Πρόσωπα
Ο γνωστός και αγαπητός σε όλους ηθοποιός Μιχάλης Γιαννάτος δούλεψε ρεσεψιονίστ στη νυχτερινή βάρδια σε μεγάλο ξενοδοχείο των Ιλισίων για 17 χρόνια.
Ο Μιχάλης Γιαννάτος ήταν ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, που διακρίθηκε σε δεύτερους ρόλους. Γεννήθηκε στις 11 Ιουλίου 1941 στην Κωνσταντινούπολη και ξεριζώθηκε από εκεί, όπως πολλοί Έλληνες, με τον τελευταίο μεγάλο διωγμό του 1964.
Σπούδασε στην Αθήνα στη δραματική σχολή του Ντίνου Δημόπουλου και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο δίπλα στον Μάνο Κατράκη το 1966, με τον «Καπετάν Μιχάλη» του Νίκου Καζαντζάκη.
Έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο το 1968, με την κωμωδία του Ντίνου Δημόπουλου «Η αρχόντισσα και ο αλήτης» και στη συνέχεια έλαβε μέρος σε ελληνικές παραγωγές – σε ταινίες δίπλα στον Θανάση Βέγγο και σε ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου από τον «Μεγαλέξανδρο» και μετά – και σε μεγάλες ξένες παραγωγές που γυρίστηκαν στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό.
Γνωρίζοντας πέντε γλώσσες και έχοντας ένα προφίλ που παρέπεμπε σε ρόλους Ανατολίτη, ο Μιχάλης Γιαννάτος ήταν από τους ελάχιστους Έλληνες που μπορούν να καυχηθούν για διεθνή καριέρα.
Παρ’ όλα αυτά, ήξερε πως τα καλά χρήματα από την αλλοδαπή δεν έρχονται κάθε μέρα. Και επειδή με το εγχώριο κατεστημένο δεν τα πήγαινε καλά, για να μην εξαρτιέται από τις ορέξεις και τις συμπάθειες του καθενός, η κανονική του δουλειά ήταν ρεσεψιονίστ στη νυχτερινή βάρδια σε μεγάλο ξενοδοχείο των Ιλισίων.
Έτσι έζησε την οικογένειά του, με αξιοπρέπεια, έτσι δούλεψε σε πράγματα που τον αφορούσαν, όπως για παράδειγμα τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου με τον οποίο ήταν και φίλοι.
Το εξπρές της αναγνώρισης
Το Εξπρές του μεσονυκτίου ήταν ένα best seller του οποίου τα δικαιώματα πολύ γρήγορα αγοράστηκαν για το σινεμά. Η οδύσσεια ενός Αμερικανού φοιτητή στην κόλαση των τουρκικών φυλακών είχε διχάσει μεν, αλλά… πουλούσε.
Τη σκηνοθεσία υπέγραφε ο Άλαν Πάρκερ, τη σεναριακή διασκευή ο Όλιβερ Στόουν –πριν καταπιαστεί με το Βιετνάμ– και τη βραβευμένη κλασική (και εμβληματική πλέον) μουσική ο Τζόρτζιο Μόροντερ.
Η ταινία ήταν να γυριστεί στη χώρα μας, αλλά από τη μια η γραφειοκρατία της εποχής και από την άλλη ο φόβος της τότε κυβέρνησης να μην υπάρξουν προβλήματα με την Τουρκία, έστρεψαν τους παραγωγούς στη Μάλτα.
Ανάμεσα στους ηθοποιούς που έπαιζαν στην ταινία ήταν και δύο Έλληνες. Ο Ζαννίνο και ο Μιχάλης Γιαννάτος. Ο τελευταίος, εκτός από ηθοποιός, ήταν και σύμβουλος της ταινίας. Δηλαδή, όλα τα τούρκικα στοιχεία της ταινίας πέρασαν από τα χέρια του.
«Κύριε Μιχάλη κάνατε κάτι φοβερό!»
Όπως αναφέρθηκε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος τον είχε επιλέξει σε όλες τις ταινίες του. Έπαιξε στην «Πολίτικη κουζίνα» τού Μπουλμέτη, στην ευρωπαϊκή συμπαραγωγή «Ο τελευταίος άρχοντας των Βαλκανίων» και σε 27 ταινίες του εξωτερικού, σε συνολικά 100 ταινίες (ελληνικές και ξένες) και περίπου 100 σειρές.
Μιλώντας για την εμπειρία του στις μεγάλες παραγωγές από το εξωτερικό ο ίδιος είχε δηλώσει: «Οι ξένοι βάζουν πάνω απ’ όλα την ποιότητα. Το 2006, αφού έκανα το ”Μόναχο” με τον Steven Spielberg, κάτι που δεν έκανε κανένας Έλληνας ηθοποιός, γύρισα πίσω και ένας δημοσιογράφος μου είπε: ”Κύριε Μιχάλη κάνατε κάτι φοβερό!
Ένας Έλληνας ηθοποιός σε ταινία του Spielberg! Τώρα πια με εσάς θα πρέπει να ξεκινούν και να τελειώνουν όλες οι ελληνικές παραγωγές”. Ξέρεις τι του απάντησα; Όχι αγόρι μου, δεν θα γίνει αυτό.
Ακόμα και αν είχα γυρίσει με Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου, κερδίζοντας τον Dustin Hoffman ή τον Robert De Niro δεν θα άλλαζε κάτι. Εδώ είμαστε Ελλάδα. Όπως και δεν με κάλεσε κανείς, αν και από τότε θα έγιναν 50 ταινίες. Ο χώρος του θεάματος στην Ελλάδα έχει το δικό του λόμπυ, δεν φτιάχνει η Ελλάδα…
Στην Ελλάδα όταν κάποιος είναι χαμηλών τόνων άνθρωπος, όπως εγώ, χάνει τα πάντα. Ήρθε η βοηθός του Spielberg και μου είπε ”Mike, you are a very good actor!”. Το να στο λέει αυτό μια γυναίκα, η οποία έχει δει σχεδόν τα ¾ των αμερικανών ηθοποιών, είναι μεγάλη αναγνώριση, κόμπιασα, συγκινήθηκα».
«Έφυγε» ξαφνικά
Ο Μιχάλης Γιαννάτος «έφυγε» ξαφνικά από έμφραγμα του μυοκαρδίου στις 17 Σεπτεμβρίου 2013, ενώ παρακολουθούσε με φίλους του ένα ποδοσφαιρικό αγώνα από την τηλεόραση.
