Άμυνα
Το 2009 η Boeing είχε την ιδέα, αντί να αναπτύξει ένα νέο μαχητικό σε μια αγορά που όμως κυριαρχείτο από το F-35 Joint Strike Fighter, να αναβαθμίσει ένα δοκιμασμένο αξιόμαχο υπάρχον μαχητικό αεροσκάφος, καθιστώντας το «χαμηλής παρατηρησιμότητας», ένα βήμα δηλαδή, πριν το stealth.
Το αποτέλεσμα είναι το F-15 Silent Eagle. Βασιζόμενο στο F-15E Strike Eagle, το μαχητικό αυτό θα αποτελεί μια φτηνή εναλλακτική λύση έναντι του F-35 και θα αποτελούσε μια ελκυστική περίπτωση για την Ελλάδα, την Ιαπωνία, το Ισραήλ και τη Νότια Κορέα, χώρες δηλαδή που ή διέθεταν το F-15 στους στόλους τους ή όπως η Ελλάδα δεν είχαν τα χρήματα για ένα F-35.
Ωστόσο, καθώς δεν επιδείχθηκε ενδιαφέρον, το πρόγραμμα του Silent Eagle τέθηκε στο αρχείο, το 2014.
Το Silent Eagle είναι ένα Strike Eagle με εφαρμοσμένη τεχνολογία stealth. Το αεροσκάφος διαθέτει ένα «πακέτο» μείωσης ίχνους ραντάρ (Radar Cross Section Reduction Package) και υλικό απορρόφησης εκπομπών ραντάρ, τροποποιημένες δεξαμενές καυσίμων και νέα κάθετα σταθερά.
Το Silent Eagle έχει ακόμα εσωτερικές αποθήκες οπλισμού εντός της ατράκτου, στις οποίες μπορεί να δεχτεί βλήματα αέρος-αέρος Sidewinder και AMRAAM, βόμβες δορυφορικής καθοδήγησης JDAM και μικρότερες βόμβες.
Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου και ο οπλισμός δεν αναρτάται στις πτέρυγες ή την άτρακτο, μειώνει ούτως ή άλλως το ίχνος του αεροσκάφους στα αντίπαλα ραντάρ.
Διαθέτει επίσης αναβαθμισμένο ραντάρ ενεργού ηλεκτρονικής σάρωσης, ικανότητα παρακολούθησης υπερύθρων για επιχειρήσεις αέρος-αέρος και αέρος-εδάφους και αναβαθμισμένο πακέτο ηλεκτρονικών και παρεμβολέων.
To αεροσκάφος εσχάτως συζητείται ξανά: Εύκολη παραγωγή, υψηλή αποτελεσματικότητα, επιδόσεις στο επίπεδο ενός Su-35. Tι άλλο θέλει μια Αεροπορία;
