Μεταφορές
Ομοιότητες με τα όσα βγαίνουν στο φως για την ασφάλεια του σιδηροδρομικού δικτύου βλέπουν οι αερολιμενικοί και για τις αερομεταφορές, ενώ σημειώνουν ότι πολλές φορές έχουν ενημερώσει το υπουργείο Μεταφορών το οποίο κωφεύει όλα αυτά τα χρόνια.
Ειδικότερα οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι μετά τις ιδιωτικοποιήσεις των αεροδρομίων της χώρας «το ελληνικό κράτος αποφάσισε ότι ουσιαστικά δεν χρειάζεται κανενός είδος in situ εποπτείας για τα πλείστα ζητήματα ασφαλείας που ανακύπτουν», ενώ κατηγορούν τον πρώην υπουργό Μεταφορών, Κώστα Καραμανλή, ότι κατήργησε όλες τις αεροπορικές Αρχές, δηλαδή τα όργανα του κράτους που ήταν επιφορτισμένα να ελέγχουν την εφαρμογή των κανόνων ασφαλείας της εθνικής και ευρωπαϊκής αεροπορικής νομοθεσίας στα αεροδρόμια.
«Η απουσία κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού στα αεροδρόμια είναι αντίθετη με την ασφάλεια του πολίτη, των αερομεταφορών και γενικότερα του δημοσίου συμφέροντος», σημειώνει χαρακτηριστικά σε ανακοίνωσή του ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αερολιμενικών.
«Δυστυχώς, η εικόνα απαξίωσης και πλημμελούς εφαρμογής πολιτικών ασφαλείας στον σιδηρόδρομο δεν είναι η μοναδική. Η πραγματικότητα είναι ότι εδώ και χρόνια αντίστοιχη παράλληλη πορεία ακολουθείται και στον χώρο τον αερομεταφορών».
Η απουσία κρατικού ελεγκτικού μηχανισμού στα αεροδρόμια είναι αντίθετη με την ασφάλεια του πολίτη, των αερομεταφορών και γενικότερα του δημοσίου συμφέροντος και ασφαλώς είναι σίγουρο ότι δεν εξυπηρετεί τους επιβάτες και τους εργαζόμενους, ούτε και το καλό της χώρας μας. Αυτό έγινε, όμως, παρά την εντονότατη αντίδραση σύσσωμης όλης της αντιπολίτευσης και του συλλόγου μας και μάλιστα με τόσο απόλυτο και ατεκμηρίωτο τρόπο που δημιουργεί απορία τίνος τα συμφέροντα εξυπηρετούνται».
Έτσι, σύμφωνα με τον Πανελλήνιο Σύλλογο Αερολιμενικών, η επίβλεψη της ασφάλειας και της νομιμότητας στα αεροδρόμια «από πραγματική και επιτόπου μετάπεσε σε οιωνοί εκ του μακρόθεν και ανατέθηκε σε ένα γραφείο στην Αθήνα που ονομάστηκε Αρχή Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ).
Έκτοτε έχουν συμβεί πλείστα συμβάντα στα αεροδρόμια, τα οποία έχουν αναδειχθεί. Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε» σημειώνει.
Ο σύλλογος υπογραμμίζει πως «έκανε ό,τι μπορούσε για να ενημερώσει και να σταματήσει τον κατήφορο της ασφάλειας του πολίτη και της επικίνδυνης και καταστροφικής πολιτικής του υπουργού κου Καραμανλή»:
1. Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας (21/10/2022)
2. Τουλάχιστον 15 επιστολές-έγγραφα-μελέτες που έχουν αποσταλεί τόσο στο υπουργείο, στη διοίκηση της ΥΠΑ, σε όλους τους βουλευτές του Κοινοβουλίου, στον πρωθυπουργό, στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και στον σημερινό υπουργό Μεταφορών με την ιδιότητα του ως υπουργού Επικρατείας.
3. Πάνω από 50 Δελτία Τύπου – άρθρα – δημοσιεύματα στον Τύπο.
