Ορθοδοξία
Μία συγκλονιστική μαρτυρία για τη ματωμένη εικόνα του Αγίου Γεωργίου, η οποία προμήνυσε την κρίση στην Ουκρανία.
Το 2005 στο γραφείο του Γ. Προξένου της Ουκρανίας στη Θεσσαλονίκη μια εικόνα του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου μάτωσε. Ίσως ήταν προειδοποίηση .. ίσως από τότε μας μίλησε για τα σημερινά οδυνηρά γεγονότα.
Μετά από 9 χρόνια αποφάσισα να δημοσιεύσω αυτήν την ιστορία γιατί η εικόνα με ήθελε αυτόπτη μάρτυρα.. και οι φωτογραφίες που βλέπετε είναι από το αρχείο μου.
Ήταν Παρασκευή, 23 Απριλίου 2005, ημέρα που γιορτάζει ο Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος. Το Πάσχα έπεφτε αυτήν τη χρονιά 1η Μάιου.
Ο καιρός ηλιόλουστος και χαρούμενος, θύμιζε καλοκαίρι…. Ήμουν ακόμα σπίτι . Κτύπησε το κινητό μου και ήταν ο τότε Γενικός Πρόξενος της Ουκρανίας Βλαντιμίρ Ανατόλιεβιτς Σκούρωφ, ένας διπλωμάτης αλλά και επιστήμονας – βυζαντινολόγος. Την ελληνική γλώσσα την μιλάει άπταιστα, είναι άνθρωπος πνευματικός, ταπεινός, αγαπητός ..
– Σόφια, μπορείτε να έρθετε στο γραφείο μου, αλλά τώρα.
– Ναι, μπορώ, του απάντησα με μια περιέργεια… Έγινε τίποτα;
– Θα σας πω από κοντά, αλλά πάρτε μαζί σας την φωτογραφική σας μηχανή.
Σε κανένα δεκάλεπτο έφτασα στο προξενείο, στα Λαδάδικα. Ανέβηκα στο δεύτερο όροφο. Με υποδέχθηκε φιλικά στο διάδρομο και αμέσως με οδήγησε στο γραφείο του.
Κάθισα χωρίς να κοιτάω γύρο – ήμουν όλο προσοχή.
«Έγινε κάτι, που ακόμα δεν το είπα με κανέναν, εκτός από έναν κοντινό μου φίλο, Πρέσβη στη Γαλλία.
Λοιπόν, την Τετάρτη ήρθε στην Ελλάδα ο Βίκτωρ Γιανουκόβιτς, (σς. τότε αρχηγός της αντιπολίτευσης) για να πάει για προσκύνημα στο Άγιο Όρος. Πριν πάω στο αεροδρόμιο, – συνεχίζει, πέρασα από το γραφείο μου για λίγο και είδα την εικόνα μου στον τοίχο με γραμμές αίμα ή σαν το αίμα που «στάζει», κατέβαιναν από εκείνο το μέρος της εικόνας, όπου ήταν η ζωγραφισμένη λίμνη αίματος του σκοτωμένου δράκου.
Και ο κ. Σκούρωφ μου δείχνει στον τοίχο αριστερά από την καρέκλα του, την εικόνα του Αγίου Γεωργίου που δεν την πρόσεξα όταν μπήκα στο γραφείο του, γιατί είναι συνηθισμένο στην Ελλάδα να βλέπεις στους τοίχος των γραφείων μια εικόνα αγίου.
Ο Άγιος Γεώργιος σκοτώνει το δράκο με τροπαιοφόρο και από το μέρος της «λίμνης του αίματος» του σκοτωμένου δράκου κατεβαίνουν περίπου τέσσερις γραμμές μέχρι κάτω στο πάτο. Χρώμα κόκκινο – καφέ, χρώμα του ξηραμένου αίμα…
Από την ιστορία ξέρουμε ότι η απεικόνισή του, που τον αναπαριστά πάνοπλο και έφιππο να σκοτώνει έναν τρομερό δράκο, είναι αρχέτυπη και έχει μεγάλη αποτρεπτική σημασία. Όπως ο Άι-Γιώργης σκοτώνει τον δράκο, έτσι πιστεύει ο λαός μας ότι θα συνθλίψει και τους εχθρούς που επιβουλεύονται τα εδάφη και την ελευθερία μας.
«Έμεινα και εγώ άναυδος, είπε ο Βλαντίμιρ Ανατόλιεβιτς, αλλά δεν είχα ούτε λεπτό να ασχοληθώ με την εικόνα, έφυγα γρήγορα για το αεροδρόμιο. Υποδεχτήκαμε τον κ. Γιανουκόβιτς, τον συνόδευσα στο Άγιον Όρος. Την νύχτα προς την Πέμπτη κοιμηθήκαμε εκεί σε μοναστήρι. Εγώ όλο σκεφτόμουν την εικόνα, αλλά δεν μίλησα σε κανέναν.
Την Πέμπτη, εκεί στην τραπεζαρία που ήμασταν μαζί με μοναχούς, με πλησιάζει ένας γέροντας και μου λέει: «Ξέρω, μάτωσε η εικόνα σου στο γραφείο, ο Θεός σας λέει έρχονται δύσκολα χρόνια…»
Εμένα με συγκλόνισε το γεγονός που ΞΕΡΕΙ για την εικόνα, ενώ εγώ δεν πρόλαβα ακόμα να το πω σε κανέναν!»
