H Δέσποινα Παπαδοπούλου, πρώην «πρώτη κυρία της Ελλάδας» (1970-1973), ως σύζυγος του επικεφαλής της στρατιωτικής κυβέρνησης Γεώργιου Παπαδόπουλου, πέθανε σήμερα, σε ηλικία 93 ετών,
Η Δέσποινα Παπαδοπούλου η οποία διέμενε στη Νέα Ερυθραία, πέθανε στις 9.30 το πρωί της Κυριακής στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» ύστερα από σύντομη νοσηλεία.
Πέθανε ανήμερα της Επετείου των 50 ετών από την ανατροπή του Γεωργίου Παπαδόπουλου από τον ταξίαρχο Δημήτριο Ιωαννίδη, μία εβδομάδα μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και αφού ο Γ.Παπαδόπουλος είχε αρνηθεί να εκχωρήσει τα ελληνικά αεροδρόμια και τις λοιπές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στις ΗΠΑ για να βοηθήσουν το Ισραήλ στον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ τον Οκτώβριο του 1973.
Μετά από δεκαετή σχέση, το 1970 μεσούσης της 21ης Απριλίου, παντρεύτηκε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, με τον οποίο είχε ήδη αποκτήσει μια κόρη, την Υπερμαχεία, που πήρε το όνομά της από την Μικρασιάτισσα μητέρα της Δέσποινας.
Πατέρας της Δέσποινας ήταν ο Νικόλαος Γάσπαρης, φανατικός αντιμοναρχικός και οπαδός του Νικολάου Πλαστήρα.
Κι εκείνη ήταν παντρεμένη με έναν αστυνομικό, τον οποίο χώρισε για να παντρευτεί τον Παπαδόπουλο, ο οποίος επίσης πήρε διαζύγιο για να οδηγηθεί μαζί της στην εκκλησία.
Ήταν ένας μεγάλος παράνομος έρωτας που τελικά νομιμοποιήθηκε και ευλογήθηκε από την Εκκλησία.
Έμενε σε ένα διαμέρισμα των 80 τετραγωνικών μέτρων, στη Νέα Ερυθραία, αλλά δεν παραπονιόταν: «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Εχει την ευλογία του Θεού. Θέλω να σας τονίσω πως αγαπώ τους πάντες. Και τους φίλους και τους αντιπάλους μου. Γιατί εγώ ακόμα και σήμερα μπορεί να έχω αντιπάλους στα πολιτικά μου φρονήματα. Όμως, για μένα δεν παύει κανείς να είναι άνθρωπος» είχε πει σε συνέντευξή της στην Espresso.
Ήταν δημοφιλής μέχρι σήμερα: «Οσοι με αναγνωρίζουν μου σφίγγουν το χέρι. Με αγαπάει ο κόσμος, και αυτό δεν είναι ψέμα. Όμως, εγώ αποτραβήχτηκα από τα πάντα.
Είναι για μένα στάση ζωής. Δεν είχα ανακατευτεί ποτέ με τα πολιτικά. Ούτε τότε που ζούσε ο σύζυγός μου είχα ανακατευτεί ποτέ.
Ημουν, είμαι και θα είμαι πάντα πιστή σε αυτό που πρεσβεύαμε τότε ως σύνθημα, το “πατρίς, θρησκεία, οικογένεια”
Ο άντρας μου πριν σβήσει στην Εντατική του Λαϊκού γύρισε και μου είπε: “Θα σ’ αγαπώ για πάντα”. Ήταν και παραμένει δύσκολη η ζωή μετά τον θάνατό του.
Όμως, για μένα είναι πολύ σημαντικό ότι απλός κόσμος καθημερινά πηγαίνει και του ανάβει το καντήλι στο νεκροταφείο.
Επειδή εγώ, λόγω γήρατος, δεν μπορώ να πηγαίνω, τον φροντίζει ο απλός ο κόσμος. Και πάντα το καντηλάκι του ανάβει» αναφέρει συγκινημένη
Ο τόπος και οι λεπτομέρειες της κηδείας της θα ανακοινωθούν εντός των προσεχών ωρών.