Θρησκεία
Νέα ανατρεπτική έρευνα είδε το φως της δημοσιότητας σχετικά με τα αίτια θανάτου του Ιησού Χριστού.
Όπως αναφέρει η Daily Mail σε δημοσίευμά της, ένας συνταξιούχος γιατρός δημοσίευσε μια νέα επιστημονική ανάλυση σχετικά με τον θάνατο του Ιησού.
Όπως μαθαίνουμε από τις ευαγγελικές διηγήσεις, ο Ιησούς, με εντολή του Πιλάτου, οδηγήθηκε στο λόφο Γολγοθά, για να σταυρωθεί.
Ο Χριστός υποχρεώθηκε να μεταφέρει στους ώμους του τον Σταυρό και στο μέσο της διαδρομής, λύγισε υπό το βάρος. Τότε, ο Σίμων ο Κυρηναίος τον βοήθησε να τον κουβαλήσει μέχρι τον τόπο της σταύρωσης.
Οι μελετητές συμφωνούν ότι ο Χριστός πιθανότατα εξάρθρωσε τον δεξιό του ώμο όταν έπεσε μεταφέροντας τον σταυρό.
Ωστόσο, ο Πάτρικ Πουλιτσίνο, πρώην σύμβουλος νευρολόγος στο East Kent Universities Hospitals, ο οποίος μετά τη συνταξιοδότησή του έγινε ιερέας, πιστεύει ότι ο Χριστός μπορεί τελικά να πέθανε από επιπλοκές που συνδέονται με αυτό το τραύμα.
Ο αιδεσιμότατος Πουλιτσίνο με έδρα το Λονδίνο, έγραψε μια επιστημονική εργασία στην οποία αναλύει τη θεωρία του και την οποία δημοσίευσε στο «Catholic Medical Quarterly».
Πιστεύει επίσης ότι μπορεί να εξηγήσει το «αίμα και νερό» που βγήκε από το σώμα του Χριστού που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη.
Ο Πουλιτσίνο μελέτησε τις αναλύσεις που πραγματοποίησαν ιατροδικαστές και γιατροί στην Σινδόνη του Τορίνο, γνωστή και ως Ιερή Σινδόνη, το σάβανο δηλαδή στο οποίο πιστεύεται ότι εναποτέθηκε το σώμα του Χριστού μετά την αποκαθήλωσή του από τον Σταυρό.
Το συγκεκριμένο αντικείμενο, το οποίο έχει αποτελέσει πηγή διαμάχης μεταξύ της θρησκευτικής και της επιστημονικής κοινότητας για αιώνες, φυλάσσεται από το 1578 στο βασιλικό παρεκκλήσι του καθεδρικού ναού του San Giovanni Battista στο Τορίνο της Ιταλίας.
Πρόκειται για ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ευρήματα στον χριστιανικό κόσμο και φέρει την αχνή εικόνα ενός άνδρα, το σώμα του οποίου φαίνεται να έχει πληγές από καρφιά στους καρπούς και τα πόδια. Κάποιοι πιστεύουν ότι συνδέεται με τον Ιησού από τη Ναζαρέτ. Άλλοι ωστόσο, πιστεύουν πως είναι μια περίτεχνη πλαστογραφία.
Το 1988, η χρονολόγηση με ραδιοάνθρακα που πραγματοποιήθηκε σε δείγματα της σινδόνης, τοποθέτησαν το ύφασμα στο Μεσαίωνα, μεταξύ 1260 και 1390, αλλά πιο πρόσφατες μελέτες που έγιναν στη δεκαετία του 2010 υποστηρίζουν ότι το λινό σεντόνι χρονολογείται από την εποχή του Χριστού.
Εξετάζοντας το αχνό αποτύπωμα στο σάβανο, το οποίο φαίνεται να δείχνει μια φιγούρα που φέρει τις πληγές της σταύρωσης, ο Πουλιτσίνο δήλωσε ότι η θέση του εξαρθρωμένου ώμου του άνδρα ήταν σημαντική. Η μετατόπιση ήταν εμφανής στο δεξί χέρι, το οποίο εκτεινόταν τουλάχιστον 10 εκατοστά χαμηλότερα από το αριστερό.
Ο Πουλιτσίνο εξήγησε ότι το υπερβολικό τέντωμα του χεριού πιθανότατα προκάλεσε ρήξη της υποκλείδιας αρτηρίας, ένα ζευγάρι μεγάλων αρτηριών στο θώρακα που τροφοδοτούν με αίμα το κεφάλι, το λαιμό, τον ώμο και τα χέρια. Αυτό με τη σειρά του θα προκαλούσε τεράστια εσωτερική αιμορραγία, είπε, και τελικά θα οδηγούσε στον θάνατό του.
Σύμφωνα με την έρευνά του, μια ρήξη υποκλείδιας αρτηρίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια περίπου 1,4 λίτρα αίματος τα οποία θα γέμιζαν την κοιλότητα μεταξύ του θώρακα και του πνεύμονα. Αυτό θα εξηγούσε το υπερβολικό αίμα και νερό που βγήκε από το σώμα του Χριστού, όταν ένας Ρωμαίος στρατιώτης τον τρύπησε με τη λόγχη.
Το νερό, υποστήριξε ο αιδεσιμότατος καθηγητής Πουλιτσίνο, ήταν πιθανότατα εγκεφαλονωτιαίο υγρό, το οποίο έχει ημιδιαφανή εμφάνιση.
