«Ο Ειρηνικός φλέγεται»: Οι Αγγλοσάξονες επέλεξαν να χτυπήσουν πρώτα την Κίνα – Ποιες θα είναι οι γεωπολιτικές συνέπειες

Όλα δείχνουν πως ο Ειρηνικός και η Ουκρανία θα είναι τα δύο νέα μέτωπα των Αμερικανών εναντίον των έτερων υπερδυνάμεων της Κίνας και της Ρωσίας και στην παρούσα φάση δίνουν έμφαση στο πρώτο, επειδή θεωρούν ότι η Κίνα ακόμα μπορεί να αντιμετωπιστεί ενώ η χερσαία ισχύς των Ρώσων τόσο κοντά στην επικράτειά τους θεωρείται ανυπέρβλητη.

Θεωρούν άλλωστε, ότι όσο η Κίνα παραμένει με “ελευθερία” κινήσεων δεν μπορεί επί του πρακτέου να “στριμωχτεί” ούτε η Ρωσία καθώς πάντα θα έχει οικονομική διέξοδο στην Κίνα και έναν στρατιωτικό εταίρο που φοβίζει το σύνολο των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων.

Εκτίμησή μας είναι πως οι Κινέζοι θα αναγκαστούν να επισημοποιήσουν τις δικές τους σχέσεις με τους Ρώσους σε μια “αντι-ΝΑΤΟ” συμμαχία με σκοπό να αντιμετωπίσει την αγγλοσαξονική “επίθεση”.

Βέβαια αυτό που έκαναν οι Αμερικανοί στους Γάλλους, το Παρίσι δεν θα το ξεχάσει ποτέ και θα τους περιμένει στην γωνία για να “ρεφάρει”, μην έχουν αμφιβολίες στην Ουάσινγκτον γιαυτό.

Στο Παρίσι ξέρουν πως η “πισώπλατη μαχαιριά” δεν έγινε κατά λάθος αλλά με ακριβή σκοπό.

Στις ΗΠΑ το υποψιάζονται αυτό αλλά είναι αποφασισμένοι να στηριχτούν περισσότερο σε συγγενικούς δεσμούς, όπως στον “Αγγλοσαξωνισμό”. Έτσι πρόσφεραν στην Αυστραλία το δέλεαρ της γεωπολιτικής αναβάθμισης σε γεωπολιτικό επίπεδο καθιστώντας την Αυστραλία παγκόσμια δύναμη με την απόκτηση πυρηνικών υποβρυχίων.

Γι’ αυτό και στην Καμπέρα δεν το σκέφτηκαν στιγμή να “πουλήσουν” τους Γάλλους και να αθετήσουν την συμφωνία.

Τα 12 γαλλικά Attack που θα αντικαθιστούσαν τα εν υπηρεσία σκάφη της κλάσης Collins θα κόστιζαν 90 δισ. δολάρια Αυστραλίας.

Το 2016 η Αυστραλία επέλεξε τα υποβρύχια Shortfin Barracuda 1A της γαλλικής Naval Group, τα οποία αποτελούν την συμβατικής πρόωσης έκδοση των πυρηνοκίνητων υποβρυχίων κλάσης Suffre.

Τα Attack διαθέτουν σύστημα αναερόβιας πρόωσης, συσσωρευτές ιόντων λιθίου, κάθετους εκτοξευτές και την δυνατότητα χρήσης μη επανδρωμένων ρομποτικών σκαφών. Ωστόσο το όλο πρόγραμμα ξεκίνησε αργά – μόλις το 2019, αντί του 2017 – με αποτέλεσμα να εκπονηθεί υποχρεωτικά πρόγραμμα επέκτασης επιχειρησιακής ζωής των υποβρυχίων Collins, τα οποία πλέον προβλέπεται να αποσυρθούν το 2038.

Έτσι οι Αυστραλοί στράφηκαν στα πυρηνοκίνητα σκάφη που σαφώς θα αλλάξουν τα δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή του Ειρηνικού.

Όσο για την Νέα Ζηλανδία που δεν επιτρέπει την κίνηση των πυρηνικών υποβρυχίων στην περιοχή της, κανείς δεν νοιάζεται καθώς η Νεοζηλανδή πρωθυπουργός Τζασίντα Άρντερν δεν θα παραμείνει “αιωνίως’ στην εξουσία.\

Όλοι το ξέρουν αυτό…

Οι Αμερικανοί επέλεξαν να αρχίσουν τους “world terror wars” από την Κίνα καθώς λόγω μειωμένης πυρηνικής ισχύος και μη επαρκούς ακόμα ναυτικής προβολής την θεωρούν πιο “εύκολη”.

Τον περασμένο χρόνο, η περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού ξόδεψε μόνη της μισό δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ σε αμυντικές δαπάνες, σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (Stockholm International Peace Research Institute, SIPRI). «Διαπιστώνουμε πραγματικά μία τάση αύξησης εδώ και 20 χρόνια», εξηγεί η Lucie Beraud-Sudreau του SIPRI. «Η Ασία είναι η περιοχή όπου η τάση αυτή είναι περισσότερο εμφανής», λέει σημειώνοντας την συγκυρία της ταχείας οικονομικής ανάπτυξης – που φέρνει χρήμα στα ταμεία των κυβερνήσεων – και μία αλλαγή στον τρόπο αντίληψης των απειλών που βαρύνουν την περιοχή.

Μόνη της, η Κίνα αντιπροσωπεύει περί το ήμισυ των δαπανών αυτών, με έναν ετήσιο αμυντικό προϋπολογισμό σε συνεχή άνοδο εδώ και 26 χρόνια, ο οποίος επέτρεψε τον εκσυγχρονισμό του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού. Το Πεκίνο αφιερώνει πλέον ποσόν 252 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως στην άμυνα – δηλαδή, ο προϋπολογισμός έχει αυξηθεί κατά 76% από το 2011 – πράγμα που του επιτρέπει να αναπτύσσει δυνάμεις σε ολόκληρη την περιοχή και να ανταγωνίζεται ευθέως τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Οι δαπάνες για την άμυνα στην Αυστραλία, την Ινδία, την Ιαπωνία και την Νότια Κορέα και στην υπόλοιπη περιοχή αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς. Αυτές οι δαπάνες γίνονται σε αντίδραση στην Κίνα, λέει ο Michael Shoebridge, πρώην στέλεχος των υπηρεσιών Πληροφοριών της αυστραλιανής άμυνας, σήμερα μέλος του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Πολιτικής Στρατηγικής. Ο ανταγωνισμός στον στρατιωτικό τομέα είναι ανάμεσα στην Κίνα και τις άλλες χώρες που θέλουν να αποτρέψουν το Πεκίνο να κάνει χρήση στρατιωτικής ισχύος», λέει.

«Αυτή η αντίδραση μεγαλώνει, κυρίως από την ανάληψη της προεδρίας από τον Σι (Τζινπίνγκ). Επιμένει ξεκάθαρα να χρησιμοποιεί όλη τη εξουσία που διαθέτει η Κίνα κατά εκβιαστικό και επιθετικό τρόπο». Σήμερα, περί το 20% των αμυντικών δαπανών στην περιοχή είναι αφιερωμένες στην αγορά όπλων, κυρίως ναυτικών μέσων, και μεγάλου βεληνεκούς αποτρεπτικών μέσων που έχουν ως αποστολή να πείσουν το Πεκίνο -ή οποιονδήποτε άλλο αντίπαλο – ότι το κόστος μίας επίθεσης θα ήταν υπερβολικά υψηλό.

Για τον Michael Shoebridge, η ιστορική απόφαση της Αυστραλίας να αποκτήσει τουλάχιστον οκτώ πυρηνοκίνητα υποβρύχια και πυραύλους κρουζ Tomahawk εκφράζει αυτήν την θεωρία της αποτροπής: «Σκοπός είναι η αύξηση του κόστους τυχόν σύρραξης για την Κίνα και επιτρέπει την αρκετά αποτελεσματική ισοφάριση των μέσων που έχει αναπτύξει ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός». Θεωρεί επίσης ότι οι δαπάνες της Νότιας Κορέας «απευθύνονται τόσο προς την Κίνα, όσο και προς την Βόρεια Κορέα». «Δεν υπάρχει καμία εξήγηση για την απόφαση (της Σεούλ να κατασκευάσει) αεροπλανοφόρο με γνώμονα την Βόρεια Κορέα».

Το ίδιο ισχύει , «ο εκσυγχρονισμός των ενόπλων δυνάμεων στην Ινδία έχει σαφώς ως κίνητρο την αυξανόμενη στρατιωτική ισχύ της Κίνας», λέει ο Shoebridge. Από την πλευρά της η Κίνα – η οποία αρέσκεται να χαρακτηρίζει την σχέση της με τις ΗΠΑ «ανταγωνισμό μεγάλων δυνάμεων» – κατηγορεί παράλληλα την Ουάσινγκτον ότι τροφοδοτεί την κούρσα των εξοπλισμών. Σύμφωνα με τους Global Times, εφημερίδα του Πεκίνου με εθνικιστικούς τόνους, η Ουάσινγκτον «πολώνει κατά υστερικό τρόπο το σύστημα συμμαχία της».

Σε ότι αφορά την Ινδία, είναι η “πολύφερνη νύφη” όλοι προσπαθούν να την εντάξουν στο στρατόπεδο τους,πάντως οφείλουν οι Αμερικανοί να γνωρίζουν ότι η Λογική δίνει περισσότερες πιθανότητες η Ινδία να συνταχθεί με την Ανατολή ακόμα κι αν χρειαστεί να μιλάνε με την Κίνα δια Ρώσων αντιπροσώπων, που προθύμως θα το πράξουν.