Ο Όσιος Παρθένιος, επίσκοπος Λαμψάκου, του οποίου τη μνήμη η Εκκλησία μας εορτάζει στις 7 Φεβρουαρίου, είναι γνωστός στους πιστούς ως προστάτης τους στην επάρατη νόσο του καρκίνου.
Ο Όσιος Παρθένιος έζησε στη Μικρά Ασία κατά τους χρόνους του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ήταν υιός του διακόνου της Εκκλησίας Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, από τον οποίο διδάχθηκε την Ορθόδοξη πίστη.
Ενάρετος από μικρός, έγινε όπως οι Άγιοι Απόστολοι, ψαράς. Τα χρήματα που εισέπραττε από την πώληση των ψαριών δεν τα κρατούσε για τον εαυτό του αλλά τα μοίραζε στους πτωχούς από αγάπη προς αυτούς. Γι’ αυτό και όταν τον ευχαριστούσαν εκείνος έλεγε: «Διατί με ευχαριστείτε; Δεν έχω καμία τέτοια αξίωση. Μήπως είμαστε ξένοι; Εμείς είμαστε αδελφοί. Τι απλούστερο και φυσικότερο από το να βοηθά αδελφός τους αδελφούς;».
Για την ενάρετη αυτού παρουσία χειροτονήθηκε ιερέας και αργότερα, επίσκοπος Λαμψάκου. Ο Άγιος ήταν πράος, υπομονετικός, φιλόξενος, μακρόθυμος, πάντοτε πρόθυμος για το ποίμνιό του.
Η αρετή και η ευσέβεια που έκρυβε στην ψυχή του ήταν τόσο πολύ μεγάλη, ώστε ο Θεός τον προίκισε με το χάρισμα της θαυματουργίας, για να μπορεί να εκδιώκει τους δαίμονες από τους ανθρώπους και να θεραπεύει κάθε είδους ασθένεια. Γι’ αυτό προσφεύγουν σε αυτόν ιδιαίτερα οι πάσχοντες από τη νόσο του καρκίνου.
Ο Όσιος Παρθένιος κοιμήθηκε εν ειρήνη. Τμήμα της Αγίας Κάρας του φυλάσσεται στην Εύβοια, στην Ιερά Μονή Μακρυμάλλη της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος.