Ο όμιλος Μαρινάκη επανεκδίδει την ημερήσια εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ

Ο όμιλος Μαρινάκη προχωρά στην επανέκδοση της ιστορικής εφημερίδας ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ.

Δύο εβδομάδες μετά τον τόσο πρόωρο και ξαφνικό θάνατο του δημοσιογράφου Π.Τζένου, ο οποίος είχε αναλάβει τον ρόλο του συνεκδότη, μαζί με τον Γ.Κουρτάκη η εφημερίδα τελικά μπαίνει το τυπογραφείο μετά από καθυστέρηση περίπου δέκα ημερών.

Ο ιστορικός τίτλος, δώδεκα χρόνια μετά την αναστολή της κυκλοφορίας της εφημερίδας που είχαν ιδρύσει οι αδελφοί Μπότση οι οποίοι επίσης έφυγαν πρόωρα το 1980 για να ακολουθήσει μία περίοδος παρακμής μέχρις τις αρχές του 2000 υπό την διοίκηση του ιδρύματος Μπότση, όταν  και ανέλαβε ο Κ.Ι.Σαραντόπουλος να την διασώσει (είχε εμπλακεί μετοχικά από τα τέλη της δεκαετίας του 1980).

Η προσπάθεια κράτησε δέκα χρόνια, αλλά τελικά δεν αποφεύχθηκε το μοιραίο και η εφημερίδα έγκλεισε με χρέη εκατομμυρίων προς τους εργαζόμενους και τον τίτλο υποθηκευμένο στην Εθνική Τράπεζα.

Η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ θα επιχειρήσει να πάρει ένα μερίδιο του αναγνωστικού κοινού στο χώρο των συντηρητικών αναγνωστών που τα τελευταία χρόνια κυριαρχούν οι εφημερίδες ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ.

Ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα, από κάθε άποψη, σε μία εποχή κυριαρχίας του διαδικτύου και της τηλεόρασης.

Το πρώτο διάστημα της κυκλοφορίας της, το 1952 η Απογευματινή σταθεροποιήθηκε στην 7η θέση ανάμεσα στις 16 αθηναϊκές εφημερίδες που κυκλοφορούσαν την εποχή.

Με τα χρόνια η κυκλοφορία της άρχισε να αυξάνεται (5η θέση με 26.000 μέση ημερήσια κυκλοφορία το 1957), 4η θέση (34.500 φύλλα) το 1959, 3η θέση (40.400 φύλλα) το 1960, για να γνωρίσει την απόλυτη ακμή με 122.000 φύλλα και δεύτερη θέση το 1968, και πρώτη ελληνική εφημερίδα σε κυκλοφορία από το 1969 μέχρι το 1974, με 133.000 φύλλα μέση ημερήσια κυκλοφορία το 1973 και 272.031 φύλλα τον Ιούνιο του 1974, ο καλύτερος κυκλοφοριακά μήνας της ιστορίας της.

Η έκδοση της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ και η αποστέρηση σημαντικού δημοσιογραφικού δυναμικού αριστερής κατεύθυνσης (η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ήταν γνωστή ως «η δεξιά εφημερίδα με τους αριστερούς συντάκτες») που πήγαν στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ είχε ως αποτέλεσμα την έναρξη της κυκλοφορικής πτώσης της.

Από τη Μεταπολίτευση, η κυκλοφορία της αρχίζει σταδιακά να πέφτει (2η θέση με 132.700 φύλλα το 1975), 3η θέση (128.500 φύλλα) το 1977, 6η θέση (92.000 φύλλα) το 1987, 7η θέση (84.000 φύλλα) το 1989, 62.800 το 1992, 37.803 το 1998, 28.398 το 2000, 23.254 το 2002, 22.060 το 2004, για να συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια η κυκλοφοριακή πτώση που παρέσυρε άλλωστε και το σύνολο του Τύπου. Πριν κλείσει η κυκλοφορία της κυμαίνεται περίπου στα 10.000 φύλλα.

Τρία μοιραία γεγονότα καθόρισαν την πορεία της: Ο θάνατος των εκδοτών, αδελφών Μπότση μέσα σε λίγες εβδομάδες το 1980 και η δολοφονία του προέδρου του ιδρύματος Μπότση Νίκου Μομφεράτου από την «17 Νοέμβρη» το 1985.