Πρόσωπα
Η Λαβίνια Σταθάκη, fashion και beauty blogger, άφησε την τελευταία της πνοή, ύστερα από μια γενναία μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.
Η blogger και μητέρα τριών ανήλικων παιδιών, ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η δυσάρεστη είδηση του θανάτου της, ανέβηκε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram.
Η 38χρονη, που ήταν και μητέρα τριών ανήλικων παιδιών, είχε ετοιμάσει από τον Οκτώβριο μία επιστολή, που εμπιστεύθηκε στη στενή της φίλη και εκείνη με τη σειρά της τη δημοσιοποίησε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook.
Σε αυτή την επιστολή η Λαβίνια Σταθάκη μίλησε για το σύστημα υγείας και πώς αντιμετωπίζει τους ογκολογικούς ασθενείς, ενώ μέσα από την εμπειρία της έδωσε και μια σειρά από προτάσεις που θα μπορούσαν να διευκολύνουν την καθημερινότητα του ασθενούς που παλεύει με τον καρκίνο.
Αναλυτικά η ανάρτηση της Γιώτας Χουλιάρα μέσα από τα μάτια της Λαβίνια Σταθάκη
«Στη μνήμη της Λαβίνιας Σταθάκη. Για τη δημιουργία ενός Εγχειριδίου Αντιμετώπισης και Διαχείρισης της καθημερινότητας των ογκολογικών ασθενών. Η Λαβίνια Σταθάκη ήθελε πολύ να ενημερώσει τις γυναίκες που θα έρθουν αντιμέτωπες με τον καρκίνο για τα διαθέσιμα εργαλεία βελτίωσης της ποιότητας ζωής τους. Ήθελε ακόμη να σημειώσει τα θετικά αλλά και τα αρνητικά που συνάντησε στη δική της πορεία.
Ας τη διαβάσουμε: “Ονομάζομαι Λαβίνια Σταθάκη, είμαι 38 ετών και μητέρα 3 παιδιών. Έχω σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων, εργάστηκα επί 15 συναπτά έτη στον ιδιωτικό τομέα μέχρι και την περιπέτεια μου με τον καρκίνο του μαστού. Συγκεκριμένα το 2021 σε ηλικία 36 ετών διαγνώστηκα, ούσα έγκυος στο τρίτο μου παιδί, με τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού. Μια νόσος που χτυπά κυρίως νεαρότερες γυναίκες. Σημειωτέον, τα τελευταία χρόνια ο καρκίνος παγκοσμίως δείχνει ανοδική τάση σε νεαρότερα κυρίως άτομα.
Μέσα από την περιπέτειά μου αυτή ήρθα σε στενή επαφή με το Εθνικό Σύστημα Υγείας αλλά και με ογκολογικούς ασθενείς. Η ζωή μου άλλαξε και πλέον είμαι ένα άτομο ΑΜΕΑ με 80% αναπηρία.
Επιθυμία μου είναι να μοιραστώ από την εμπειρία μου αυτή τα θετικά αλλά και τα αρνητικά που συνάντησα. Με σκοπό να μπορέσω μέσα από την ιστορία μου να βοηθήσω ανθρώπους με ειδικές ανάγκες να έχουν ένα καλύτερο μέλλον αλλά και να ενημερωθούν για τις παροχές που ήδη υπάρχουν και δυστυχώς δεν γνωρίζουν.
Στο πλαίσιο αυτό σάς παραθέτω μια λίστα με τα θετικά και τα αρνητικά που βιώνει μέσα στο σύστημα υγείας ένας ογκολογικός ασθενής με σκοπό να αποκτήσουμε μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Κι αυτό διότι ναι μεν πρέπει να υπάρχει πρόληψη για τον καρκίνο αλλά όποιος νοσήσει, μπαίνει μόνιμα σε μία νέα και πολύ απαιτητική ζωή. Ο καρκίνος λοιπόν είναι πλέον μία χρόνια ασθένεια με την οποία ο ασθενής ζει, εργάζεται, φροντίζει την οικογένειά του. Ειδικά μια γυναίκα που έχει πολλαπλούς ρόλους στη σημερινή κοινωνία (μητέρα, σύζυγος, νοικοκυρά, εργαζόμενη) αλλά και στατιστικά χαμηλότερο εισόδημα.
