Μπομπ Μάρλεϊ: Σαν σήμερα το 1981 «έφυγε» ο «βασιλιάς» της ρέγκε (βίντεο)

Ο Μπόμπ Μάρλεϊ (6 Φεβρουαρίου 1945 – 11 Μαΐου 1981) μετέτρεψε τη ρέγκε σε ένα παγκόσμιο ρεύμα, με πολλούς πιστούς, αλλά και πολλούς μουσικούς απογόνους.

Μεγάλωσε χωρίς την παρουσία του πατέρα του, αφού εκείνος ζούσε στο Λίβερπουλ, αν και βοηθούσε οικονομικά την οικογένεια μέχρι τον θάνατο του, όταν ο Bob ήταν 10 χρονών. Ήταν τότε, που ο Bob και η μητέρα του μετακόμισαν στην τενεκεδούπολη του Trenchtown, ένα προάστιο της πρωτεύουσας Κίνγκστον.

Loading ...

Ο Bob ήταν κοντός και το ύψος που έφτασε δεν ξεπέρασε το 1,63μ. Όμως μέσα του ένιωθε γίγαντας. Ένα μεγαλείο το οποίο απόκτησε για πολλούς λόγους.

Αρχικά, ήταν τα δύσκολα χρόνια του γκέτο, όπου σαν μιγάς, αντιμετώπισε την προκατάληψη και από τους λευκούς αλλά και από τους μαύρους.

Το 1959 εγκατέλειψε το σχολείο και έγινε βοηθός οξυγονοκολλητή. Όταν δεν δούλευε, έπαιζε μουσική με δυο φίλους του. Ένας από αυτούς, ο Jo Higgs, ήταν μέλος του κινήματος των Ρασταφάρι, μιας φιλοσοφίας – θρησκείας, που έβλεπε σαν μεσσία τον αυτοκράτορα της Αιθιοπίας Χαϊλέ Σελασιέ. Αποθέωνε την Αφρική αλλά και την χρήση μαριχουάνας. O Bob Marley ήρθε σε μια πρώτη επαφή με τη θρησκεία και τρία χρόνια αργότερα, έκανε την πρώτη του ηχογράφηση.

Μετά από ακόμα έναν χρόνο έφτιαξε το γκρουπ, «The Teenagers», που έπαιζε κυρίως ska και rocksteady, μια μίξη που άνοιξε το δρόμο για την reggae. Το ίδιο συγκρότημα, μετονομάστηκε αργότερα σε «The Wailers», συγκρότημα που έγινε συνώνυμο με την μετέπειτα καριέρα του Bob Marley.

Στην αρχή όμως τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Ο Marley αναγκάσθηκε να μετακομίσει για λίγα χρόνια στις ΗΠΑ, όπου διέμεινε στο σπίτι της πεθεράς του, αφού πρώτα είχε παντρευτεί την Rita Anderson. Στο διάστημα αυτό δούλεψε, μεταξύ άλλων, και στην αυτοκινητοβιομηχανία Chrysler.

Όμως δεν ήταν φτιαγμένος για εργάτης. Το 1967 επέστρεψε στην Τζαμάικα. Στα 22 του έγινε μέλος των Ρασταφάρι και άφησε μαλλιά σε στυλ «ράστα», όπως έχει επικρατήσει να λέγεται, με τις χαρακτηριστικές τζίβες.

Το 1972, οι Wailers τα κατάφεραν και κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο. Η αρχή είχε γίνει. Ένα χρόνο αργότερα ακολούθησε ένας ακόμα με τον τίτλο «Burnin’», με τραγούδια όπως το «I Shot the Sheriff».

Το συγκρότημα διαλύθηκε το 1974, λόγω διαφωνιών. Αν και τα μέλη σκορπίστηκαν, ο Marley κράτησε το όνομα και προσλάμβανε διάφορους μουσικούς . Εμφανιζόταν πλέον σαν «Bob Marley and The Wailers».

Η πρώτη παγκόσμια επιτυχία του έγινε το 1975 με το τραγούδι «No Woman, No Cry». Η επιτυχία του συνέχισε και με το άλμπουμ «Rastaman Vibration» που έγινε τεράστια επιτυχία στης ΗΠΑ, παραμένοντας για έναν μήνα στα 10 κορυφαία άλμπουμ των charts.

Το 1976, επιστρέφει στην Τζαμάικα, για να βοηθήσει με τον τρόπο του, στην εκτόνωση των πολιτικών συγκρούσεων. Όμως παραλίγο να χάσει την ζωή του και δι;έφυγε κακήν κακώς στο Λονδίνο. Εκεί ηχογράφησε δυο άλμπουμ με πολλά από τα τραγούδια να γίνονται επιτυχίες («Jammin’», «Is This Love», «One Love» κ.α.). Η ζωή και το κλίμα στην Αγγλία δεν του ταίριαζε και δύο χρόνια αργότερα θα επιστρέψει στην πατρίδα του, όπου θα διοργανώσει το θρυλικό «One Love Peace Concert».

Το 1980, το άλμπουμ «Uprising», έμελλε να είναι και το τελευταίο του, με το τραγούδι «Redemption Song» να ξεχωρίζει. Οι γιατροί θα δουν ένα τραύμα που είχε στο δάχτυλο του ποδιού του, το οποίο είχε αποκομίσει απ΄ το ποδόσφαιρο αλλά δεν του είχε δώσει σημασία. Ήταν κακοήθες μελάνωμα. Του πρότειναν ακρωτηριασμό. Αλλά η θρησκεία τον Ρασταφάρι δεν επέτρεπε κάτι τέτοιο.

Αρνήθηκε επίσης να κάνει διαθήκη. Η περιουσία του ήταν αρκετή και θα την διεκδικούσαν όλα τα 12 παιδιά που είχε κάνει με 8 διαφορετικές γυναίκες. Ο καρκίνος έφτασε σε τελικό στάδιο και ο Bob Marley πέθανε σαν σήμερα στις 11 Μαΐου του 1981, σε ηλικία 36 ετών.

Η σύντομη ζωή του και ο τρόπος που την έβλεπε και την ζούσε, τον έκανε σύμβολο αντίστασης, πάλης, σύμβολο της παγκόσμιας μουσικής και της ενότητας.

Η ημερομηνία της γέννησής του είναι Εθνική Εορτή στην πατρίδα του την Τζαμάικα.