Με 35 έδρες τα κόμματα της ελληνικής Δεξιάς, έχουν την μεγαλύτερη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση από το 2012 και το μεγαλύτερο ποσοστό ψήφων, αν περιλάβουμε και τα κόμματα που έχουν μείνει εκτός Βουλής: «Σπαρτιάτες», Ελληνική Λύση και Νίκη (σε επίπεδο ψηφοφόρων, καθώς σε επίπεδο ηγεσίας αναζητείται στίγμα), είναι στην Βουλή και οι Εμφιετζόγλου-Μπογδάνος, Λατινοπούλου κλπ. αν και εκτός Βουλής με χαμηλά ποσοστά (περίπου 1% και οι δύο), Εθνικό Μέτωπο κλπ., αλλά όλοι μαζί οι σχηματισμοί «στα δεξιά» της ΝΔ, φτάνουν το 15%, όταν η ίδια η ΝΔ ξεπέρασε το 40%.
Είναι η μεγαλύτερη εκπροσώπηση της Δεξιάς από το 1977 στην ελληνική Βουλή, όταν η «καραμανλική» ΝΔ (μια άλλη δεξιά από τη σημερινή ΝΔ) και η Εθνική Παράταξη, είχαν κερδίσει το 50% των ψήφων!
Πρακτικά ΝΔ, ας πούμε η κεντροδεξιά, αν και πλέον το κόμμα έχει μεγάλο ποσοστό «πασοκογενών» ψηφοφόρων και η «καθαρή» ελληνική Δεξιά ψηφίστηκε συγκεντρωτικά από το 55% των Ελλήνων ψηφοφόρων που ψήφισαν στην σημερινή ψηφοφορία.
Είναι το μεγαλύτερο ποσοστό της Μεταπολίτευσης (ακόμα και από τις εκλογές του 1974) και επιστρέφει την Δεξιά στα προδικτατορικά επίπεδα!
Η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ίσως νιώθουν κάπως «μουδιασμένοι» καθώς μειώθηκε ανεπαίσθητα το ποσοστό του κόμματος (βασικά στα ίδια έμεινε με τον Μάιο, αλλά οι περισσότεροι οπαδοί του ανέμεναν περαιτέρω άνοδος του κόμματος), αλλά τι να πει και ο ΣΥΡΙΖΑ που έπεσε σχεδόν στα επίπεδα των ποσοστών του 2012 ή το ΠΑΣΟΚ του Ν.Ανδρουλάκη που έμεινε σε «μία από τα ίδια» σε σχέση με όσα πίστευαν ότι θα επιτύγχαναν οι ψηφοφόροι του τον περασμένο Μάιο.
Αλλά η Δεξιά εκπροσωπείται για πρώτη φορά στην κοινοβουλευτική ιστορία της Μεταπολίτευσης από τρία κόμματα (πλην ΝΔ)!
Και όλα αυτά με ένα εκλογικό σύστημα που είναι όχι απλή αναλογική, αλλά ενισχυμένη αναλογική!