Στο σημείο αυτό να αναφέρω πως δεν ανήκω σε καμία οργάνωση κανενός είδους ούτε κάνω ακτιβισμό. Μέσα στην πορεία της ζωής μου απέκτησα κοινό ως influencer στα social media κυρίως λόγω της αγάπης μου για τη μόδα και την ομορφιά, θέλω να μοιραστώ την εμπειρία μου για να γίνω χρήσιμη σε όλες τις γυναίκες που νοσούν”.
Θετικά
1. Δωρεάν φαρμακευτική αγωγή σε θεραπείες με κόστος χιλιάδων ευρώ
2. Δυνατότητα επιδόματος αναπηρίας
3. Προθυμία Δημοσίων Ιατρών να αναλάβουν ασθενείς με αβέβαιο αποτέλεσμα
4. Επιδότηση γονιδιακού ελέγχου BRCA1&2
5. Ευκολία αίτησης για πιστοποίηση ΚΕΠΑ διαδικτυακά
6. Δωρεάν rapid test για ογκολογικούς ασθενείς σε μονάδες υγείας
7. Επιδότηση περούκας 188€
8. Δωρεάν μαστογραφία άνω των 55 ετών
9. Αναπηρικά προνόμια όπως 50% σε ακτοπλοϊκα εισιτήρια
Θέλουν βελτίωση
1. Πρόσφατα μπήκε “κόφτης” στη συνταγογράφηση εξετάσεων ακόμα και για άτομα σαν κι εμένα, με ποσοστό αναπηρίας. Θα έπρεπε δηλαδή σε περιπτώσεις ατόμων είτε με αναπηρία είτε ασθενών υπό θεραπεία να εξαιρούνται από αυτόν τον περιορισμό. Η ζωή ενός ογκολογικού ασθενή περιλαμβάνει απανωτές αιματολογικές εξετάσεις κάθε εβδομάδα και είναι πολύ δύσκολο για κάποια που κάνει θεραπεία εβδομαδιαίως να περιμένει σε κάποιο δημόσιο νοσοκομείο με κίνδυνο της ζωής της, λόγω του επιβαρυμένου ανοσοποιητικού της.
2. Οι ογκολογικοί ασθενείς δεν γνωρίζουν πως δικαιούνται να περάσουν από ΚΕΠΑ, οι περισσότεροι θεωρούν πως αφορά τετραπληγίες. Επίσης δεν γνωρίζουν πως είναι μια απλή διαδικασία και γίνεται πλέον και διαδικτυακά.
3. Ανάγκη για ενίσχυση του επιδόματος αναπηρίας ειδικά σε περιπτώσεις όπως η δική μου (3 παιδιά, άνεργη, διαζευγμένη).
4. Διευκόλυνση διαδικασίας χορήγησης βοηθήματος για αγορά περούκας. Ενδεικτικά μία καλή περούκα (με φυσικές τρίχες) στοιχίζει μεταξύ 800€-2.000€. Υπάρχουν και συνθετικές με μικρότερο κόστος που δεν προτιμώνται.
5. Την απλοποίηση των διαδικασιών για χορήγηση σύνταξης δια βίου στις περιπτώσεις που το δικαιούνται. Οι περισσότερες γυναίκες συναντούν δυσκολίες διότι πρεπει να καταθέτουν έγγραφα και γνωματεύσεις ξανά και ξανά ενώ παράλληλα κάνουν θεραπείες και δυσκολεύονται στην απλή καθημερινότητά τους.
6. Λιγότερη γραφειοκρατία στην εκταμίευση επιδότησης μεταφορικών από και προς τα ογκολογικά κέντρα. Ένας ανοσοκατεσταλμένος ασθενής χωρίς εισοδήματα δεν μπορεί να πάρει ΜΜΜ, χρειάζεται στήριξη και διευκόλυνση για να μπορεί να κάνει τις θεραπείες του.
7. Προστασία ογκολογικών ασθενών στον ιδιωτικό τομέα. Προσωπικά απολύθηκα από την εργασία μου όταν έληξε το 18μηνο προστασίας της μητρότητας (για το οποίο 18μηνο είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων) λόγω της ασθένειάς μου. Στην προκειμένη δεν βρήκα ανταπόκριση από την επιθεώρηση εργασίας, με αποτέλεσμα να βρεθώ χωρίς εργασία και με 3 παιδιά νοσώντας απο μια επιθετική ασθένεια.
