Ηλίας Ψινάκης: «Με τον Σάκη ζήσαμε 17 υπέροχα και ευτυχισμένα χρόνια»

«Ο Σάκης, προς τιμήν του, ήταν σφουγγάρι και έμαθε πράγματα που δεν θα μπορούσε να μάθει σε κανένα πανεπιστήμιο», λέει ο Ηλίας Ψινάκης.

Στο περιοδικό ΟΚ και τον Νίκο Γεωργιάδη έδωσε συνέντευξη ο Ηλίας Ψινάκης, ο οποίος προχώρησε σε μια σπάνια εξομολόγηση για τον Σάκη Ρουβά και την περίοδο που συνεργάζονταν.

«Μετά μπήκε στη ζωή μου ο Ρουβάς, εξού και το μανατζαριλίκι. Δεν έχω μανατζάρει κανέναν άλλο ποτέ, μόνο τον Σάκη και τον εαυτό μου.

Όποιος όμως μου ζητούσε τη βοήθειά μου του την έδινα. Αν ευχαριστήθηκα την περίοδο Ρουβά; Πάρα πολύ. Ζήσαμε 17 υπέροχα, ευτυχισμένα και έντονα χρόνια. Απολαμβάναμε ακόμα και τις μεγάλες δυσκολίες που συναντήσαμε και τις κακοήθειες που γράφονταν από τότε για μας.

Ο Σάκης έγινε ο νούμερο 1 σταρ. Θεωρώ ότι απλά του κέρδισα χρόνο. Είχα τα μέσα, τις γνωριμίες, τα λεφτά, τα πάντα. Σε αυτή τη δουλειά δεν μπορείς να επιβιώσεις μόνο με χάρες αν δεν το αξίζεις. Δεν έγινε σταρ επειδή του έκαναν χάρες», είπε αρχικά ο Ηλίας Ψινάκης.

Ο Ηλίας Ψινάκης είπε στη συνέχεια: «Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου μου είχε πει “ένα σκάνδαλο ξεπερνιέται με ένα μεγαλύτερο”, μου ξεκλείδωσε τον εγκέφαλο. Μέχρι τότε δεν τον ήξερα καλά, έκανα πιο πολλή παρέα με τον Καραμανλή –που δεν χωνευόντουσαν–, τον Ιόλα, τον Τσαρούχη, τον Μάνο, τον Χορν. Τον συναντούσα όμως στον Αστέρα Βουλιαγμένης ή στην Ελούντα, όπου πήγαινε και με τον Αραφάτ, και χαιρετιόμασταν.

Μου λέει λοιπόν αυτή τη φράση ο Ανδρέας σε μια στιγμή που είχα πάθει κοκομπλόκο. Ο Σάκης τότε τραγουδούσε στην Παραλιακή.

Έχουμε μπει στο σκάφος στον Φλοίσβο να κοιμηθούμε εκεί και να ξυπνήσουμε στις Σπέτσες. Με παίρνει η Ζωή Λάσκαρη από τον ασύρματο του σκάφους του Λυκουρέζου και μου λέει “είδες το Λοιπόν; “Όχι” λέω “τι γράφει;”. “Πάρ’ το να το δεις μόνος σου” απαντάει και μου το κλείνει στα μούτρα.

Λέω στον καπετάνιο “σταμάτα στην Ύδρα τώρα”. Κατεβαίνω και με κοιτάζουν καλά καλά ακόμα και οι πέτρες. Φτάνω στο περίπτερο και διαβάζω “παντρεύτηκε ο Ρουβάς τον Ψινάκη” με φωτογραφία μοντάζ να είμαστε αγκαλιά. Τότε με κάτι τέτοια σε κρεμούσαν στο Σύνταγμα, δεν είναι σαν και τώρα που, αν τον παίρνεις, είναι και λίγο της μόδας. Λέω στον καπετάνιο “πάμε τώρα απέναντι, να μείνουμε αρόδο απέναντι από το σπίτι του Κοντομηνά”.

Να έχω πάθει πανικό, να σκέφτομαι “τι θα γίνει με την οικογένειά μου;” – παρεμπιπτόντως, με αποκλήρωσαν και τότε, όπως με είχαν αποκληρώσει πολλές φορές. Μια φορά, μάλιστα, ο μπαμπάς μου με είχε αποκληρώσει δύο φορές την ίδια μέρα. Του λέω “δεν γίνεται, βρε μπαμπά, με έχεις ήδη αποκληρώσει το πρωί! Θα με αποκληρώσεις πάλι το ίδιο βράδυ;”».

Ο Ηλίας Ψινάκης ανέφερε επίσης: «Που λες, ξυπνάει ο Σάκης με το μαλλί ανακατεμένο, με βλέπει σε έξαλλη κατάσταση, μου λέει “τι έχει γίνει;”. “Πάρε και διάβασε” του λέω και του δίνω την εφημερίδα. “Και τι έγινε;” μου απαντάει. “Δεν είναι ωραία η φωτογραφία;”. Γιατί εγώ αυτά του είχα διδάξει. Ότι αρκεί να γράφουν σωστά το όνομά σου και να έχουν ωραία φωτογραφία, να βγαίνουμε χαμογελαστοί και όχι μουτρωμένοι.

Αυτά τα είχα μάθει από διεθνείς σταρ, όπως ο Μικ Τζάγκερ, ο Φρέντι Μέρκιουρι και η Λιζ Τέιλορ. Εκείνη τη στιγμή ο Σάκης με έσωσε. Γιατί εγώ ήθελα να εξαφανιστώ. Να πάω στην Αμερική ή στις Φιλιππίνες και να κρυφτώ. Είχα μασήσει γιατί με αφορούσε. Αυτά που δίδασκα δεν τα εφάρμοσα τότε στον εαυτό μου. Φυσικά και δεν έχω μετανιώσει ποτέ και για τίποτα. Γιατί δεν έχω κάνει κακό σε κανέναν, μόνο καλό. Γκάφες έχω κάνει άπειρες. Αν έχεις αγωγή, δεν είσαι κακοπροαίρετος και έχεις χιούμορ, δεν σ’ το καταλογίζουν».

Κλείνοντας, ο Ηλίας Ψινάκης είπε:

«Τον Σάκη τον γνώρισα όταν ήταν 18 χρονών, Βαλκανιονίκης στο επί κοντώ, δεν ήταν καθηγητής πανεπιστημίου.

Επειδή έγινε σταρ από την πρώτη στιγμή, δεν θα επέτρεπα σε κανέναν να τον εκθέσει. Δεν είχε τη μόρφωση να αντεπεξέλθει στα στριμώγματα που θα έτρωγε.

Στην πορεία όμως μορφώθηκε από τους καλύτερους γιατί ο κύκλος μου ήταν ο Χατζιδάκις, ο Τσαρούχης, ο Βασίλης Φωτόπουλος, ο Μάνος Ελευθερίου και άλλοι πολλοί σπουδαίοι άνθρωποι από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Ο Σάκης, προς τιμήν του, ήταν σφουγγάρι και έμαθε πράγματα που δεν θα μπορούσε να μάθει σε κανένα πανεπιστήμιο».