Ιστορία - Θρησκεία
Ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ, ένας από τους επιφανέστερους μελετητές της κλασικής αρχαιότητας διεθνώς, έχει ζήσει την ακαδημαϊκή του ζωή στη σκιά ενός ανθρώπου.
Το ομώνυμο βιβλίο του για τον Μεγάλο Αλέξανδρο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1974, όταν ήταν μόλις 27 ετών.
H συζήτηση μαζί του στρέφεται στο νόημα του Αλέξανδρου σήμερα.
«Πρέπει ο Αλέξανδρος να γίνει κατανοητός εντός του πλαισίου, των κοινωνικών συνθηκών και των αξιών της εποχής του. Πολλοί μελετητές τα τελευταία 40 χρόνια έχουν επιλέξει απλά να τον εξετάσουν μέσα από το πρίσμα σύγχρονων αντιαποικιοκρατικών, αντιμιλιταριστικών αξιών. Και άρα έχουν πλάσει μία εικόνα ενός αιμοδιψούς δολοφόνου, παρανοϊκού σαν τον Στάλιν, που σκότωσε αμέτρητους ανθρώπους ανά τον κόσμο στην υπηρεσία της φήμης του.
Αυτή η εικόνα όμως δεν έχει επηρεάσει το πώς αντιλαμβάνεται ο πολύς κόσμος τον Αλέξανδρο, ενώ αν ήταν αληθινή, οι ίδιοι οι αξιωματικοί του θα τον είχαν σκοτώσει μία εβδομάδα αφού ξεκίνησε την ασιατική του εκστρατεία.
Πρέπει, ως ιστορικοί του αρχαίου κόσμου, να χρησιμοποιούμε τη γνώση που έχουμε εκ των υστέρων, αλλά και να μπορούμε να την αναστέλλουμε. Δεν μπορούμε να έχουμε απλά το πορτρέτο του Αλέξανδρου μέσω από τα μάτια της [αριστερής-φιλελεύθερης] εφημερίδας Guardian!». Για τον Λέιν Φοξ, η υστεροφημία του Αλέξανδρου εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από την ερμηνεία των τελευταίων του σχεδίων.
«Λέγεται ότι ήθελε να προωθήσει την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ευρώπης και Περσίας και την αφομοίωσή τους μέσω γάμου. Επιπλέον, ήθελε να παίρνει υπό την αιγίδα του και να περιβάλλεται από τους καλύτερους, ανεξαρτήτως της προέλευσής τους και των κοινωνικών τους καταβολών».
