Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την ουρική αρθρίτιδα – Τα συμπτώματα που χρειάζονται προσοχή

Γνωρίζατε πως η ουρική αρθρίτιδα, κατά τον 17ο και 18ο αιώνα είχε χαρακτηριστεί ως η «νόσος των βασιλιάδων»;

Πρόκειται για μια από τις πιο κοινές μορφές αρθρίτιδας, η οποία προσβάλει συνήθως το 1-4% των ενηλίκων.

Η ασθένεια συνδέεται με τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος και χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα επώδυνα επεισόδια στις αρθρώσεις του ποδιού (συχνότερα στο μεγάλο δάχτυλο), του γόνατος, της άκρας χειρός και του καρπού.

Στο 90% των περιπτώσεων προσβάλλει μόνο μια άρθρωση και αν δεν αντιμετωπιστεί, οι κρίσεις μπορεί να γίνουν συχνότερες και να διαρκούν περισσότερο.

Δείτε τι πρέπει να γνωρίζετε για την επώδυνη πάθηση.

Τι προκαλεί ουρική αρθρίτιδα:

Τα συμπτώματα εκδηλώνονται λόγω της υψηλής συγκέντρωσης ουρικού οξέος στο αίμα. Το ουρικό οξύ είναι απόβλητο που παράγεται από φυσιολογικές λειτουργίες που οργανισμού και συνήθως διαλύεται στο αίμα. Όταν όμως το σώμα παράγει μεγάλες ποσότητες ή τα νεφρά δεν το απομακρύνουν εγκαίρως, σχηματίζει κρυστάλλους στις αρθρώσεις και προκαλεί ουρική αρθρίτιδα. Εάν λαμβάνετε φάρμακα που αυξάνουν τα επίπεδα ουρικού οξέος ή έχετε οικογενειακό ιστορικό, είναι πιθανότερο να αναπτύξετε ουρική αρθρίτιδα.

Πρήξιμο του μεγάλου δακτύλου του ποδιού: Ένα από τα πρώτα συμπτώματα είναι συνήθως το ξαφνικό επεισόδιο επώδυνης διόγκωσης λόγω της κρυστάλλωσης του ουρικού οξέος στην άρθρωση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Ο πόνος μπορεί να είναι τόσο έντονος, όσο αυτός ενός κατάγματος. Εκτός από το πρήξιμο, το δάχτυλο γίνεται κόκκινο και ζεστό και πονάει ακόμη και όταν το αγγίζετε. Τα επεισόδια ουρικής αρθρίτιδας μπορεί να διαρκέσουν μέρες έως και εβδομάδες.

Πρήξιμο άλλων αρθρώσεων: Εκτός από το δάχτυλο του ποδιού, μπορεί να επηρεαστεί οποιαδήποτε άρθρωση, ανάλογα με το σημείο απόθεσης των κρυστάλλων. Στους άνδρες επηρεάζονται συνήθως οι αρθρώσεις των ποδιών, οι αστράγαλοι και οι αγκώνες, ενώ στις γυναίκες οι αρθρώσεις των χεριών και τα γόνατα.

Ο ρόλος των διουρητικών: Τα διουρητικά φάρμακα για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης μπορούν να προκαλέσουν αύξηση των επιπέδων του ουρικού οξέος. Οι πάσχοντες από ρευματοειδή αρθρίτιδα ή ψωρίαση που λαμβάνουν αγωγή για την καταστολή του ανοσοποιητικού, έχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας. Εάν κάποιος διαγνωστεί με την πάθηση, είναι πιθανό ο γιατρός να αλλάξει τα φάρμακα για τον έλεγχο του ουρικού οξέος.

Ο ρόλος της διατροφής: Μία διατροφή πλούσια σε πουρίνες, αυξάνει τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας. Τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες είναι το κόκκινο κρέας, τα οστρακοειδή, τα αναψυκτικά με ζάχαρη και τα αλκοολούχα, ειδικά η μπύρα. Όταν οι πουρίνες των τροφών διασπώνται, σχηματίζεται ουρικό οξύ. Καθώς ο οργανισμός προσπαθεί να μειώσει το ουρικό οξύ μέσω της διούρησης, προκαλείται η ουρική αρθρίτιδα.

Περιττά κιλά: Οι υπέρβαροι και οι παχύσαρκοι παράγουν περισσότερο ουρικό οξύ και επιβαρύνεται η λειτουργία των νεφρών τους, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας. Όταν γίνεται διάγνωση ουρικής αρθρίτιδας, ο γιατρός συμβουλεύει τον ασθενή να αλλάξει τρόπο ζωής και να χάσει βάρος.

Πρόσφατη νοσηλεία: Ένα πρόσφατο χειρουργείο ή κάποιος τραυματισμός, συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα επίπεδα των υγρών αυξομειώνονται στη διάρκεια της νοσηλείας, ενώ οι ασθενείς συχνά λαμβάνουν διουρητικά, ανάλογα με την πάθηση.

Εμμηνόπαυση: Η ουρική αρθρίτιδα επηρεάζει περισσότερο τους άνδρες. Οι γυναίκες έχουν χαμηλότερα επίπεδα ουρικού οξέος μέχρι να περάσουν το στάδιο της εμμηνόπαυσης, οπότε τα επίπεδα ουρικού οξέος είναι ανάλογα με αυτά των ανδρών. Οι γυναίκες είναι πιθανότερο να εμφανίσουν ουρική αρθρίτιδα μετά την εμμηνόπαυση.