8. Το ποσό της αποζημίωσης που έλαβα από την απόλυσή μου παρότι δεν φορολογείται, σε επίπεδο φορολογικής δήλωσης θεωρείται εισόδημα με αποτέλεσμα να βρεθώ εκτός επιδομάτων τέκνων δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο την οικονομική μου κατάσταση.
9. Αναγκη για επιχορήγηση ψυχολογικής υποστήριξης. Οι περισσότεροι ογκολογικοί ασθενείς καταφεύγουν σε ψυχιατρική βοήθεια η οποία θα μπορούσε να επιδοτείται αποκλειστικά για τους ογκολογικούς ασθενείς καθώς μια μέση επίσκεψη στον ιδιωτικό τομέα κυμαίνεται στα 100€-150€ ανά συνεδρία.
Προτάσεις
Πέρα από τα παραπάνω που χρήζουν άμεσης βελτίωσης, θα πρότεινα τη δημιουργία συμβούλου που θα εξηγεί στον ογκολογικό ασθενή τα δικαιώματα και τα προνόμιά του βοηθώντας τον στις απαραίτητες αιτήσεις. Επίσης, θα μπορούσε να ενισχυθεί η πρόσβαση σε προκυρηγμένες θέσεις δημοσίου μέσω έξτρα μοριοδότησης σε περιπτώσεις που βάλλεται το προσωπικό εισόδημα ενός ασθενούς λόγω απόλυσης και εξαρτώμενων μελών”.
Αυτό το κείμενο το ετοιμάσαμε τον Οκτώβριο, δεν φαντάστηκα ποτέ πως θα χρησιμοποιηθεί έτσι. Δεν κατάφερα να βρω τον τρόπο να την ακούσουν νωρίτερα. Η Λαβίνια Σταθάκη δεν πρόλαβε να γνωρίσει ανταπόκριση στην προσπάθειά της να αναδείξει την αναγκαιότητα λήψης των ανωτέρω μέτρων για τη διευκόλυνση της καθημερινότητας χιλιάδων ασθενών. Κατάφερε όμως να “μιλήσει” στην καρδιά όλων μας και αυτό θα τη συντροφεύει στο ταξίδι της στο φως».
«Τη θέρισε ο καρκίνος, το πάλεψε πολύ», λέει ο σύζυγός της
Η Λαβίνια έδωσε σκληρή μάχη επί τρία χρόνια με μια πολύ επιθετική μορφή καρκίνου, είπε στον Alpha, ο σύζυγός της. «Πάλεψε πάρα πολύ, θέλω να πιστεύω ότι έχει πάει στη γειτονιά των αγγέλων», είπε συγκινημένος ο Θωμάς Κατάκης.
Όπως λέει ο ίδιος, ο Γολγοθάς της Λαβίνιας ξεκίνησε πριν από περίπου τρία χρόνια όταν ήταν έγκυος στο τρίτο της παιδί: «Τα τελευταία έξι χρόνια της ζωής της ήταν τα καλύτερα της δικής μου. Έπασχε από έναν τύπο καρκίνου που είναι τριπλά αρνητικός. Εμφανίζεται συνήθως σε έγκυες γυναίκες. Η Λαβίνια το έπαθε ούσα έγκυος στον γιο μας του τελευταίους μήνες της εγκυμοσύνης της. Γεννήθηκε πρόωρα ο μπέμπης για να ξεκινήσει τις θεραπείες της».
Παρά τις δυσκολίες που βίωνε, η Λαβίνια δεν το έβαλε ποτέ κάτω, τονίζει ο κ. Κατάκης: «Το νεαρό της ηλικίας της δεν βοηθούσε. Ήταν 36 όταν συνέβη αυτό. Πολύ λίγα φάρμακα για να το καταπολεμήσεις. Δεν ήθελε ποτέ να εμφανίζεται ως ένας άνθρωπος ο οποίος είναι άρρωστος. Δεν ήθελε να μιζεριάζει, δεν ήθελε να φαίνεται άρρωστη, μολονότι υπέφερε. Η γενναιότητα της με είχε συγκλονίσει, μπροστά σε κάτι που πραγματικά την θέρισε. Ήταν τόση η θέληση της να ζήσει… πήγαμε ταξίδια στο Παρίσι, στο Λονδίνο με τα παιδιά μας».
