Ρινοπλαστική και διάφραγμα μύτης γίνονται πλέον στο ίδιο χειρουργείο!

Παράλληλα με τη χειρουργική ρινοπλαστική επέμβαση, η οποία αποτελεί μια αισθητική ή επανορθωτική επέμβαση που αφορά στο σχήμα της μύτης, υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν και άλλες λειτουργικές επεμβάσεις που αφορούν στα ιγμόρια, την αμυγδαλεκτομή και το διάφραγμα, ώστε να απελευθερωθεί η αναπνοή.

Με μία και μοναδική επέμβαση, άρα λιγότερη ταλαιπωρία, καλύτερο αποτέλεσμα και λιγότερα έξοδα, μπορεί να υπάρξει ένα θαυμάσιο αισθητικό αποτέλεσμα αλλά και η μύτη να γίνει λειτουργική, να επανέλθει δηλαδή στη φυσική της κατάσταση. Μάλιστα η μετεγχειρητική αποκατάσταση αυτής της συνδυαστικής χειρουργικής επέμβασης είναι ομαλή, χωρίς πόνο και με κάποιες μόνο ασήμαντες μελανιές.

Παράλληλη αποκατάσταση

Παράλληλα με τη ρινοπλαστική κάποιες λειτουργικές επεμβάσεις, όπως η αποκατάσταση του διαφράγματος, κρίνονται απολύτως απαραίτητες. Και αυτό επειδή εκείνο που προέχει είναι η καλή αναπνοή που δεν αποκαθίσταται αυτόματα με την αισθητική επέμβαση.

Η δυσκολία στην αναπνοή δεν οφείλεται μόνο στο ρινικό διάφραγμα ή τις ρινικές κόγχες. Θα πρέπει λοιπόν, με την κατάλληλη εξέταση (δοκιμασία cottle), να διαπιστώσουμε εάν η αναπνευστική δυσχέρεια οφείλεται στο στραβό διάφραγμα και τις διογκωμένες ρινικές κόγχες ή εάν επιπλέον υπάρχει πρόβλημα στις ρινικές βαλβίδες.

Το πρόβλημα της ανεπάρκειας των βαλβίδων, της υποχώρησης δηλαδή και αδυναμίας των πλάγιων ρινικών τοιχωμάτων, μπορεί να υπάρχει εκ κατασκευής αλλά μπορεί να είναι και ιατρογενές. Μπορεί δηλαδή να προκληθεί από μια ρινοπλαστική κατά την οποία αφαιρέθηκαν οι πλάγιοι χόνδροι ώστε η μύτη να μικρύνει.

Όποια και αν είναι η αιτία, εάν δεν γίνει έλεγχος και διόρθωση της περιοχής αυτής, τότε η επέμβαση του ρινικού διαφράγματος και των κογχών αλλά και η επέμβαση της ρινοπλαστικής δεν θα έχει την απαραίτητη λειτουργική και αισθητική επιτυχία.

Στη μοντέρνα ρινοπλαστική δεν αφαιρούνται χόνδροι προκειμένου να αλλάξει ή και να υπάρξει σμίκρυνση της μύτης. Οι χόνδροι λεπταίνουν με λεπτά τσακίσματα και ραφές, η μύτη σμιλεύεται με μικρά καθοριστικά μοσχεύματα.

Όταν υπάρχει ανεπάρκεια ρινικών βαλβίδων, η περιοχή «γεμίζει» με ειδικά μοσχεύματα, που προέρχονται από χόνδρους του ίδιου ασθενή και έτσι ενισχύεται και δεν υποχωρεί με την εισπνοή, ούτε στην κατάκλιση.

Η ανεπάρκεια του πλάγιου ρινικού τοιχώματος πρέπει να αναγνωριστεί και να διορθωθεί από εξειδικευμένο ρινοχειρουργό να γίνει δε ταυτόχρονα με τη διόρθωση του ρινικού διαφράγματος και τη ρινοπλαστική.

Αυτές είναι επεμβάσεις συνδυαστικές, η μία βοηθά και ενισχύει την άλλη όταν γίνουν από τον ειδικό. Έτσι μοσχεύματα από το ρινικό διάφραγμα χρησιμοποιούνται στη ρινοπλαστική, στη στήριξη της κορυφής, την ενίσχυση των πλάγιων ρινικών τοιχωμάτων και των ρινικών βαλβίδων γενικότερα.

Στραβό διάφραγμα

Με την ίδια φιλοσοφία, εάν υπάρχει έντονα στραβό διάφραγμα αλλά και εξωτερική δυσμορφία της μύτης, θα πρέπει να παρέμβουμε.

Θα πρέπει να ευθειαστεί το ρινικό διάφραγμα και για να κερδίσουμε χώρο μέσα στη μύτη, θα πρέπει να αφαιρεθούν τμήματα χόνδρου και οστού. Τα τμήματα χόνδρου δεν πρέπει να τα πετάξουμε, επειδή έτσι η μύτη θα χάσει τη στήριξή της. Τα σπασμένα και στραβά τμήματα χόνδρου θα τροποποιηθούν και θα χρησιμοποιηθούν στη ρινοπλαστική, τον ευθειασμό του μέσου τμήματος της μύτης, την ομαλοποίηση και τη συμμετρία των πλάγιων χόνδρων και την ενίσχυση των ρινικών βαλβίδων.

Επίσης και το ίδιο το χόνδρινο διάφραγμα, σε μετατραυματικά περιστατικά με μεγάλη απόκλιση, χρειάζεται ανακατασκευή. Αφαιρείται όλο, διαχωρίζονται τα σπασμένα τμήματα και ξανασυρράπτονται μεταξύ τους.

Τοποθετείται ξανά στη μύτη και έτσι έχουμε ένα νέο και ολόισιο διάφραγμα που στηρίζει την κορυφή και διατηρεί όλο το σχήμα της μύτης για πάντα.

Στα χέρια του εξειδικευμένου χειρουργού η στήριξη της μύτης και η ενίσχυση των πλάγιων ρινικών τοιχωμάτων είναι καθημερινή τακτική τόσο στη χειρουργική διαφραγμάτων όσο και στη ρινοπλαστική. Στόχος είναι να αποφευχθούν τα πολλαπλά διορθωτικά χειρουργεία. Να γίνουν οι επεμβάσεις σωστά και ολοκληρωμένα από την πρώτη φορά.