Κοιλάδα του Θανάτου: Το μυστήριο με τους βράχους που κινούνται μόνοι τους

Ένα από τα πιο περίεργα φαινόμενα καταγράφεται στο Εθνικό Πάρκο της Κοιλάδας του Θανάτου, στην ξηρή λίμνη «Racetrack Playa» καθώς οι βράχοι φαίνεται ότι μετακινούνται από «μόνοι» τους.

Μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο της μετακίνησής τους είναι το αποτύπωμα που αφήνουν στο έδαφος της ερήμου. Οι «κινούμενοι βράχοι», όπως αποκαλούνται, ποικίλλουν σε μέγεθος, καθώς μπορεί να είναι από βότσαλα έως ογκόλιθοι, που μπορεί να ζυγίζουν 300 κιλά.

Τα ίχνη που αφήνουν στο έδαφος μπορεί να φτάσουν απόσταση 460 μέτρα. Παρατηρήθηκαν για πρώτη φορά στις αρχές του 1900. Ωστόσο, κανένας δεν είχε καταφέρει να καταγράψει ποτέ την κίνησή τους.

Έως τότε, πολλοί απέδιδαν την μετακίνηση των βράχων σε μεταφυσικά φαινόμενα, μαγνητικά πεδία ή ακόμα και σε εξωγήινους.

Το PLOS ONE, μια ομάδα με επικεφαλής το Ίδρυμα Ωκεανογραφίας Scripps, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, ίσως έδωσε τη λύση στο μυστήριο. Οι πέτρες μπορούν να βρίσκονται στην ίδια θέση για μια δεκαετία ή περισσότερο χωρίς να κινούνται.

Έτσι, παρακολουθούσαν τους βράχους, αφού είχαν εγκαταστήσει έναν μετεωρολογικό σταθμό υψηλής ανάλυσης ικανό να μετράει τις ριπές του ανέμου σε χρονικό διάστημα του ενός δευτερολέπτου.

Επιπλέον, επειδή η Υπηρεσία του Εθνικού Πάρκου δεν τους επέτρεψε να χρησιμοποιήσουν πραγματικά βράχια, έφεραν από αλλού 15 παρόμοια πετρώματα. Σε αυτά τοποθετήθηκαν κατασκευασμένες μονάδες GPS που ενεργοποιούνται με κίνηση.

Το πείραμα διεξήχθη τον χειμώνα του 2011, με άδεια της Υπηρεσίας. Μεταξύ Δεκεμβρίου 2013 και Ιανουαρίου 2014, οι ερευνητές παρατήρησαν περισσότερους από 60 βράχους να κινούνται με ταχύτητα από 2 έως 5 μέτρα ανά λεπτό.

Αν και οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι τους έσπρωχνε ο άνεμος, δεν ήταν σαφές πώς μετατοπίστηκαν κάποιοι ογκόλιθοι και γιατί οι κινήσεις ήταν τόσο σποραδικές.

Ένα άλλο αναπάντητο ερώτημα ήταν γιατί πολλοί βράχοι έδειχναν τέλεια παράλληλες διαδρομές. Η μελέτη αποκάλυψε ότι κινούνται τη νύχτα μετά από βροχόπτωση, η οποία δημιουργεί στην ξηρή λίμνη ένα στρώμα λεπτού πάγου.

Αυτό δημιουργεί αρκετή τριβή, για να μετακινήσει τα βράχια σε όλη την λασπώδη επιφάνεια της προσωρινής λίμνης, που δημιουργείται από το λιώσιμο του πάγου.