Θρησκείες Του Κόσμου
Τηρώντας μία παράδοση εκατοντάδων αιώνων, χιλιάδες πιστοί συμμετείχαν σε ένα φαντασμαγορικό τελετουργικό με φωτιές προς τιμήν της Θεάς Durga σε ναό στην πόλη Kateel της Ινδίας.
Γυμνόστηθοι άνδρες που φορούν dhoti (ένα μακρύ παραδοσιακό παντελόνι που φορούν στη Νότια Ασία), πετούν ο ένας στον άλλον αναμμένες δάδες στο συγκρότημα ναών Kateel Durga Parameshwari.
Το τελετουργικό είναι μέρος του Agni Festival που πραγματοποιείται κάθε Απρίλιο και διαρκεί οκτώ ημέρες.
Στόχος των πιστών που συμμετέχουν σε αυτό το πύρινο έθιμο είναι να πετάξουν μέχρι και πέντε πυρσούς ο καθένας στους «αντιπάλους» τους από απόσταση 10-15 μέτρων, προκειμένου, όπως πιστεύουν, με τον τρόπο αυτό, να κατευνάσουν την ινδουιστική θεότητα.
Οι συμμετέχοντες προκειμένου να μην καούν φοράνε μόνο το dhoti, ωστόσο δεν γλιτώνουν τα εγκαύματα, τα οποία αντιμετωπίζονται με νερό του Kumkumarchane.
Εξαιτίας των περιορισμένων ρίψεων που έχει δικαίωμα να κάνει ο κάθε πιστός το όλο τελετουργικό διαρκεί περίπου 15 λεπτά.
In this religious festival, torch-wielding devotees hurl burning leaves at each other to satisfy a goddess. pic.twitter.com/NxNqfO7yBs
— HuffPost (@HuffPost) April 22, 2019
Τι συμβολίζει η θεά Durga
Η Ινδουϊστική Θεά Ντούργκα (Durga), είναι η μητέρα του σύμπαντος, η δύναμη πίσω από την δημιουργία, την συντήρηση και την καταστροφή του κόσμου.
Η Σανσκριτική λέξη Ντούργκα, σημαίνει «η απρόσιτη» και αποτελεί μια προστατευτική μορφή ενέργειας, μαχητική και πολεμική. Ως ποιότητα – μια θηλυκή δύναμη με αρσενική απόδοση- θα την αντιστοιχούσαμε στην καμπαλιστικη σεφίρα Γκεμπούρα του Δέντρου της Ζωής.
Απεικονίζεται ως μια πολεμίστρια γυναίκα με 8 χέρια τα οποία κρατούν διάφορα όπλα ή κάνουν κάποια μούντρα (συμβολική χειρονομία).
Η θεά Ντούργκα απεικονίζεται με τρία μάτια που εκπροσωπούν την επιθυμία (σελήνη), την δράση (ήλιος) και την γνώση (φωτιά) – τρίτο μάτι.
Η Ντούργκα είναι μια πολεμίστρια θεά. Οι μύθοι αναφέρουν πως πολέμησε τους δαίμονες που απείλησαν τη σταθερότητα του κόσμου. Κάποιες φορές βέβαια, αναφέρεται και ως σύζυγος του Σίβα, αλλά τότε καλείται Παρβάτι.
