Η παρακμή του δυτικού πολιτισμού αποτυπώνεται ξεκάθαρα στην απόφαση του Αμερικανού προέδρου, Τζο Μπάιντεν, να κάνει υπεύθυνο διαχείρισης πυρηνικών αποβλήτων των ΗΠΑ τον Σαμ Μπρίντον, έναν LGBTQ ακτιβιστή, ο οποίος δηλώνει «queer» και ανήκει στην «κοινότητα των κουταβιών».
Ένας όχι απλά ομοφυλόφιλος, έστω και δηλωμένος, κάτι που δεν θα αποτελούσε βέβαια πρόβλημα, αλλά ένα άτομο με σαφώς διαταραγμένο ψυχισμό, όπως φαίνεται σε αυτά που δηλώνει, αλλά και κάνει.
Μια πρώτη ματιά του νέου υπεύθυνου διαχείρισης πυρηνικών αποβλήτων των ΗΠΑ:
Ο Σ.Μπρίντον είναι απόφοιτος του MIT της Βοστώνης και «ειδικός στα πυρηνικά απόβλητα» και εντάχθηκε στο υπουργείο Ενέργειας ως υπεύθυνος διάθεσης αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων και αποβλήτων, αυτό όμως που ξεχωρίζει δεν είναι το βιογραφικό του και οι σπουδές του, αλλά η ζωή του ως «LGBTQ ακτιβιστή».
Βασικά, ούτε καν, τίποτα από όλα αυτά είναι: Ένα άτομο με σαφώς διαταραγμένο ψυχισμό, παντελώς ακατάλληλο για οτιδήποτε σχετικό με τόσο «βαριά» δημόσια θέση.
Ο νεαρός, που συνήθως εμφανίζεται δημόσια με φανταχτερά γυναικεία ρούχα ή ανδρικά κοστούμια που συνδυάζει με γόβες στιλέτο, αυτοπροσδιορίζεται ως «queer», δηλαδή χωρίς συγκεκριμένο φύλο.
Αίσθηση, ωστόσο, προκαλούν κυρίως οι εκμυστηρεύσεις του για την προσωπική του ζωή, όπως επιβεβαιώνεται από μια φωτογραφία που δημοσίευσε το The American Conservative που τον απεικονίζει ημίγυμνο να κρατά έναν άνδρα με λουρί.
Η εφημερίδα Meteo Weekly προχωρά σε λεπτομέρειες δημοσιεύοντας κάποιες δηλώσεις του ίδιου του Μπρίντον, λάτρη των «ακραίων» σεξουαλικών πρακτικών. Το νέο στέλεχος του υπουργείου Ενέργειας της κυβέρνησης Μπάιντεν έχει παραδεχτεί ότι ανήκει στη λεγόμενη «κοινότητα των κουταβιών», κυρίως ομοφυλόφιλου προσανατολισμού, της οποίας το ερωτικό χόμπι συνίσταται στην προσομοίωση αμφίδρομων σχέσεων, όπου ο ένας παίζει τον ρόλο του «ιδιοκτήτη» και ο άλλος τον ρόλο του «σκύλου».
«Ο συμπαίκτης μου το κουτάβι και εγώ», λέει ο Μπρίντον, «αισθάνομαι πως έχουμε την ιδανική σχέση μεταξύ της προσωπικής μας ζωής και των διαστροφών μας. Και οι δύο έχουμε και άλλους συντρόφους, οπότε ερχόμαστε και οι δύο στον ίδιο χώρο, και μετά βγαίνουμε από αυτόν γνωρίζοντας τα όρια, πού αρχίζουν οι διαστροφές μας και πού αρχίζουν οι προσωπικές μας σχέσεις».