Κόσμος
Το γύρο του διαδικτύου κάνει το βίντεο που απεικονίζει την τεχνική «dao liao», στην οποία τα χέρια του μασέρ αντικαθίστανται από κοφτερά μαχαίρια.
Οι περισσότεροι από εμάς χαλαρώνουμε ενώ περιμένουμε να ξεκινήσει μια συνεδρία μασάζ, αυτή όμως δεν ήταν η περίπτωση μιας ρεπόρτερ του BBC που έτρεμε από το φόβο της.
Όχι αδικαιολόγητα, αφού η Λουίζ Γουότ επρόκειτο να δοκιμάσει το dao liao ή «μασάζ μαχαιριών» ή «θεραπεία μαχαιριών», μια θεραπευτική μέθοδο διαδεδομένη στην Ταϊβάν.
Μέρος της κινεζικής ιατρικής, θεωρείται ότι έχει ηλικία που ξεπερνά τα 2.000 χρόνια. Οι θεραπευτές λένε ότι την έφεραν μοναχοί στην αρχαία Κίνα και κατόπιν, πριν από τουλάχιστον 1.000 χρόνια, εξαπλώθηκε στην Ιαπωνία και, μετά τον Κινέζικο Εμφύλιο Πόλεμο, στην Ταϊβάν.
«Παρόλο που δύσκολα βρίσκεις σήμερα μασάζ με μαχαίρια στην Κίνα και την Ιαπωνία, τα τελευταία χρόνια γνωρίζει άνοδο στην Ταϊβάν καθώς ο κόσμος αναζητά τρόπους να διαχειριστεί το στρες της καθημερινής ζωής» σχολιάζει η αρθρογράφος.
Ένα «θρίλερ» που μας χαλαρώνει
Πέρα από τη διαχείριση του στρες, ανάμεσα στις υποσχέσεις του dao liao είναι η ανακούφιση από τον πόνο και άλλες σωματικές ενοχλήσεις και η βελτίωση της ποιότητας του ύπνου. Όλα αυτά μέσα από τις πιέσεις που θεωρείται ότι ασκούν οι λεπίδες των μαχαιριών στα κανάλια της ενέργειας «τσι», όπως περίπου φέρεται να ενεργεί και ο βελονισμός.
Παράλληλα, οι θεραπευτές του υποστηρίζουν ότι οι μεταλλικές λεπίδες απορροφούν το «κακό κάρμα» από τους ασθενείς, κάνοντας έτσι ένα είδος «εξορκισμού».
Επειδή μάλιστα η μεταφορά ενέργειας θεωρείται αμφίδρομη, δεν συνιστάται στους θεραπευτές να ασκούν την τεχνική στη διάρκεια μιας ημέρας που έχουν κακή διάθεση, επειδή μπορεί να «μεταφέρουν κακή ενέργεια στον ασθενή».
Για να διατηρούν όσο το δυνατόν την ψυχική ηρεμία τους (ή την ενέργειά τους καθαρή, σε δικούς τους όρους), ακολουθούν vegan διατροφή. Η ομάδα που «κούραρε» τη Βρετανίδα ρεπόρτερ, συγκεκριμένα, ξυπνάει καθημερινά στις 5 το πρωί και προπονείται με καθίσματα, κατακόρυφα και άλλες απαιτητικές ασκήσεις.
Αλλά και η Γουότ ξεκίνησε με 10 λεπτά ασκήσεων και διατάσεων πριν από το μασάζ. «Ίσως αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που αποκοιμήθηκα πάνω στον πάγκο του μασάζ» σχολιάζει. Κατάφερε να ηρεμήσει παρά το θέαμα των μαχαιριών που παρατάχθηκαν δίπλα της, τα οποία έμοιαζαν βγαλμένα «από την κουζίνα ενός σεφ ή από θρίλερ. Ωστόσο, στα 40 χρόνια λειτουργίας του κέντρου, λένε ότι ποτέ ούτε ένας πελάτης δεν έχει τραυματιστεί».
Ο Μάικλ Στάνλεϊ Μπέικερ, ιστορικός Κινεζικής Ιατρικής και Θρησκείας στο Πολυτεχνείο της Σιγκαπούρης, σχολιάζει ότι το μασάζ με μαχαίρια δείχνει εξίσου θεαματικό με τους «φακίρηδες που ξαπλώνουν πάνω σε κρεβάτια με καρφιά», με μια τεχνική «δεξιοτεχνική, όχι θαυματουργή, αλλά σε κάθε περίπτωση εντυπωσιακή».
Πώς τη βίωσε η Βρετανίδα δημοσιογράφος; «Περισσότερο ως μια εμπειρία παρά σαν ένα απλό μασάζ. Έφυγα αναμφίβολα χαλαρωμένη. Έπεσα για ύπνο νωρίς, κοιμήθηκα μέχρι που χτύπησε το ξυπνητήρι μου το επόμενο πρωί και μετά ξανακοιμήθηκα για μερικές ώρες ακόμα».
