Φυσική Κατάσταση
Φυσιολογικοί θεωρούνται οι παλμοί όταν κυμαίνονται σε 50-100 ανά λεπτό στη μέση ηλικία σύμφωνα με τους συγγραφείς της σχετικής μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Open Heart του British Medical Journal.
Εάν οι φυσιολογικοί παλμοί σε ηρεμία είναι 75 ανά λεπτό στη δεκαετία των 50, τότε σχεδόν διπλασιάζεται ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου σύμφωνα με τους ερευνητές.
Οι άνδρες ηλικίας 50 ετών και άνω με φυσιολογικούς παλμούς της τάξεως των 75 ή περισσότερων ανά λεπτό διατρέχουν διπλάσιο κίνδυνο θανάτου μέσα στα επόμενα είκοσι χρόνια συγκριτικά με εκείνους που έχουν 55 ή λιγότερους παλμούς ανά λεπτό.
Κάθε πρόσθετος παλμός καρδιάς σχετίζεται με 3% υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από οποιοδήποτε αίτιο.
Από την άλλη μεριά η σταθερή καρδιακή συχνότητα μειώνει κατά 44% τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νόσων μέσα στα επόμενα έντεκα χρόνια.
Για να διερευνήσουν με ποιο τρόπο οι αλλαγές στους παλμούς της καρδιάς μπορεί να επηρεάσουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου οι ερευνητές παρακολούθησαν 798 άνδρες που είχαν γεννηθεί το 1943.
Το 1993 οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο όσον αφορά τον τρόπο ζωής, το στρες καθώς και το οικογενειακό ιστορικό καρδιαγγειακών νόσων.
Οι άνδρες χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες ανάλογα με τους παλμούς/λεπτό σε ηρεμία: 55 παλμούς/λεπτό ή λιγότερους, 56-65 παλμούς/ά λεπτό, 66-75 παλμούς/λεπτό και περισσότερους από 75 παλμούς/λεπτό.
Οι παλμοί καρδιάς σε κατάσταση ηρεμίας των ανδρών μετρήθηκαν ξανά το 2003 και το 2014 ανάμεσα σε 654 και 536 συμμετέχοντες αντίστοιχα που βρίσκονταν εν ζωή και επιθυμούσαν να συμμετέχουν στην έρευνα.
Στη διάρκεια των 21 ετών της έρευνας 119 άνδρες, ποσοστό κάτω του 15%, πέθαναν πριν συμπληρώσουν το 71ο έτος της ηλικίας τους.
Επιπλέον οι 237 εξ αυτών ανέπτυξαν καρδιαγγειακές νόσους. Ακόμη 113,περίπου το 14% παρουσίασαν αρτηριοσκλήρυνση και στεφανιαία νόσο.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα εκείνοι με παλμούς ηρεμίας 75 ή περισσότερους ανά λεπτό το 1993, είχαν διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν από οποιοδήποτε αίτιο μέσα στα επόμενα 21 χρόνια συγκριτικά με εκείνους που είχαν παλμούς ανάπαυσης 55 ανά λεπτό ή λιγότερους.
Η σταθερή καρδιακή συχνότητα μεταξύ του 1993 και του 2003 – όταν οι άνδρες ήταν 50-60 ετών – συσχετίστηκε με 44% χαμηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου τα επόμενα 11 χρόνια σε σύγκριση με εκείνους των οποίων οι καρδιακοί παλμοί αυξήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι κάθε επιπλέον παλμός/λεπτό συνδέεται με 3% μεγαλύτερο ποσοστό κινδύνου θανάτου από κάθε αιτία, 1% υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και 2% αύξηση των πιθανοτήτων στεφανιαίας νόσου.
Οι άνδρες των οποίων οι παλμοί καρδιάς το 1993 ήταν πάνω από 55 ανά λεπτό ήταν πιο πιθανό να είναι καπνιστές, να κάνουν καθιστική ζωή και να έχουν υψηλά επίπεδα στρες. Επίσης ήταν πιο πιθανό να έχουν παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου όπως υπέρταση και παχυσαρκία.
Οι ερευνητές τονίζουν ότι η μελέτη τους ήταν παρατηρητική και δεν μπορεί να αποδείξει την αιτία αυτών των θανάτων. Συμπεριελάμβανε επίσης μόνο άνδρες ορισμένης ηλικίας επομένως μπορεί να μην ισχύει για τον γενικό πληθυσμό.
Παρόλα αυτά, ελπίζουν ότι η μελέτη τους θα οδηγήσει στην παρακολούθηση της καρδιακής συχνότητας ηρεμίας για ενδεχόμενες αλλαγές που μπορεί να αποκαλύψουν τυχόν μελλοντικό κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακής νόσου.
