Η συντηρητική αγωγή με φάκελο/νάρθηκα ακινητοποίησης του ώμου σε περίπτωση κατάγματος μπορεί να αντικαταστήσει την χειρουργική επέμβαση στον ώμο σε περίπτωση κατάγματος υποστηρίζουν Δανοί ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Aarhus.
Η τοποθέτηση του ώμου σε έναν ειδικό φάκελο υποστήριξης θεραπεύει το τραύμα εξίσου καλά με μια επέμβαση με βίδες και λούπες όπως αποκαλύπτει μια ενδελεχής έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Aarhus που αποτελεί μέρος της Νορβηγικής Ερευνητικής Σύμπραξης.
Δεν υπάρχει κάποιο όφελος με την χειρουργική επέμβαση στην περίπτωση κατάγματος της ωμικής ζώνης με μετατόπιση εξηγούν οι ερευνητές. Τρεις εβδομάδες με τον ώμο σε πλήρη ακινησία σε έναν φάκελο/νάρθηκα ακινητοποίησης οδηγεί στα ίδια αποτελέσματα.
Τα ευρήματα της έρευνας που διεξήχθη από τους ερευνητές του Πανεπιστημίου Aarhus, του Περιφερειακού Νοσοκομείου Viborg στη Δανία και Πανεπιστημιακών τμημάτων στην Φινλανδία, την Εσθονία και την Σουηδία δημοσιεύονται στην PLOS Medicine.
Τα αποτελέσματα βασίζονται σε μελέτη 88 ασθενών άνω των 60 ετών, οι οποίοι είχαν υποστεί κατάγματα του ώμου με μετατόπιση οστών.
Συνήθως το κάταγμα αυτό συμβαίνει μετά από πτώση στον ώμο και η συνήθης θεραπεία για μια επέμβαση όπου τα οστά επανενώνονται χειρουργικά με χρησιμοποιώντας πλάκες ή μεταλλικές βίδες. Στη μελέτη, οι μισοί από τους ασθενείς χειρουργήθηκαν, ενώ οι άλλοι μισοί χρησιμοποίησαν νάρθηκα υποστήριξης. Το σύνολο των 88 ασθενών υποβλήθηκε σε αποκατάσταση υπό την επίβλεψη φυσιοθεραπευτή και στη συνέχεια παρακολουθήθηκαν για δύο χρόνια.
Μόλις ολοκληρώθηκε η μελέτη, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ των δύο τύπων θεραπείας βάσει των εκτιμήσεων των ίδιων των ασθενών για τη λειτουργικότητα, τον πόνο και την ποιότητα της ζωής τους. Τα αποτελέσματα αυτά ίσχυαν και μετά από ένα έτος.
Η επικεφαλής της μελέτης, καθηγήτρια ορθοπεδικής αποκατάστασης Inger Mechlenburg από το Τμήμα Κλινικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Aarhus και του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Aarhus, εξηγεί ότι «Τα αποτελέσματα προκαλούν προβληματισμό με δεδομένο ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των ασθενών που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση και εκείνων που δεν το έκαναν.
Οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση δεν έχουν καλύτερη λειτουργία του ώμου ή λιγότερο πόνο από όσους δεν υποβλήθηκαν. Καθώς δεν υπάρχει διαφορά στην ικανότητα των ασθενών να διεκπεραιώνουν καθημερινές κινήσεις, στο επίπεδο του πόνου ή της ποιότητας ζωής τους με ή χωρίς τη χειρουργική επέμβαση, τότε η θεραπεία με μόνο με έναν φάκελο/νάρθηκα ακινητοποίησης θα πρέπει να προτιμάται, καθώς οι ασθενείς αποφεύγουν με αυτόν τον τρόπο τον χειρουργικό πόνο και τις επιπλοκές».
Η θεμελιώδης αφετηρία της μελέτης ήταν να βρούμε την καλύτερη μορφή θεραπείας για αυτόν τον τύπο τραυματισμού. Τα στοιχεία μας αποκαλύπτουν ότι δεν υπάρχει όφελος από τη χειρουργική επέμβαση και οι διάφορες υπηρεσίες υγείας θα πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτό το γεγονός» λέει η Δρ.Mechlenburg.