριστεί.

Από τους αποτυχημένους έρωτες στις εξαρτησιογόνες ουσίες

Μπορεί η ίδια να γύρισε περισσότερες από 50 ταινίες κατά τη διάρκεια των 60 χρόνων ζωής της –πριν και μετά τον ρόλο που την έκανε διάσημη-, ωστόσο το στίγμα της soft αισθησιακής της παρουσίας δεν της επέτρεψε ποτέ να εγκαταλείψει την εικόνα της πάντα τολμηρής, μοιραίας γυναίκας. Οι ρόλοι που της προτάθηκαν ήταν όμοιοι με τον πιο χαρακτηριστικό της.

Όλοι σκοπό είχαν να «εκμεταλλευτούν» την προκλητική πλευρά της και να βαδίσουν στον ασφαλή δρόμο των δοκιμασμένων της δυνατοτήτων. Μόνη εξαίρεση; Η κωμωδία «Χαμός στο κρεβάτι μου» που αποτέλεσε τη μοναδική της πολύ επιτυχημένη απόπειρα στον κινηματογράφο μετά τον ρόλο που την καθιέρωσε.

Ο ρόλοι της στις ταινίες «Μάτα Χάρι» και «Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι», ναι μεν δεν απέτυχαν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έμειναν στην ιστορία για την εισπρακτική τους επιτυχία.

Σημαντικό ρόλο στην όποια επιτυχία έκανε μετά την «Εμμανουέλα», έπαιξε ο δεύτερος σύζυγός της –και κατά 10 χρόνια μεγαλύτερός της, Ίαν ΜακΣέιν, με τον οποίο η ίδια μετακόμισε στο Λος Άντζελες κυνηγώντας την καριέρα της. Μια καριέρα που είχε μείνει ανησυχητικά στάσιμη μετά το μεγάλο «μπαμ».

Ωστόσο, ο γάμος της μαζί του δεν είχε καλύτερη μοίρα από τον πρώτο της με τον κατά 27 χρόνια μεγαλύτερό της Βέλγο συγγραφέα Ούγκο Κλάους, με τον οποίο το 1975 απέκτησε και το μοναδικό παιδί που έφερε στον κόσμο. Έναν γιο, τον Άρθουρ.

Ακολούθησαν αρκετές ακόμα αποτυχημένες σχέσεις και δύο γάμοι, ένας με τον Αμερικανό εκατομμυριούχο επιχειρηματία Άλλαν Τέρνερ –ο οποίος της ζήτησε διαζύγιο 5 μήνες αργότερα- και ένας ακόμα με τον Γάλλο κινηματογραφικό παραγωγό Φιλίπ Μπλοτ, οποίος την κατέστρεψε οικονομικά.

Όταν χώρισαν, είχε στον λογαριασμό της μόλις 400 δολάρια! Και αυτό δεν ήταν το χειρότερο. Μέσα της εξακολουθούσε να νιώθει μόνη της. Η καταστροφή, βλέπεις, είχε ξεκινήσει ήδη από τα 27 της χρόνια, όταν παντρεύτηκε τον ΜακΣέιν.

Λίγο πριν τη δεκαετία του ‘90 σταμάτησε να εμφανίζεται χωρίς ρούχα στη μεγάλη οθόνη, υποστηρίζοντας πως της το ζήτησε ο γιος της, λέγοντας της πως τον πείραζαν στο σχολείο εξ’ αιτίας της. Ωστόσο, το 1994 επέστρεψε για ένα ακόμα sequel της ταινίας που την έκανε star, στο οποίο όμως έκανε ό,τι ήταν να κάνει… με ρούχα.

Ενδεικτικό της κατάστασης στην οποία βρισκόταν ούσα απογοητευμένη από την πορεία τόσο των προσωπικών της όσο και των επαγγελματικών της, είναι το γεγονός πως λόγω έλλειψης χρημάτων και εμπιστοσύνης στον εαυτό της, δέχτηκε να πουλήσει τα δικαιώματα της «Εμμανουέλας» στον ατζέντη της στο εξευτελιστικό ποσό των 150.000 δολαρίων.

Βάσει όσων εξομολογήθηκε στο ντοκιμαντέρ «Hunting Emmanuelle» το 2005, πρόκειται για τεράστιο λάθος της καθώς η ταινία ξεπέρασε τα 20 εκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις μόνο στις Η.Π.Α.

Τα ναρκωτικά είχαν μπει για τα καλά στη ζωή της και ήρθαν απλά να συμπληρώσουν το παζλ της καταστροφής το οποίο η ίδια συμπλήρωνε ήδη από τα 11 της χρόνια, όταν ξεκίνησε το κάπνισμα των άφιλτρων τσιγάρων που δεν εγκατέλειψαν το χέρι της μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής της.