4. Έχουν γίνει συναντήσεις για ενημέρωση όλων των κομμάτων της Βουλής, αποτέλεσμα των οποίων είναι 18 ερωτήσεις κατατιθέμενες στη Βουλή από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Πολλές απαντήσεις δεν δόθηκαν και όποια απαντήθηκε, ήταν κυρίως στο πνεύμα που ταιριάζει σε μια ανύπαρκτη, απομακρυσμένη εποπτεία στα αεροδρόμια του τύπου “…ρωτήσαμε τον ιδιώτη διαχειριστή του αερολιμένα και μας ανέφερε ότι τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες διαδικασίες αλλά…». Λες και θα παραδεχόταν ποτέ ο ιδιώτης τις ευθύνες του… Εποπτεία, όχι αστεία…
5. Δύο παρεμβάσεις επί νομοθετημάτων στη Βουλή.
6. Συνεντεύξεις σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Αυτό που δεν έχει γίνει βέβαια τα τελευταία τέσσερα χρόνια είναι συνάντηση με τον υπουργό κο Καραμανλή. Δεν δέχτηκε ποτέ να συζητήσουμε, παρόλο που είμαστε το εξειδικευμένο προσωπικό για την ασφάλεια αεροδρομίων και πτήσεων. Δεν τον απασχολούσαν καθόλου τα ζητήματα ασφάλειας των αερολιμένων; Ήταν όλα έτοιμα και προσχεδιασμένα και τόσο καλά φτιαγμένα που δεν επιδέχονταν βελτίωση. Ο ιδιώτης πρέπει να δρα ανεξέλεγκτα, χωρίς υποχρεώσεις. Θυμίζει κάτι αυτή η τακτική;» διερωτάται ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αερολιμενικών, ου συμπληρώνει:
«Πέρα λοιπόν από συντετριμμένοι, είμαστε και εξοργισμένοι με όσα ακούγονται και γράφονται. Διαπιστώνουμε ομοιότητες σε όλα τα επίπεδα. Έχει γίνει κατανοητό πόσο επικίνδυνα μπορεί να γίνουν τα πράγματα, αν όλα αφεθούν στην τύχη τους ή ακόμα;
Το μοντέλο Καραμανλή, μιας πολύ περιορισμένης «αθηνοκεντρικής δομής» της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας (ΑΠΑ), αντί για το μοντέλο ενός αποκεντρωμένου πραγματικού συστήματος ελέγχου, είναι αποδεδειγμένα αποτυχημένο. Στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, οι οποίες σημειωτέον δεν έχουν τον νησιωτικό χαρακτήρα της Ελλάδας, έχουν θεσπιστεί οι απαραίτητες περιφερειακές εποπτικές μονάδες εντός των αερολιμένων. Ξέρουμε κάτι που δεν ξέρουν;».
Για τους αερολιμενικούς, «είναι κατεπείγουσας σημασίας το έργο της ΑΠΑ να γίνει ουσιαστικό με την επέκταση της εποπτείας της εντός των αεροδρομίων και όχι εξ αποστάσεως. Οι κρατικές αεροπορικές Αρχές των αεροδρομίων είναι ουσιώδες τμήμα της, χωρίς αυτό δεν νοείται πραγματική εποπτεία. Αν θέλουμε επιτέλους να μιλάμε σοβαρά για πολιτική ασφάλειας στις μεταφορές, πρέπει να αναθεωρηθεί άμεσα η δομή της ΑΠΑ. Η πραγματικότητα δεν περιμένει.
Η χαλαρή απομακρυσμένη και ανεπαρκώς στελεχωμένη εποπτεία δεν είναι υπεύθυνος τρόπος σκέψης και σε καμία περίπτωση δεν θα ωφελήσει κράτος-πολίτες-εταιρίες. Αν έχουμε συμβάντα ασφαλείας στα αεροδρόμια, η ζημιά θα είναι ανυπολόγιστη, όχι μόνο για τις αερομεταφορές της χώρας μας, αλλά και για την ήδη εύθραυστη οικονομία μας και δεν αποσβένεται εύκολα. Πόσο μάλλον, εάν τα συμβάντα είναι και θανατηφόρα…», τονίζει ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αερολιμενικών.