Μετά εξαφανίστηκε ο γέροντας και εγώ όσο και να προσπαθούσα να τον δω ξανά δεν τον έβρισκα, έψαχνα με τα μάτια μου, αλλά σαν να μη θυμόμουν και το πρόσωπό του… Ήμουν, βέβαια, μέσα στο άγχος των υποχρεώσεών μου ως Γενικός Πρόξενος …»
Μόλις γύρισε ο Γενικός Πρόξενος στη Θεσσαλονίκη το βράδυ της Πέμπτης, αμέσως μίλησε με τον φίλο του, στο Παρίσι, ο οποίος του ζήτησε να του στείλει τις φωτογραφίες να δει με τα μάτια του το θαύμα».
Τελείωσε την ιστορία ο Βλαντίμιρ Ανατόλιεβιτς και εγώ, συγκλονισμένη, σηκώθηκα, άρχισα να φωτογραφίζω …. Με προσοχή σήκωσα την εικόνα και …δεν είχε τίποτα πίσω της, ούτε στον τοίχο..κάτι που να έδειχνε, ότι οι γραμμές ήταν φτιαγμένες από κάποιον…
Οι γραμμές ξεκινούσαν ακριβώς από κει που ήταν μαζεμένο το αίμα του δράκου (Φώτο)… Είχαν κατέβει μέχρι και το πάτο, όπου μαζεύτηκε μια ποσότητα… Δυστυχώς αυτό δεν το φωτογράφισα, με εμπόδιζε το ασήκωτο γραφείο που ήταν κολλημένο στον τοίχο, και επίσης δεν έκανα καμιά φωτογραφία με γενικό πλάνο του γραφείο του. Δεν τόλμησα, μόνη μου αποφάσισα ότι «δεν πρέπει» …, αλλά αν τον ρωτούσα; ίσως θα μου έλεγε «ναι»..
«Γιατί επιλέξατε εμένα να βγάλω τις φωτογραφίες; Μήπως θέλετε να το δημοσιεύσουμε;» τον ρώτησα.
«Όχι, με τίποτα, δεν χρειάζεται, απλά θέλω όσο πιο γρήγορα γίνεται να στείλω τις φωτογραφίες στο φίλο μου», είπε.
Την ίδια χρονιά, στις 11 Νοεμβρίου σκοτώθηκαν σε τροχαίο στο Μαλιακό οι γονείς μου, ο Βάνια και η Βάλια …και η νονά μου Ντάντα μαζί τους. … Δεν έδωσα σημασία, ότι έχει σχέση με την εικόνα, γιατί ένας ιερέας που ρώτησα, μου είπε ότι το συμβάν δεν είναι θαύμα, αλλά μια πραγματικότητα, μια είδηση από τον Θεό, και αφορά την χώρα που εκπροσωπεί ο Πρόξενος, αφού έγινε στο γραφείο του… Αλλά τελικά είχε σχέση και με τη δική μου τραγωδία, της οικογένειας μου…
Πέρασαν 9 χρόνια από τότε…
Από το 2010 ο Βλαντίμιρ Ανατόλιεβιτς Σκούρωφ είναι Πρέσβης της Ουκρανίας στην Αθήνα. Μετά τη Θεσσαλονίκη υπηρέτησε στο υπουργείο παιδείας της Ουκρανίας υπεύθυνος για την παιδεία των μειονοτήτων, μετά εκπροσωπούσε τη χώρα του στην Παλαιστίνη, που πήρε και την εικόνα μαζί του.
«Πριν φύγω από τη Θεσσαλονίκη ήθελα να την αφήσω στο Άγιο Όρος, αλλά οι γέροντες μου είπαν ότι ανήκει σε μένα, και πρέπει να την κρατήσω, μια και την αγόρασα εγώ, τότε σε ένα μαγαζί με εικόνες στα Μετέωρα που πήγα εκδρομή. Είναι μια απλή εικόνα, δεν είναι χειροποίητη, λίγα χρήματα πλήρωσα»
Ο ιδιόκτητης του μαγαζιού έμαθε για την ματωμένη εικόνα και την ζήτησε πίσω.
«Αλλά εγώ δεν την έδωσα. Την κράτησα…»
Σήμερα η εικόνα βρίσκεται στο σπίτι του, στο Κίεβο. Και αναφέροντας στα σημερινά γεγονότα στη χώρα του είπε:
«Μακάρι, να μη ζήσουμε χειρότερα από αυτά που βιώνουμε αυτές τις ημέρες. Μακάρι ο Άγιος Γεώργιος να σκότωνε το δράκο του πολέμου!»
Ο Άγιος συχνά λέγεται ότι εθεάθη να καθοδηγεί τα στρατεύματά μας σε νικηφόρες μάχες. Ο Άγιος Γεώργιος, αν και καβαλάρης, είναι προστάτης του πεζικού και εορτάζει 23 Απριλίου…
Σοφία Προκοπίδου, δημοσιογράφος, αυτόπτης μάρτυς της ιστορίας.
Θεσσαλονίκη 4 Μαρτίου 2014
