Gold Switzerland: «Τα “μεγάλα αγόρια” της αγοράς προετοιμάζονται για μεγάλη οικονομική καταστροφή»

Ο επενδυτικός οίκος Gold Switzerland προειδοποιεί ότι «τα “μεγάλα αγόρια” της αγοράς προετοιμάζονται για μεγάλη οικονομική καταστροφή» όπως φαίνεται από τις αγορές πετρελαίου, τον σωρό των ομολόγων που έχουν στοιβαχτεί στα χαρτοφυλάκια, την κερκόπορτα του QE, τις επενδυτικές φαντασιώσεις και την προετοιμασία των hedge funds.

Σύμφωνα με τον ελβετικό οίκο, οι ρωγμές του πετροδολαρίου αποτελούν ακόμα ένα σύμπτωμα ενός κόσμου που γυρίζει την πλάτη του στα ομόλογα του αμερικανικού Δημοσίου και το δολάριο.

Το αμερικανικό έλλειμμα κοντεύει να ξεπεράσει το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ… με τη FED να επιστρέφει στο τύπωμα χρήματος.

Τα πρωτοσέλιδα των τελευταίων ημερών αφορούν την «έκπληξη» των περικοπών παραγωγής πετρελαίου του ΟΠΕΚ.

Όπως αναφέρθηκε πολλές φορές, φαίνεται ότι η πολιτική των ΗΠΑ, από τις κοντόφθαλμες (αυτοκτονικές;) κυρώσεις μέχρι την «πράσινη ανάπτυξη» δεν έχει σχεδόν καμία σημασία για τον πραγματικό κόσμο, που απέχει μίλια από τον πλανήτη «Ουάσιγκτον».

Ωστόσο, αυτό που πραγματικά ενδιαφέρει είναι η ενέργεια, όπερ σημαίνει ότι το πετρέλαιο έχει… σημασία.

Αλλά το σημερινό καθεστώς στις ΗΠΑ έχει χάσει τους άλλοτε φίλους του στη Σαουδική Αραβία ενώ μειώνει την άλλοτε αξιοθαύμαστη παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου… – παρότι ο κόσμος εξακολουθεί να τρέχει με «μαύρο χρυσό» και μάχεται ενάντια στην πράσινη πολιτική.

Η επίθεση της Ουάσιγκτον στον σχιστόλιθο αψηφά την οικονομική κοινή λογική.

Από την άλλη, η Σαουδική Αραβία, μειώνοντας την παραγωγή, αποδεικνύει πως ο κόσμος που εξακολουθεί να εξαρτάται από το πετρέλαιο δεν φοβάται ότι θα χάσει μερίδιο αγοράς από τις ΗΠΑ για τον απλούστατο λόγο ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν αρκετό πετρέλαιο.

Εν τω μεταξύ, η κινεζική ζήτηση κορυφώνεται, ενώ οι ροές ρωσικού πετρελαίου προς τα ανατολικά (συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας) σημειώνουν νέα υψηλά, σε τιμές πάνω από το ανώτατο όριο τιμών των 60 δολαρίων/βαρέλι (πλαφόν).

Συνεπώς, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να αναθεωρήσει τις πολιτικές της…

Διαφορετικά, οι τιμές του πετρελαίου θα εκτιναχθούν, καθιστώντας τον πόλεμο του προέδρου της FED Jerome Powell κατά του πληθωρισμού… παρωδία.

Το προφανές συμπέρασμα από μια τέτοια προβλέψιμη συσχέτιση είναι ότι ο χρυσός λειτουργεί καλύτερα από τα fiat δολάρια στην καταπολέμηση/διαχείριση του πληθωρισμού.

Από την Ινδία μέχρι την Κίνα, την Γκάνα, τη Μαλαισία, την Κίνα και 37 άλλες χώρες που έχουν συνάψει διμερείς εμπορικές συμφωνίες εκτός δολαρίου, το δολάριο ΗΠΑ, που έχει μολυνθεί από τον πληθωρισμό, χάνει τη θέση του στην κρίσιμη αγορά πετρελαίου.