Πριν τα 30 η Σύλβια βομβάρδιζε τον οργανισμό της με απίστευτες ποσότητες πίσσας, νικοτίνης, αλκοόλ και κοκαΐνης, την οποία συνήθιζε να αποκαλεί «ακριβή, μοδάτη υπερβιταμίνη». Από τους εθισμούς της δεν ξέφυγε ποτέ.

Προδιαγεγραμμένο (;) φινάλε

Η Κριστέλ βίωσε από μικρή την εγκατάλειψη και την ψυχική και σωματική κακοποίηση. Σύμφωνα με όσα εξομολογήθηκε η ίδια στην αυτοβιογραφία της με τίτλο «Nue» -την οποία κυκλοφόρησε έξι χρόνια πριν τον θάνατό της, το 2006- τα παιδικά της χρόνια θα τα κουβαλούσε για πάντα ως ένα βαρύ φορτίο που διαμόρφωσε την προσωπικότητά της.

Στα εννιά της χρόνια βιάζεται από έναν ηλικιωμένο πελάτη του πανδοχείου «The Commerce Hotel» του Γάλλου πατέρα της, χωρίς όμως να επιθυμεί να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για το περιστατικό που την έριξε από νωρίς στα βαθιά. Η οικογένειά της, ζούσε εκεί. Στο δωμάτιο 21.

Η ίδια δεν ξέφυγε νωρίς από το περιβάλλον που τη στιγμάτισε. Μερικά χρόνια αργότερα, το 1966, όταν η Σύλβια ήταν 14 ετών, ο πατέρας τους εγκαταλείπει την ίδια, τη μητέρα και την αδερφή της, Μαριάν, φεύγοντας μακριά έχοντας ερωτευτεί μια άλλη γυναίκα.

«Είναι το πιο θλιβερό πράγμα που έχει συμβεί στη ζωή μου», θα έλεγε η Κριστέλ χρόνια μετά, αφήνοντας να εννοηθεί πως ούτε ο βιασμός της δεν της κόστισε τόσο. Πιθανότατα, εκεί ακριβώς βρίσκεται η αιτία που πάντα αναζητούσε την ευτυχία στο πλευρό μεγαλύτερων ηλικιακά ανδρών. Στο πρόσωπό τους συνήθιζε να ψάχνει την πατρική φιγούρα που τόσο στερήθηκε. Όπως αποδείχτηκε, δεν τη βρήκε ποτέ…

Μετά τη φυγή του πατέρα της, βοήθησε την οικογένειά της κάνοντας διάφορες δουλειές, από barwoman και σερβιτόρα μέχρι γραμματέας και υπάλληλος σε βενζινάδικο. Και όλα αυτά ενώ επιθυμία της ήταν να γίνει δασκάλα. Με δείκτη νοημοσύνης 165, δεν θα δυσκολευόταν να τα καταφέρει. Τελικά, προτίμησε να γίνει… δασκάλα του έρωτα κερδίζοντας πολλά χρήματα τα οποία, όμως, εξανεμίστηκαν στις καταχρήσεις.

Η αντίστροφη μέτρηση

Οι καταχρήσεις σε συνδυασμό με την απέραντη θλίψη ήρθαν να γράψουν το πιο σκληρό φινάλε για τη γυναίκα που στις δόξες της αποτέλεσε τη μεγαλύτερη ανδρική φαντασiωση.

Ο ήδη επιβαρυμένος οργανισμός της καλείται να αντιμετωπίσει μια απώλεια που η ίδια δεν είχε καν φανταστεί. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε με τον ραδιοφωνικό παραγωγό Φρεντ Ντε Φρι, με καταγωγή από το Βέλγιο. Η Σύλβια έμοιαζε ήρεμη και ευτυχισμένη, με το περιβάλλον της να κάνει λόγο για μια σχέση που μόνο καλό έκανε στην ψυχολογία της. Ο σύντροφός της, όμως, πεθαίνει ξαφνικά κι εκείνη μένει ξανά μόνη. Τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.

Το 2002 η θρυλική «Εμμανουέλα» διεγνώσθη με καρκίνο στον λάρυγγα. Με τη βοήθεια έμπειρων γιατρών πάλεψε να το ξεπεράσει με χημειοθεραπείες, αλλά η μετάσταση στους πνεύμονες της στέρησε κάθε ελπίδα.

Το τραγικό φινάλε γράφεται στις 12 Ιουνίου του ίδιου έτους. Μερικές ημέρες νωρίτερα, ταλαιπωρημένη από τη σοβαρή κατάσταση της υγείας της, είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο και οδηγηθεί στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Δεν τα κατάφερε. Η Σύλβια Κριστέλ πέθανε στα 60 της χρόνια.

Μέχρι σήμερα, ελάχιστοι την αποκαλούν με το όνομά της. Για το κοινό, θα είναι πάντα η Εμμανουέλα που τάραξε τα νερά του κινηματογράφου και σόκαρε με τον πιο ερωτικό τρόπο….

Της Ολγας Παρθενέα- Γεωργάτσου