Ακούγοντας τη λέξη “Χριστούγεννα”, οι περισσότεροι φέρνουν στον νου τους εικόνες από δώρα, πολύχρωμα φώτα και αστραφτερές γιρλάντες, φαντασμαγορικά ρεβεγιόν, ιδανικές σχέσεις, οικογενειακά τραπέζια, όπου όλοι είναι χαρούμενοι και ξεφαντώνουν…
Τι γίνεται όμως όταν αυτές οι εικόνες τελικά δε συνάδουν με τον εσωτερικό, συναισθηματικό μας κόσμο; Πόσο “πραγματικές” είναι αυτές εικόνες; Τι είναι αυτό που κάνει κάποιους ανθρώπους αντί να χαίρονται να μελαγχολούν; Τι προτείνεται να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε την μελαγχολία στη διάρκεια των γιορτών; Τι να κάνουμε αν τα αρνητικά συναισθήματα συνεχίζονται και μετά το τέλος των γιορτών; Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα που σχετίζονται με την “μελαγχολία των Χριστουγέννων” δίνει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια, Άννα Καλυμνιού.
“Η αλήθεια είναι ότι πολλοί άνθρωποι τις γιορτές βιώνουν συναισθήματα θλίψης σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, τα οποία κάποιες φορές προσομοιάζουν με αυτά της κατάθλιψης: πεσμένη διάθεση, αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό και τους άλλους, ευερεθιστότητα, τάση να απομονωθούμε, δυσκολίες στον ύπνο, αλλαγές στις διατροφική μας ρουτίνα (αυξημένη/μειωμένη όρεξη για φαγητό), είναι κάποια από τα συμπτώματα. Τις περισσότερες φορές τα συμπτώματα αυτά είναι παροδικά και φυσιολογικά” λέει η κ. Καλυμνιού.
“Ένας σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στη μελαγχολία τις ημέρες των εορτών είναι αυτή η αντίθεση, το χάσμα που βιώνει κάποιος μεταξύ της ατμόσφαιρας που μας “επιβάλλεται” κοινωνικά και μέσα από τα ΜΜΕ – στην οποία όλοι πρέπει να είμαστε χαρούμενοι και αγαπημένοι, με πολύ κόσμο, να ξεφαντώνουμε, να αγοράζουμε δώρα, να διασκεδάζουμε στα οικογενειακά τραπέζια – και στην πραγματική μας κατάσταση, η οποία μπορεί να είναι πολύ διαφορετική.
Έχουμε την πεποίθηση ότι όλοι περνούν καλά, είναι χαρούμενοι, αγαπιούνται και διασκεδάζουν, άρα αφού εμείς δε νιώθουμε αντίστοιχα συναισθήματα, ίσως να μην αξίζουμε, ίσως έχουμε κάποιο έλλειμμα. Αντίστοιχα μπορεί να αισθανόμαστε και λόγω οικονομικών δυσκολιών που ενδεχομένως να έχουμε, ενώ το γενικότερο κλίμα των εορτών υπαγορεύει την υπερκατανάλωση
Άλλος παράγοντας, που μπορεί να πυροδοτεί αρνητικά συναισθήματα, είναι οι οικογενειακές συγκρούσεις. Στην καθημερινότητά μας έχουμε μάθει να κινούμαστε σε μια έντονη ρουτίνα, η οποία μπορεί μεν να μας κουράζει, αλλά μας κρατάει σε μια εγρήγορση και δε σκεφτόμαστε πιθανά προβλήματα στη σχέση με τον/την σύντροφο ή και την οικογένειά μας, με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι τις μέρες αυτές, που κινούμαστε σε πιο χαλαρούς ρυθμούς. Συχνή είναι και η δυσφορία που μπορεί να προκαλούν τα μεγάλα χριστουγεννιάτικα οικογενειακά τραπέζια, όταν έχουν έναν χαρακτήρα καταναγκαστικό, όταν δηλαδή «πρέπει» κανείς να συμμετέχει σε αυτά («Γιορτές είναι! Δεν θα φάμε όλοι μαζί;»), όπου σε συνδυασμό με ανεπίλυτα ζητήματα στις σχέσεις των μελών της οικογένειας μπορεί να αναζωπυρώσουν εντάσεις” αναφέρει.