Τα έθνη που έχουν πέσει σε παγίδες χρέους εκφρασμένου σε δολάρια (χάρη στο αυξημένο επιτόκιο και ως εκ τούτου ισχυρότερο και ακριβότερο δολάριο) εφευρίσκουν τρόπους να συνδέσουν τις εξαγωγές τους (δηλαδή το πετρέλαιο) με ένα πιο σταθερό νομισματικό περιουσιακό στοιχείο (π.χ. τον χρυσό).

Αυτό, φυσικά, μας κάνει ολοένα και πιο σίγουρους ότι, καθώς ο κόσμος πλησιάζει στην παγκόσμια (και καθοδηγούμενη από το δολάριο) κατάρρευση, το Bretton Woods 2.0 θα πρέπει να περιλαμβάνει μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων…

Δυστυχώς, οι Αμερικανοί επενδυτές παραμένουν παγιδευμένοι σε μια σπείρα γνωστικής ασυμφωνίας ενώ εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η Αμερική του σήμερα και του αύριο είναι η Αμερική των μαγικών ηγετών, των ελλειμμάτων χωρίς δάκρυα και του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού της εποχής του Eisenhower.

Δεδομένου ότι οι αποδόσεις των ομολόγων αυξάνονται όταν οι τιμές των ομολόγων πέφτουν, είναι θέμα επιβίωσης του κράτους να διατηρήσει τις εθνικές τιμές των ομολόγων σε λογικά υψηλά επίπεδα.

Αυτό, ωστόσο, είναι αδύνατο όταν η ζήτηση ομολόγων (και επομένως η τιμή) μειώνεται.

Αυτή η φυσική πραγματικότητα ανοίγει την πόρτα στην εξής αφύσικη «λύση»: οι κεντρικές τράπεζες τυπώνουν αφύσικα τρισεκατομμύρια («συνθετική ζήτηση») για να αγοράσουν τα δικά τους ομόλογα/χρέος.

Αυτό το παιχνίδι είναι γνωστό ως QE, ή «Ποσοτική Χαλάρωση» (ευφημισμός για τον μη φυσικό, αντικαπιταλιστικό, κατά της ελεύθερης αγοράς και κατά της ανακάλυψης της ελεύθερης τιμής σοσιαλισμό της Wall Street, του οποίου οι πληθωριστικές συνέπειες βλάπτουν τη Main Street).

Εν ολίγοις: Το QE έχει υποστηρίξει ένα σύγχρονο σύστημα αρχόντων και δουλοπάροικων που δημιούργησαν οι κεντρικές τράπεζες.

Λοιπόν, όπως συμβαίνει με τα πάντα σχεδόν, το επίσημο αφήγημα δεν είναι το αληθινό αφήγημα…

Στην πραγματικότητα, η πίσω πόρτα ή το «κρυφό QE» είναι παντού γύρω μας: από τη FED που διασώζει/χρηματοδοτεί τις αγορές repo και τις νεκρές περιφερειακές τράπεζες μέχρι τις κεντρικές τράπεζες που συνάπτουν μυστικές συμφωνίες παρασκηνιακά.

Παρόλο που δεν πρόκειται για επίσημο QE, όταν η κεντρική τράπεζα αγοράζει τα IOU (ομόλογα) άλλης χώρας, είναι περισσότερο από πιθανό οι κορυφαίες κεντρικές τράπεζες να ενεργούν με συντονισμένο τρόπο για… «QΕ το χρέος του άλλου»…

Εν τω μεταξύ, το ΑΕΠ, όπως το εκτιμά η FΕD της Ατλάντα, μειώθηκε κατά 1,5% από το 3,2% του Μαρτίου.

Αλλά ποιος χρειάζεται ανάπτυξη, παραγωγικότητα, φορολογικά έσοδα ή εθνική οικονομική υγεία για να κρατήσει ένα χρηματιστήριο που υποστηρίζεται από μια ρευστότητα η οποία αψηφά την πραγματικότητα – τουλάχιστον προς το παρόν καθώς μάλιστα το αμερικανικό έλλειμμα κοντεύει να ξεπεράσει το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ… με τη FED να επιστρέφει στο τύπωμα χρήματος.