Δεν περιγράφονται με λόγια αυτά που έζησαν οι εθελοντές και η κοινωνία της Ρόδου όταν οι φωτιές άρχισαν να μπαίνουν στα πρώτα χωριά, τα οποία χρειάστηκε να εκκενωθούν δια της θαλάσσης.
Ένα αποκαλυπτικό τοπίο, σαν τον «Τιτανικό», όπως το περιγράφει ο Σταμάτης Καλαφατάς που παρέλαβε κόσμο με το σκάφος του για να τον μεταφέρει σε ασφαλές σημείο.
«Ήταν σαν να ζούσα το έργο του Τιτανικού… Δε θέλω να το ξαναζήσω», εκφράζει συγκεκριμένα ο εθελοντής.
«Όταν πλησίαζε η βάρκα στη στεριά ορμούσε ο κόσμος πάνω, ποιος θα πρωτομπεί», λέει, «έκλαιγαν, ούρλιαζαν, μωρά παιδιά, γυναίκες έγκυες, κυρίες σε μεγαλύτερη ηλικία».
Ο ίδιος συμπληρώνει πως το πλήρωμα των σκαφών καθησύχαζε τους ανθρώπους, που μόνη τους αγωνία ήταν να ξεφύγουν από τον πύρινο εφιάλτη που πλησίαζε απειλητικά.