Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας και επιτρέπει στα κύτταρα να αξιοποιούν τη γλυκόζη για την παραγωγή ενέργειας.
Αντίσταση στην ινσουλίνη ονομάζεται η κατάσταση στην οποία τα κύτταρα δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά την ορμόνη, με αποτέλεσμα να μην απορροφάται μερικώς ή και καθόλου η γλυκόζη και κατ’ επέκταση να συγκεντρώνεται στο αίμα.
Εάν η συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα είναι υψηλή, τότε εκδηλώνεται προ-διαβήτης ή διαβήτης τύπου 2. Τα αίτια που ωθούν τον οργανισμό να αναπτύξει αντίσταση στην ινσουλίνη δεν είναι απολύτως σαφή, σημαντικός θεωρείται όμως ο ρόλος του υπερβολικού βάρους. Η καθιστική ζωή συμβάλλει επίσης στον προ-διαβήτη ή τον διαβήτη τύπου 2, ιδιαίτερα στα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη δεν συνοδεύεται σε αρχικό στάδιο από σαφή συμπτώματα. Μπορεί ένα άτομο να έχει αναπτύξει αντίσταση στην ινσουλίνη για χρόνια και να μην το έχει αντιληφθεί εάν δεν έχει κάνει εξετάσεις για τον έλεγχο των επιπέδων του σακχάρου.
Πώς μπορεί λοιπόν να καταλάβει κανείς ότι κινδυνεύει;
- Αύξηση του βάρους, κυρίως στην περιοχή της κοιλιάς
- Δυσκολία συγκέντρωσης
- Άνοδος της αρτηριακής πίεσης
- Τριχόπτωση (στις γυναίκες)
- Κρίσεις ακμής
- Πρήξιμο στους αστραγάλους