Πολιτική Προστασία
Τραγικές στιγμές βιώνει η χώρα μετά την σύγκρουση των δυο αμαξοστοιχιών στα Τέμπη που είχε ως αποτέλεσμα δεκάδες άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους νέα παιδιά, να χάσουν τη ζωή τους και πολλοί ακόμη να τραυματιστούν ενώ την ίδια στιγμή συνεχίζονται οι έρευνες για αγνοουμένους.
Ανατριχίλα προκαλούν οι μαρτυρίες των διασωστών που επιχειρούν στην περιοχή, με ενδεικτικές τις δηλώσεις ανθρώπων στους δημοσιογράφους που μεταφέρουν τις φωνές αγωνίας των γονιών που έρχονται στα χαλάσματα και ψάχνουν τα παιδιά τους που ήταν στα μοιραία τρένα.
Θεωρείτε ότι η κυβέρνηση ευθύνεται για την τραγωδία στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών;
- Ναι απόλυτα (65%, 14.390 Votes)
- Ναι σε μεγάλο βαθμό (21%, 4.702 Votes)
- Έχει μεγάλο μερίδιο της ευθύνης αλλά όχι την κύρια ευθύνη (11%, 2.479 Votes)
- Ευθύνεται μόνο ο σταθμάρχης (3%, 662 Votes)
Σύνολο ψήφων: 22.232
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ρεπόρτερ πολλές ήταν οι μητέρες που τους πλησίαζαν και τους παρακαλούσαν να τους δώσουν ό,τι βρουν από το παιδί τους, να τους το δώσουν για να το θάψουν.
Μέλος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης Μαγνησίας, που επιχειρεί στο πλευρό της Πυροσβεστικής, στον τόπο του δυστυχήματος στα Τέμπη σοκάρει μέσα από μόνο τρεις λεξεις: «Ήταν μία φρίκη».
Ο Ευάγγελος Βαμβακάς περιέγραψε πως μαζί με άλλους εθελοντές διασώστες και πυροσβέστες έκαναν έρευνα στην άμορφη μάζα που αφαιρούσαν οι γερανοί από τα βαγόνια, περιγράφει:
«Συνάδελφοι που έχουν ζήσει τις αεροπορικές τραγωδίες του 1997 στα Πιέρια Όρη και στο όρος Όρθρυς το 1991 αντίστοιχα, μου είπαν ότι ήταν παρόμοια με αυτά τα δύο γεγονότα».
Συγγενείς των θυμάτων του μοιραίου δυστυχήματος στα Τέμπη ξεσπούν για την τραγωδία. «Είμαι με τα ηρεμιστικά. 40 χρόνων “έφυγε” ο σύζυγός μου και 5 χρόνων το παιδί μου. Ήταν στο πρώτο βαγόνι. Όλοι οι άνθρωποι που είναι εκεί, είναι άχρηστοι, να φύγουν. Βγαίνουν κάποιοι βουλευτές και μας λένε συλλυπητήρια. Να μου πουν τι; Θα μου φέρουν πίσω το παιδί μου και τον άντρα μου; Να απολυθούν όλοι, είναι όλοι άχρηστοι».
«Να αναγνωρίσω τι; Μια στάχτη;…»
Η μαρτυρία της όταν κλήθηκε να αναγνωρίσει την οικογένειά της, είναι συγκλονιστική. «Και που πήγαμε (σ.σ. στο νοσοκομείο), τι είδα; Δεν βρήκαμε τίποτα, είδα το παιδί μου, τον άντρα μου; Είδα κάτι; Δεν μου πήραν DNA. Στάχτες πήρα και αποκαΐδια, δε μου έδωσαν τίποτα. Τι; Να αναγνωρίσω μια στάχτη; Δεν μπορώ να κηδέψω τον άντρα μου και το παιδί μου. Έπρεπε να ντρέπονται που βγαίνουν στις τηλεοράσεις. Ντροπή τους και αίσχος, μπορεί να ήταν μέσα στο βαγόνι τα δικά τους τα παιδιά».
