Οι θρύλοι και τα γεγονότα γύρω από την Ιερά Σινδόνη

Η Σινδόνη του Τορίνο ή Ιερά Σινδόνη ή το ύφασμα των Μυροφόρων, είναι ένα χριστιανικό ιερό κειμήλιο, ένα κομμάτι λινό ύφασμα ( σεντόνι τεσσάρων μέτρων ), πάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένη η εικόνα ενός γενειοφόρου άνδρα και πιστεύεται ότι τυλίχτηκε το σώμα του Ιησού Χριστού μετά το μαρτύριό του στο σταυρό και το θάνατό του.

Το ύφασμα των Μυροφόρων, αποτελεί για αιώνες αντικείμενο διαμάχης της θρησκευτικής και της επιστημονικής κοινότητας. Φυλάσσεται από το 1578 στο ναό του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στο Τορίνο. Η ύφανση του είναι από υλικά που χρησιμοποιούνταν την εποχή του Ιησού Χριστού.

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία υποστηρίζει ότι πρόκειται για το σάβανο στο οποίο τυλίχτηκε το σώμα του Ιησού Χριστού, μετά την σταύρωση. Αντίθετα η επιστημονική πλευρά υποστηρίζει ότι η σίνδονη αποτελεί ανθρώπινο δημιούργημα.

Προκειμένου να διαπιστωθεί αν πρόκειται για το σάβανο του Ιησού, πραγματοποιήθηκε μια σειρά επιστημονικών ερευνών τις τελευταίες δεκαετίες.

Οι πρώτες μελέτες έγιναν στις αρχές του 20ου αιώνα. Αρχικά πραγματοποιήθηκε φωτογράφηση της σινδόνης. Στο αρνητικό της φωτογραφίας σχεδόν αόρατη μορφή μετατράπηκε σε μια εικόνα με απίστευτη λεπτομέρεια οπού διακρίνονταν καθαρά τα χαρακτηριστικά του προσώπου.

Aρκετά χρόνια μετά, με τη βοήθεια της NASA ,η φωτογραφία μπήκε κάτω από έναν αναλυτή εικόνας με αποτέλεσμα η εικόνα να έχει τρισδιάστατη απεικόνιση. Από ομάδα επιστημόνων που συγκροτήθηκε τότε ,αφαιρέθηκε ένα κομμάτι απο το προστατευτικό υπόστρωμα για ανάλυση.
Η ομάδα χρησιμοποιώντας κάμερες υψηλής αναλυσης απέδειξε ότι η μορφή στη σίνδονη δε δημιουργήθηκε με τη χρήση θερμότητας. Αυτό σε συνδυασμό με τη μη ύπαρξη φωτοσκιάσεων στη μορφή έδειξε ότι δεν ήταν αποτέλεσμα μιας τεχνικής φωτογράφισης.

Πραγματοποιήθηκε ακόμα μία διαδικασία για την μέτρηση της ηλικίας της σινδόνης με τη χρήση μεθόδου άνθρακα 14. Διαπιστώθηκε ότι χρονολογείται γύρω στο 1260 με 1390 μ. Αρκετούς αιώνες μετά δηλαδή την εποχή που έζησε ο Ιησούς.

Δυο στοιχεία φαίνεται να αμφισβητούν τη θεωρία για τη χρονολόγηση της σινδόνης στο μεσαίωνα. Το ένα είναι ότι μπορεί να αλλοιώθηκε η χημική σύσταση του υφάσματος από πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στο μοναστήρι που φυλασσόταν η σίνδονη, το 1532. Το δεύτερο είναι ότι σε έρευνες που έγιναν στο ύφασμα από το 1973, βρεθήκαν ιχνοστοιχεία από φυτά που υπήρχαν μονό στη μέση ανατολή και δεν ευδοκιμούσαν στην Ευρώπη. Πως λοιπόν χρονολογείται η σίνδονη στη μεσαιωνική Ευρώπη;

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι με το πέρασμα των χρονών μπορεί η μορφή του γενειοφόρου άνδρα στο ύφασμα να μην είναι ορατή.Για να εμποδίσουν την περαιτέρω φθορά κατασκεύασαν μια προθήκη αεροστεγή και απυγραμένη, που διοχετεύεται σε αυτή αέριο αργό και λίγο οξυγόνο για να προστατεύεται από τη μολυσμένη ατμόσφαιρα.

Η εκκλησία δεν επιτρέπει αλλά πειράματα όμως οι επιστήμονες πρότειναν μια νέα μέθοδο ψηφιακής ανάλυσης τη φασματοσκοπία. Με αυτή προσδιορίζεται ο ρυθμός οξείδωσης του υφάσματος και ποσό καιρό ακόμα θα είναι ορατή η μορφή. Θεολόγοι, επιστήμονες, πιστοί αγωνιούν μήπως αρχίζει να καταστρέφεται πριν λυθεί το μυστήριο της προέλευσης της. Δεν έχει ακόμα αποδειχτεί ότι πρόκειται για τη σινδόνη του Ιησού.

Οι έρευνες για την απόδειξη της αυθεντικότητας της σινδόνης συνεχίζονται. Μέχρι να γίνει αυτό ο καθένας μας έχει το δικαίωμα να πιστεύει ότι θέλει , χωρίς να περιμένει την απάντηση των ερευνητών ,αλλά κυρίως στο τι πιστεύει μέσα του.