Έχετε αναρωτηθεί; – Γιατί τα τρένα δεν έχουν ζώνες ασφαλείας;

Οι ζώνες ασφαλείας εξελίσσονται διαρκώς και αναβαθμίζουν την προστασία που μας προσφέρουν σε περίπτωση ενός ατυχήματος.

Σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, όπως για παράδειγμα στην Ιταλία που φημίζεται για τους σιδηρόδρομους, αποτελεί τη Νο1 επιλογή για όποιον θέλει να ταξιδέψει εντός των συνόρων.

Είναι, όμως, το Μέσο στο οποίο, αν δεν το έχει προσέξει κάποιος, δεν υπάρχουν ζώνες ασφαλείας στα καθίσματα. Για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό; Όταν μπαίνεις σε αυτοκίνητο η κίνηση για να βάλεις τη ζώνη γίνεται… αυτόματα πλέον, πάει το χέρι κατευθείαν. Στο αεροπλάνο, επίσης, δεν δεν δέσεις τη ζώνη σου δεν απογειώνεται για κανένα λόγο.

Στο τρένο, όμως, ακόμη κι αν θες να δέσεις τη ζώνη σου, δεν θα βρεις τέτοια όσο κι αν ψάχνεις. Περίεργο; Ναι, αλλά παράλληλα και… σωτήριο, αφού οι έρευνες έδειξαν ότι το να μην υπάρχει ζώνη στο κάθισμα είναι ο καλύτερος τρόπος για να είναι πιο ασφαλής ο επιβάτης αν γίνει ατύχημα. Πώς γίνεται αυτό; Θα το εξηγήσουμε…

Βασικά, ανέλαβε να το εξηγήσει το Συμβούλιο Ασφάλειας και Προτύπων Σιδηροδρόμων της Βρετανίας, το οποίο φρόντισε να μελετήσει έξι σιδηροδρομικά ατυχήματα που είχαν σημειωθεί από το 1996 μέχρι το 2004.

Μια μελέτη που έγινε με… κούκλες στα καθίσματα, οι οποίες φορούσαν κανονικά ζώνες. Ξέρετε ποιο ήταν το συμπέρασμα που βγήκε; Οι κούκλες περιστράφηκαν τόσο γρήγορα και τόσο δυνατά ώστε οι τραυματισμοί στον αυχένα να είναι δεδομένοι. Και τραυματισμός στον αυχένα καταλαβαίνουμε όλοι τι σημαίνει.

Μελετώντας και τα έξι ατυχήματα στα οποία είχαν χάσει τη ζωής του 11 άνθρωποι και βάζοντας όλες τις πιθανές συνθήκες, το βρετανικό Συμβούλιο Ασφάλειας και Πρότυπων Σιδηροδρόμων διαπίστωσε ότι αν φορούσαν όλοι οι ζώνες οι 11 νεκροί θα ήταν 88, θα ήταν δηλαδή οκτώ φορές μεγαλύτερος ο αριθμός των θυμάτων.

Γιατί; Επειδή οι επιβάτες θα παρέμεναν στις θέσεις τους και έτσι θα μειωνόταν πολύ ο «χώρος επιβίωσης», αφού θα ήταν καρφωμένοι στις θέσεις τους. Κάτι που δεν θεωρείται και δεν είναι απαραίτητο στα τρένα, αφού η επιβράδυνση του Μέσου είναι πολύ πιο αργή σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα. Οι επιβάτες δεν κινδυνεύουν, επομένως, να εκτιναχθούν απότομα από τις θέσεις τους.

Στην ίδια έρευνα, βέβαια, η προσομοίωση που έγινε στα έξι ατυχήματα που είχαν σημειωθεί, έδειξε και κάτι άλλο: Τα αποτελέσματα ήταν καλύτερα όταν χρησιμοποιήθηκαν ζώνες τριών σημείων.

Και πάλι, όμως, το να χρησιμοποιηθούν είναι λάθος, αφού η ενσωμάτωσή τους στα τρένα θα απαιτούσε και αλλαγή στα καθίσματα, αλλαγή στον σχεδιασμό τους, θα έπρεπε να είναι πιο άκαμπτα. Σε ένα άκαμπτο κάθισμα, όμως, είναι πολύ πιο πιθανό να υπάρξει θύμα αν δεν φοράει τη ζώνη και χτυπήσει πάνω του με ορμή σε περίπτωση ατυχήματος.

Έτσι, το πόρισμα του βρετανικού Συμβούλιου Ασφάλειας και Πρότυπων Σιδηροδρόμων ήταν ότι για την ασφάλεια των επιβατών στα τρένα είναι απαραίτητο να μην υπάρχουν ζώνες ασφαλείας. Ακούγεται περίεργο, είναι η αλήθεια, αλλά ισχύει.